Τα θετικά της εβδομάδας των παθών

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Κ. ΛΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Η «εβδομάδα των παθών» που πέρασε για τον Πανιώνιο, πέραν των όσων αρνητικών επιπτώσεων είχε στην εικόνα της ομάδας, είχε και ορισμένα θετικά στοιχεία που μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις από εδώ και πέρα. Στοιχεία που αφορούν και στο διοικητικό κομμάτι και στο αγωνιστικά και στο «κομμάτι» κόσμος. Ξεκινάω, λοιπόν, από το τελευταίο που είναι, ίσως, και το σημαντικότερο.

Το γεγονός, λοιπόν, της μαζικότατης προσέλευσης των φιλάθλων του Πανιωνίου στο συλλαλητήριο της περασμένης Τετάρτης, λέει πολλά. Λέει ότι ο κόσμος του Ιστορικού είναι εδώ, ότι μπορεί να παίξει ρόλο στις εξελίξεις και ότι μπορεί να στηρίξει την ομάδα στα δύσκολα. Ανεξάρτητα από το ότι πιστεύω πως η αλλαγή πλεύσης στο θέμα της πώλησης της ΠΑΕ δεν έχει να κάνει μόνο με τη συγκέντρωση, το μήνυμα που στάλθηκε προς όλους ήταν σαφές.

Ήταν μήνυμα ενότητας, ήταν μήνυμα διαφορετικότητας, ήταν μήνυμα ότι ο κόσμος του Πανιωνίου αγαπάει την ομάδα του και αντιδρά όταν αυτή κινδυνεύει. Ένα μήνυμα, όμως, πρέπει να συνεχίσει να στέλνεται, έστω και ο συγκεκριμένος κίνδυνος πέρασε. Υπάρχει ακόμη άλλος ένας που για να αποφευχθεί, θα πρέπει (όσο υπερβολικό να ακούγεται αυτό) να γίνεται sold out σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι από εδώ και πέρα.

Στο αγωνιστικό κομμάτι, η ομάδα έδειξε στην Λάρισα ότι έχει τον χαρακτήρα να αντιδράσει στα δύσκολα. Ίσως να χρειάζονταν και οι παίκτες ένα ταρακούνημα, όπως αυτό της (παραλίγο) πώλησης της ΠΑΕ, ίσως να χρειαζόταν η κατσάδα του Καραϊσκάκη και τα πρόστιμα, το αποτέλεσμα όμως ήταν μάλλον ενθαρρυντικό.

Και, φυσικά, δεν υποστηρίζω ότι έπαιξε σπουδαίο ποδόσφαιρο, αλλά είχε αυτό που της έλειπε στα προηγούμενα παιχνίδια. Ψυχή και πάθος. Αυτά, άλλωστε, θα χρειαστεί στα λίγα παιχνίδια που απομένουν ως τον Γενάρη, όταν και θα γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις.

Άφησα τελευταίο το διοικητικό κομμάτι. Πιστεύω, λοιπόν, ότι στην αλλαγή απόφασης από τον Τσακίρη δεν έπαιξε ρόλο ούτε η ενεργοποίηση του Μπιτσαξή, ούτε και το συλλαλητήριο των φιλάθλων. Δεν νομίζω, άλλωστε, να υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι ο Μπιτσαξής ή η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, μπορούν να επηρεάσουν εξελίξεις. Ή, τουλάχιστον, δεν έπαιξαν τόσο σημαντικό ρόλο.

Αυτό που κατά τη γνώμη μου έπαιξε ρόλο είναι ότι ούτε ο ίδιος ο Τσακίρης συμφωνούσε με την… απόφασή του. Ότι την πήρε υπό καθεστώς μεγάλης πίεσης και ότι κάποια στιγμή που μπόρεσε να δει τα πράγματα με λίγο πιο καθαρό μυαλό, απλώς αναρωτήθηκε «τι πας να κάνεις», όπως και όλοι οι υπόλοιποι. Και (επίσης απλώς) δεν το έκανε.

Για σχόλια, παρατηρήσεις, για οτιδήποτε τέλος πάντως: mikepgss@gmai.com

Το περίφημο 5%

Μετά από τα συλλαλητήρια, τις διαμαρτυρίες, τις αλληλοσυγκρουόμενες ανακοινώσεις, τις παραιτήσεις, τις επιστροφές στελεχών και τη νίκη στη Λάρισα, το μόνο που έμεινε ανέπαφο ήταν η ρητή προθεσμία που έδωσε ο μεγαλομέτοχος του Πανιωνίου κ. Τσακίρης στους υποψήφιους επενδυτές για να καταθέσουν τις δεσμευτικές προτάσεις τους, προκειμένου να αποκτήσουν πακέτο μετοχών.

Ο κος Τσακίρης ανακοίνωσε ότι δέχεται να πουλήσει ποσοστό, το οποίο δεν μπορεί να είναι μικρότερο από το 5% και μεγαλύτερο από το 81% του συνόλου των μετοχών της Π.Α.Ε Πανιώνιος, σε όποιον ή όποιους καταθέσουν δεσμευτικές προτάσεις, το αργότερο μέχρι την 29^η Νοεμβρίου 2010.

Οι υποψήφιοι αγοραστές, θα λάβουν ένα φάκελο με τα πλήρη οικονομικά στοιχεία της Π.Α.Ε Πανιώνιος και κάθε άλλη διευκρίνιση, προκειμένου να ελέγξουν τα οικονομικά δεδομένα, υπό την προϋπόθεση ότι θα καταθέσουν υπέρ του ερασιτέχνη Πανιωνίου το ποσό των 5.000 ευρώ.

Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά; Ο κος Τσακίρης αν και δηλώνει ότι επιθυμεί να απεμπλακεί από την ιδιοκτησία του Πανιωνίου, φαίνεται ανοιχτός στην παραχώρηση μειοψηφικών πακέτων και στη δημιουργία ενός Πανιώνιου συνεταιρισμού ή στην πώληση της ομάδας μέσω της πολυδιάσπασης. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν βρεθεί αγοραστής για το 81% των μετοχών, ο κος Τσακίρης κρατά για τον εαυτό του το ποσοστό του 8%, προκειμένου να μπορεί να εκπροσωπείται στο νέο Δ.Σ της ομάδας.

Η ανακοίνωση του κου Τσακίρη έχει πολλές αναγνώσεις. Πρώτα απ’ όλα ο κος Τσακίρης δεν έχει προσδιορίσει τιμή μετοχής ή τιμή πακέτου. Δεν έχει δεσμευτεί ότι θα πουλήσει σε εκείνον που θα του προσφέρει τα περισσότερα. Επιφύλαξε όμως στον εαυτό του το δικαίωμα να αξιολογήσει τις προσφορές σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια και να ανακοινώσει την απόφασή του στις αρχές Δεκεμβρίου.

Επιπλέον υπάρχει η εισφορά των 5.000 ευρώ υπέρ του ερασιτέχνη. Ακούγεται λογικό, ο οποιοσδήποτε επιθυμεί να αγοράσει την Π.Α.Ε Πανιώνιος και για τον λόγο αυτό λαμβάνει τα οικονομικά δεδομένα της, να δώσει, ως ένα είδος εγγυοδοσίας, ένα ποσό. Στις μέρες μας 5.000 ευρώ είναι ένα αξιοσέβαστο ποσό για έναν μέσο άνθρωπο, αλλά ασήμαντο για κάποιον ο οποίος θέλει να αγοράσει μια ολόκληρη ποδοσφαιρική ομάδα. Επειδή το ποσό αυτό δεν πηγαίνει στα ταμεία της Π.Α.Ε ή στο πορτοφόλι του κου Τσακίρη, αλλά στον ερασιτέχνη, το πεντοχίλιαρο παρουσιάζεται ως το Πανιώνιο διαβατήριο. Όποιος επενδυτής δεν μπορεί ή δεν θέλει να το διαθέσει, άμεσα, μπορεί να παρουσιαστεί ως μη Πανιώνιος ή αφερέγγυος. Από την άλλη το ποσό αυτό μπορεί και να είναι απαγορευτικό για μικροεπενδυτές, σωματεία και φορείς που επιθυμούν να αγοράσουν το μικρότερο προσφερόμενο πακέτων του 5%.

Τι περιμένει λοιπόν ο κος Τσακίρης απ’ όλα αυτά; Φαντάζομαι ότι δεν θα έλεγε όχι σε μια συμφέρουσα οικονομική πρόταση. Αν η οικονομική πρόταση δεν έρθει ή αν δεν ανταποκρίνεται στις προϋποθέσεις (ή στις πραγματικές προθέσεις) του κου Τσακίρη, ο μεγαλομέτοχος θα βρει την ευκαιρία να πλήξει το κύρος των υποψήφιων αγοραστών και να αναστηλώσει τη δική του εικόνα. Πρώτο εργαλείο του για τον σκοπό αυτό θα είναι το πεντοχίλιαρο και δεύτερο η παρουσίαση των προτάσεων ως μη ανταποκρινόμενων στα οικονομικά δεδομένα του Πανιωνίου ή στην ιστορία του.

Παράλληλα, πέταξε το γάντι στον ερασιτέχνη (που πρωτοστάτησε στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας) , προκαλώντας τον ουσιαστικά να μεγαλώσει το ποσοστό συμμετοχής του στην Π.Α.Ε, καθώς είναι ο μοναδικός υποψήφιος αγοραστής που δεν θα ματώσει με το πεντοχίλιαρο.

Δεν μπορώ να ξέρω ποια είναι τα σχέδια του κου Τσακίρη για το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Ξέρω όμως ότι όταν τα κριτήρια επιλογής αγοραστή είναι μάλλον αδιαφανή και η επιπλέον παρέχεται το δικαίωμα αγοράς μικρών μετοχικών πακέτων, είναι δυνατή η αγορά της Π.Α.Ε από άγνωστους μικροεπενδυτές, χωρίς να μπορεί να ελεγχθεί ή να αποδειχθεί ο μεταξύ τους δεσμός ή ο δεσμός τους με τρίτο πρόσωπο.

Η μόνη λύση για να μην βρεθεί ο Πανιώνιος σε λάθος χέρια (ή η σοβαρή αντίσταση στα χέρια αυτά) είναι η κατάθεση αξιοπρόσεκτων προσφορών από τους επιχειρηματίες που έχουν εμφανιστεί στο προσκήνιο, τον ερασιτέχνη, φορείς και συνδέσμους. Ιδανικό θα ήταν να ελέγχεται το 33% των μετοχών της Π.Α.Ε από ακραιφνείς Πανιώνιες δυνάμεις. Ασφαλώς και είναι δύσκολο, όχι όμως ακατόρθωτο.

Θεωρώ ενδεδειγμένη την αγορά πακέτου μετοχών (ή την προσπάθεια αγοράς μέσω της κατάθεσης προσφορών) από τους συνδέσμους οργανωμένων οπαδών, τον ερασιτέχνη, τον Ορφέα 1890, τους χορηγούς της ομάδας, είτε από κοινού, είτε χωριστά. Με δικά τους οικονομικά μέσα ή ακόμη και με έρανο. Από τη στιγμή που δεν έχει προσδιοριστεί τιμή ανά μετοχή, ο καθένας μπορεί να κάνει την δική του προσφορά. Δεν έχει σημασία πως θα αξιολογηθεί η προσπάθεια αυτή από την μεγαλομέτοχο. Είναι σημαντικό όμως ότι η προσπάθεια θα αξιολογηθεί από τον κόσμο. Πέρα όμως από τις εντυπώσεις (οι οποίες θα μας απασχολήσουν πολύ τις επόμενες ημέρες) είναι εξίσου σημαντική η ανακατάταξη της μετοχικής σύνθεσης του Πανιωνίου. Αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις εξελίξεις.

brfunatic

ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ

Οι τελευταίες εξελίξεις στον Πανιώνιο ανησύχησαν όλους τους φίλους του. Οι αποφάσεις που είχε λάβει ο ιδιοκτήτης ήσαν ανεξήγητες και ήταν φυσιολογικό να μην έχουν την αποδοχή των φίλων της ομάδας. Ο κ. Τσακίρης ήθελε ν’ απαλλαγεί το συντομότερο από το «βάσανο» του Πανιωνίου και έψαχνε να τον πουλήσει προκειμένου να δραπετεύσει από το τεράστιο βάρος των ευθυνών που ένοιωθε! Τελικά μετά από τις αντιδράσεις του κόσμου, έστω κι αν δε το παραδέχεται ό ίδιος, αλλά και τη φερόμενη αντίδραση της πολιτείας έκανε πίσω, όπως άλλωστε ήταν και το σωστό. Πάντως με βάση τα όσα υποστήριζε πριν και με όσα είπε στην ανακοίνωσή του, αλλά και αυτά που δήλωσε στη συνέντευξη που έδωσε στο NovaΣΠΟΡ FM 94,6 φαίνεται να βρέθηκε σε σύγχυση, ίσως εξαιτίας οικονομικών, προσωπικών κλπ προβλημάτων, που ενδεχόμενα αντιμετωπίζει.

Βέβαια στη συνέντευξη είπε αρκετά και νομίζω ότι μεταξύ των άλλων είπε και κάποιες αλήθειες, αν και δεν κατάλαβε την άποψη πολλών Πανιωνίων, που θέλουν την ομάδα τους σε καθαρά και έμπιστα χέρια, έστω κι αν αυτή βρεθεί ν’ αγωνίζεται σε μικρότερη κατηγορία! Φυσικά κανένας φίλος της ομάδας δε θέλει να δεί την αγαπημένη του ομάδα να υποβιβάζεται και θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να το αποτρέψει. Όμως η παραπάνω αντίληψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των φίλων του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ καταδεικνύει τις προτεραιότητες που έχουν. Προτεραιότητες σε αρχές και αξίες και όχι σε τίτλους και διακρίσεις, χωρίς να σημαίνει ότι δεν θέλουν και τις διακρίσεις. Δε μπορούν να βλέπουν την ομάδα τους να είναι σε χέρια ξένα και κυρίως μη αποδεκτά. Άλλωστε στο παρελθόν έχουν καεί από τέτοιες περιπτώσεις.Αφού λοιπόν ο κ. Τσακίρης επιθυμεί ν’ αποχωρήσει, ας το κάνει. Όχι όμως βεβιασμένα και προτού εξασφαλίσει αξιόπιστη και αποδεκτή από τον κόσμο του Πανιωνίου διάδοχη κατάσταση. Αν δε, εκείνος που πρόκειται ν’ αναλάβει είναι και Πανιώνιος ακόμη καλύτερα.
Διότι αν δεν είναι, σίγουρα θα γίνει στην πορεία και μάλιστα όχι με το ζόρι! Το ζήτημα λοιπόν είναι να βρεθεί ένας σοβαρός επιχειρηματίας ή 2-3 μαζί και να πάρουν την ομάδα. Όμως δεν είναι τόσο εύκολο. Τούτες τις μέρες της οικονομικής κρίσης είναι δύσκολο ν' αναλάβει κάποιος μια ΠΑΕ και μάλιστα με ισχυρή την πιθανότητα να μπει μέσα οικονομικά. Βέβαια με σωστή διαχείριση από κατάλληλους ανθρώπους (βλέπε Ζερβακάκο κλπ, αλήθεια που ήταν τόσα χρόνια αυτός ο άνθρωπος;) είναι εφικτό η ομάδα να έχει ισοσκελισμένο η ακόμη και κερδοφόρο οικονομικό απολογισμό.Ο κ. Τσακίρης έστω και κατόπιν πιέσεων έκανε το αυτονόητο. Έμεινε στην ομάδα τη δύσκολη αυτή στιγμή για να την βοηθήσει να βγει από την κρίση. Και επιπλέον προσκαλεί - προκαλεί όλους τους επίδοξους αγοραστές να καταθέσουν σοβαρή πρόταση για ν’ αγοράσουν τον Πανιώνιο και να μην εκφράζουν μόνο φιλολογικό ενδιαφέρον ή ενδιαφέρον μόνο για τις εντυπώσεις. Πιστεύω ότι η συνεργασία Τσακίρη - Λιανού ή Λιανού – Τσακίρη και άλλων ενδεχομένως επιχειρηματιών, μικρότερης οικονομικής δυνατότητας, θα ήταν μια ιδανική λύση για τον Πανιώνιο. Αρκεί αυτή η συλλογική προσπάθεια να έχει σύμπνοια και η κάθε πλευρά να μην εκφράζει ηγεμονισμούς έναντι της άλλης.
Όπως η συνιδιοκτησία Τσακίρη – Λιανού – Καλογρίτσα θα ήταν επίσης μια πολύ καλή λύση, αρκεί να είχε τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά. Ο κ. Λιανός είναι μια αποδεκτή και σοβαρή περίπτωση. Όμως δε γνωρίζω αν μπορεί να χωρέσει δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη (ΠΑΕ & ΚΑΕ). Αυτό βέβαια είναι κάτι που ό ίδιος θα δεί και θα εκτιμήσει. Κοντολογίς μετά τα τελευταία γεγονότα το πρώτο που θα πρέπει να γίνει στην ΠΑΕ Πανιώνιος είναι να διασφαλιστεί η σωτηρία της ομάδας. Και αυτό θα επιτευχθεί όταν η ομάδα ανέβει αγωνιστικά και τονωθεί η ψυχολογία των ποδοσφαιριστών. Χρειάζεται επίσης να βρεθεί και ένας τιμονιέρης που θα καταστρώσει τ’ αγωνιστικά πλάνα. Πρέπει να βρεθεί ένας άξιος και σοβαρός προπονητής, που μαζί με τον στρατιώτη Μάντζιο ή οποιονδήποτε άλλο να βοηθήσουν την ομάδα στο αγωνιστικό και ψυχολογικό κομμάτι. Η εξεύρεση ικανού προπονητή στην παρούσα φάση δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όμως από την άλλη πλευρά υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι προπονητές χωρίς ομάδα. Έλληνες και ξένοι. Κάποιος απ’ όλους θα βρεθεί ν’ αναλάβει. Σ’ όλους αυτούς προστέθηκε πρόσφατα και ο κ. Νόμπλιας που παλιότερα ήταν διακαής πόθος του κ. Τσακίρη. Παράλληλα και χωρίς να επηρεάζει την αγωνιστική ενδυνάμωση τη ομάδας πρέπει να τρέχει το ζήτημα της αλλαγής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, από τη στιγμή που ο κ. Τσακίρης έχει εκδηλώσει την επιθυμία να φύγει ή τουλάχιστον να μη μείνει μόνος ως ιδιοκτήτης. Και αυτό είναι σοβαρό ζήτημα και έτσι πρέπει να το δουν όλοι όσοι ενδιαφέρονται και σκέπτονται ν’ ασχοληθούν σοβαρά ως (συν)ιδιοκτήτες με το ΙΣΤΟΡΙΚΟ σωματείο του Πανιωνίου.

Πάνος Κατσούλας
Εκπ/κός

Κύριε Τσακίρη ξανασκεφτείτε το!

Ανοιχτή επιστολή και ερωτήματα προς τον κ. Τσακίρη

Διότι δεν είναι δυνατόν να προβείτε σε μια τέτοια κίνηση χωρίς προηγουμένως να συζητήσετε με τα μέλη της οικογένειας σας! Τα μέλη της Πανιώνιας οικογένειας! Διότι εσείς πολλές φορές κατά το παρελθόν έχετε επικαλεστεί τη θαλπωρή και την αγάπη που σας έδωσε αυτή η οικογένεια. Έστω και αν κάποιες φορές σας στεναχώρησαν κάποια μέλη της. Άλλωστε τα ίδια δε συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες του κόσμου; Πώς μπορείτε λοιπόν τώρα να την αγνοείτε τόσο προκλητικά; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι οι φίλαθλοι, που έχουν απόλυτο δίκιο ν’ αντιδρούν σ’ αυτή την πώληση, δεν πρόκειται να ξαναπατήσουν στο γήπεδο; Γιατί μ’ αυτή σας την ενέργεια θέλετε να τους στερήσετε τον Πανιώνιο, μια από τις μεγάλες αγάπες της ζωή τους; Γιατί κάνετε κάτι που δε θα θέλατε να κάνουν κάποιοι σε σας; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι ο Πανιώνιος, όπως και κάθε ομάδα, χωρίς τη συμπαράσταση των φιλάθλων της δεν έχει τύχη; Δεν κατανοείτε ότι αθλητισμός χωρίς το ενδιαφέρον και τη συμμετοχή του κόσμου είναι γράμμα κενό περιεχομένου; Επίσης, πριν λίγο καιρό δεν ήταν που δηλώνατε, ότι και να το θέλατε δε θα μπορούσατε να εγκαταλείψετε τον Πανιώνιο; Τι ήταν εκείνο που σας έκανε ν’ αλλάξετε τόσο γρήγορα άποψη; Και μάλιστα, σύμφωνα με όσα γράφονται, να δηλώνετε ότι «Βρήκα τον άνθρωπο που θα με απαλλάξει από το βάσανο του Πανιωνίου».

Πώς ο Πανιώνιος από μεγάλη χαρά έγινε βάσανο για σας; Και αν πράγματι αποτελεί βάσανο, ποιος ευθύνεται που κατάντησε έτσι; Δεν κατάντησε έτσι εξαιτίας των δικών σας λανθασμένων επιλογών; Δεν ισχυρίζομαι ότι οι άνθρωποι είναι αλάνθαστοι, ούτε ότι τα λάθη σας εμπεριείχαν δόλο. Αντιθέτως πιστεύω ότι αφήσατε έργο όπως είναι το οικονομικό νοικοκύρεμα της ομάδας, η κατασκευή του «Απήλιον», η μελέτη και η προσπάθεια για την κατασκευή του νέου αθλητικού κέντρου κ.λ.π. Όμως όταν κάποιος κάνει λάθη, πρέπει με θάρρος να τ’ αναγνωρίζει, ν’ αναλαμβάνει την ευθύνη και να τοποθετείται στην πρώτη γραμμή δίνοντας μάχη να τ’ αντιμετωπίσει. Δε μπορεί ποτέ να εγκαταλείπει τη μάχη, δε μπορεί να φεύγει με οποιονδήποτε τρόπο. Θα πει κάποιος ότι ο Τσακίρης δε φεύγει αλλά πουλάει μια εταιρία που του ανήκει. Και έχει δικαίωμα να την πουλήσει σ’ όποιον θέλει! Και επιχειρηματικά όμως να το δούμε, δεν είναι σωστό να πουλάς μια επιχείρηση την εποχή που βρίσκεται στα χάλια της διότι το τίμημα θα είναι μικρό. Όμως το κυριότερο είναι ότι ο Πανιώνιος δεν είναι μια απλή επιχείρηση. Κουβαλάει μαζί της πολύ συναίσθημα και μακραίωνη Ιστορία. Και αυτό ο κ. Τσακίρης, ενώ το γνωρίζει πολύ καλά, φαίνεται στην παρούσα φάση να το αγνοεί παντελώς!

Ο κ. Τσακίρης, που δημιούργησε πολλές προσδοκίες στους φίλους του Πανιωνίου, αλλά και γενικότερα στο χώρο του ποδοσφαίρου, αν υλοποιήσει τις προθέσεις του, για πολλούς δυστυχώς θεωρείται τετελεσμένο γεγονός, θα γκρεμίσει σε μια μέρα όσα κατάφερε να πραγματοποιήσει με κόπο μέσα σε 4,5 χρόνια. Και επίσης θα φέρει μεγάλη αναστάτωση και αναταραχή στην ομάδα, διότι οι φίλοι της δεν πρόκειται να το δεχτούν και θ’ αντιδράσουν. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ο συγκεκριμένος αγοραστής θα δώσει τη λύση, όμως νομίζω ότι ούτε και ο ίδιος το πολυπιστεύει. Εκτιμώ ότι στην παρούσα φάση δεν τον πολυενδιαφέρει το μέλλον του Πανιωνίου, αλλά πώς θα δραπετεύσει το συντομότερο από τις ευθύνες. Ας το σκεφτεί καλύτερα και ας διαβάσει τα μηνύματα όλων των φίλων του Πανιωνίου, αλλά και των δικών του συνοδοιπόρων και φίλων!Προσωπικά πιστεύω ότι δε θα πρέπει να φύγει, αλλά να παραμείνει και σαν σωστός καπετάνιος να προσπαθήσει να βγάλει το σκάφος αλώβητο από τη φουρτούνα. Αν όμως επιμένει τόσο πολύ, ας δώσει τον ΙΣΤΟΡΙΚΟ σε Πανιώνια, καθαρά και έμπιστα χέρια. Και τέτοιες περιπτώσεις προτάθηκαν, χωρίς όμως αποτέλεσμα, διότι σύμφωνα με πληροφορίες θεωρήθηκε προσβλητικό και υποτιμητικό από τον κ. Τσακίρη ο φερόμενος και αποδεκτός απ’ όλους Πανιώνιος επιχειρηματίας, να διενεργήσει ο ίδιος οικονομικό έλεγχο της ΠΑΕ! Όταν όμως κάποιος παρουσιάζει αληθή οικονομικά στοιχεία, δε θα πρέπει να έχει πρόβλημα στη διενέργεια οποιουδήποτε οικονομικού ελέγχου και ούτε φυσικά μια τέτοια επιθυμία του αγοραστή μπορεί να θεωρηθεί προσβλητική. Εμείς λοιπόν ισχυριζόμαστε, ότι αφού το θέλει τόσο πολύ ο κ. Τσακίρης, ας πουλήσει την ΠΑΕ σε έμπιστα Πανιώνια χέρια και μάλιστα όχι τζάμπα! Ούτε όμως από την άλλη πλευρά τα χρήματα ν’ αποτελέσουν το καθοριστικό κριτήριο της πώλησης. Διότι όμως προείπαμε ο Πανιώνιος περισσότερο από ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρία, είναι μνήμη, ιδέα, και ιστορία. Και αυτές οι έννοιες δεν αποτιμώνται εις χρήμα.

Πάνος Κατσούλας Εκπ/κός

Ας απεμπλακούμε από τον κύκλο της βίας.

Μια από τις σημαντικότερες ειδήσεις των ημερών ήταν ο αιφνιδιαστικός έλεγχος της αστυνομίας στη λέσχη των Πανθήρων, η ανεύρεση παράνομων αντικειμένων και η σύλληψη μελών του ιστορικού συνδέσμου οργανωμένων οπαδών. Η όλη αυτή ιστορία οδήγησε στη σφράγιση της λέσχης. Με λίγα λόγια, σφραγίστηκε η μεγαλύτερη λέσχη του συλλόγου, σύρθηκαν στα δικαστήρια μέλη της ακόμη και για κακουργηματικές πράξεις και το χειρότερο όλων είναι ότι η ομάδα μας συνδέθηκε από τον τύπο και τις αρχές με τον κύκλο της βίας και του αίματος που ταλανίζει εδώ και δεκαετίες τον ελληνικό αθλητισμό.

Είχα την ατυχία να δω τους συλληφθέντες Πάνθηρες. Να διαπιστώσω το δράμα τους. Να δω την αγωνία στα μάτια των γονιών τους και των δικών τους ανθρώπων. Να δω τη μεταμέλειά τους.

Γυρνώντας στα Πανιώνια στέκια άκουσα πολλά. Όλοι καταδίκαζαν τη βία, αλλά από την άλλη μπορούσαν να δεχθούν την κατοχή των παράνομων αντικειμένων στα γραφεία. Για λόγους άμυνας. Για τα «πεσίματα» που γίνονται κατά καιρούς από οργανωμένους οπαδούς άλλων ομάδων. Κάποια από τα αντικείμενα που βρέθηκαν ήταν αστεία. Κάποια άλλα όμως αντικειμενικά θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο θάνατο ή σε σοβαρό τραυματισμό. Ανεξαρτήτως ομάδας όμως το αίμα του κάθε ανθρώπου είναι κόκκινο και πολύτιμο.

Δεν θα ασχοληθώ με τις δικαιολογίες, ότι δηλαδή ο έλεγχος ήταν επιλεκτικός, ότι τα αντικείμενα που βρέθηκαν δεν είχαν καμία σχέση με αντικείμενα που βρέθηκαν σε άλλες λέσχες, ή στη διαφορά ποιότητας των οπαδών. Θα σταθώ στο ότι κάποιοι φίλοι μας, υποστηρίζοντας την ομάδα εγκλωβίστηκαν σε έναν ατέρμονο κύκλο βίας και ότι από την ιστορία αυτή θίχτηκε το όνομα του Πανιωνίου. Και δυστυχώς δεν ήταν η πρώτη φορά. Μόνο τον τελευταίο καιρό μπορώ να θυμηθώ την διακοπή του αγώνα μπάσκετ με τον Παναθηναϊκό, τα επεισόδια στην πλατεία, την καταστροφή του γηπέδου και την πρόσφατη έφοδο της αστυνομίας.

Ως Πανιώνιοι είμαστε περήφανοι να δηλώνουμε διαφορετικοί και αυτό πρέπει να το αποδεικνύουμε σε κάθε φάση. Ακόμη και οι οργανωμένοι. Αξίζει να προσπαθήσουμε όλοι για να ξανανοίξει η Λέσχη των Πανθήρων, υπό την προϋπόθεση όμως ότι οι σύνδεσμοι οργανωμένων και ειδικότερα οι Πάνθηρες, οι οποίοι φιλοξενούν και τους μικρότερους σε ηλικία οπαδούς, πρέπει να λάβουν σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον. Να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα από τους ίδιους.

Ως απλός φίλαθλος θα ήθελα να προτείνω συγκεκριμένα μέτρα. Να μην μπορεί να γίνει μέλος οποιουδήποτε συνδέσμου οργανωμένων φιλάθλων του Πανιωνίου πρόσωπο το οποίο δεν έχει λευκό ποινικό μητρώο (αντίγραφο του οποίου να προσκομίζει κατ’ έτος) και ιδίως πρόσωπα που έχουν κατηγορηθεί για εγκλήματα βίας ή ναρκωτικά. Οποιοδήποτε μέλος συνδέσμου οργανωμένων καταδικάζεται οριστικά για εγκλήματα που σχετίζονται με τη βία στα γήπεδα ή για ναρκωτικά να στερείται του δικαιώματος εισόδου στο γήπεδο κα να διαγράφεται άμεσα από μέλος του συνδέσμου. Να υπάρχει συνεχής έλεγχος στις λέσχες από τα ίδια τα μέλη τους για ανεύρεση παράνομων αντικειμένων. Οποιοσδήποτε θέλει να κάνει τον νταή, να το κάνει μόνος του εκτός γηπέδου και εκτός συνδέσμων. Να ενεργοποιηθούν οι κάμερες ασφαλείας για δικό μας λογαριασμό. Να ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι και να απομακρύνουν όσους ασχημονούν στο γήπεδο και όσους ευθύνονται με πράξεις τους για την επιβολή προστίμων στην ομάδα. Γενικά αυτό που προτείνω είναι να ξεκαθαρίσουμε οι ίδιοι την κατάσταση και να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας. Για δικό μας όφελος. Γιατί η Νέα Σμύρνη θα γεμίσει όταν αποκτήσει ποιοτικά χαρακτηριστικά που δεν υπάρχουν σε άλλο γήπεδο. Όταν γίνει ασφαλής και φιλόξενη για τις οικογένειες και τα παιδιά.

Η βία δεν είναι μαγκιά. Μαγκιά είναι να είσαι διαφορετικός από κάθε άλλον. Αυτή είναι και η ουσία του Πανιώνιου.