Κύριοι της διοίκησης γρηγορείτε …

… διότι ο Πανιώνιος βρίσκεσαι σε τραγική βαθμολογική θέση, μάλλον με το χειρότερο ρόστερ στην κατηγορία και τους 3 από τους 4 ποιοτικούς ποδοσφαιριστές που μείνανε να βρίσκονται σε αγωνιστική πτώση. Παρά ταύτα όμως η διοίκηση του Πανιωνίου δεν έχει ανακοινώσει καμία μεταγραφή ενώ οι ανταγωνιστές κινούνται πολύ καλύτερα. Οι νεοαποκτηθέντες πρέπει να δώσουν το παρόν από τον πρώτο αγώνα του 2^ου γύρου! Δεν πρέπει να χαθούν αγώνες επειδή η μεταγραφική περίοδος ολοκληρώνεται στο τέλος Ιανουαρίου. Τις επόμενες μέρες και μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου, το πολύ την πρώτη βδομάδα του Γενάρη ο Πανιώνιος πρέπει να έχει αποκτήσει όλους σχεδόν τους ποδοσφαιριστές, που είναι απαραίτητοι για την ενίσχυσή του. Και η ενίσχυση αυτή είναι για πολλές θέσεις και όχι μόνο για μια - δυο.

Προκύπτει όμως ένα μεγάλο ερώτημα. Πώς θα ενισχυθεί η ομάδα όταν δεν υπάρχουν ή δεν διατίθενται χρήματα για μεταγραφές; Διότι χρήματα δεν διατέθηκαν και το προηγούμενο καλοκαίρι που πλήρωνε ο Τσακίρης. Πώς λοιπόν θα διατεθούν σήμερα, που ο Τσακίρης αποχώρησε; Συνεπώς για να βρει χρήματα ο Πανιώνιος και ν’ αγοράσει ποιοτικούς και έτοιμους ποδοσφαιριστές, πρέπει προηγουμένως να πουλήσει κάποιους καλούς δικούς του. Ακούγονται τα ονόματα των Μανιάτη και Κουμορτζί. Ας δούμε τις περιπτώσεις τους ξεχωριστά. Ο Μανιάτης είναι ποιοτικό δεξί μπακ, όμως ο Πανιώνιος μπορεί άνετα να καλύψει τη θέση του αφού έχει ήδη αρκετούς καλούς που αγωνίζονται στην ίδια θέση. Τους: Γιόνσον, Βαρό και τον πασπαρτού Κοντοέ. Επομένως υπ’ αυτή την έννοια ο αρχηγός μπορεί να παραχωρηθεί. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ ενδιαφέρει δύο ομάδες. Την Αεκ και τον Οσφπ. Προσωπικά εκτιμώ ότι η μόνη που καίγεται να τον αποκτήσει είναι η Αεκ διότι πάσχει πολύ σ’ αυτή τη θέση. Όμως η Αεκ δεν έχει χρήματα και θα παίξει κυρίως στο επίπεδο της παροχής έμψυχων ανταλλαγμάτων. Εκεί πάνω θα πρέπει να πατήσει ο Πανιώνιος και να πάρει τους ποδοσφαιριστές που χρειάζεται και μάλιστα όχι δανεικούς. Θα μπορούσε να πάρει δηλ. τον Λεονάρντο με ελευθέρας, τον Μπέρνς με ελευθέρας και τον Νασούτι(αξιόπιστος κεντρικός αμυντικός) ως δανεικό με οψιόν αγοράς του χρόνου. Μ’ αυτές τις προϋποθέσεις ας πάρει λιγότερα χρήματα. Ο Ολυμπιακός έχει οικονομική ευχέρεια, όμως δεν καίγεται για την απόκτηση Μανιάτη, όσο έχει στο ρόστερ του τον Τοροσίδη. Επομένως η δε θα κινηθεί καθόλου ή δε θα κινηθεί άμεσα. Αυτό ίσως βολεύει το Μανιάτη όχι όμως τον Πανιώνιο, που βιάζεται να ισχυροποιήσει την ομάδα του με προσθήκες. Επίσης ο Μανιάτης βολεύεται στην οποιαδήποτε καθυστέρηση, διότι μπορεί να προκύψει από τώρα ή το καλοκαίρι, περίπτωση μεταγραφής στο εξωτερικό. Όσον αφορά τον Κούμο ακούγεται ότι ενδιαφέρεται κυρίως ο Παο (από αντίδραση ίσως και ο Οσφπ). Όμως δεν έχει κάνει επίσημη πρόταση. Και πώς να κάνει τη στιγμή που ο Κούμο αφενός είναι τραυματίας και αφετέρου όσο έχει παίξει φέτος δεν έδειξε τίποτε το ιδιαίτερο; Επομένως η αξία του έχει πέσει και ο Παο αν θελήσει να τον αποκτήσει εκτιμώ ότι δε θα δώσει αρκετά χρήματα, πράγμα που δεν εξυπηρετεί τον Πανιώνιο.

Ας εξετάσουμε τώρα τα ονόματα που έχει ακουστεί ότι θα έρθουν στον Ιστορικό τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Ακούγεται τ’ όνομα του Μήτρογλου, που είναι εξαιρετική περίπτωση, όμως κατά την άποψή μου δεν είναι καθόλου εύκολη από τη στιγμή που θα μπει στο κόλπο ο Άρης. Διότι ο Άρης αυτή την περίοδο είναι κατά πολύ καλύτερος του Πανιωνίου, έχει ποιοτική ομάδα με στόχους, αγωνίζεται στην Ευρώπη, έχει καταξιωμένο προπονητή και κόσμο που τον ακολουθεί. Κάτω απ’ αυτές τις προϋποθέσεις, που νομίζετε ότι θα ήθελε ν’ αγωνιστεί ο Μήτρογλου; Προφανώς στον Άρη. Στον Πανιώνιο θα έρθει μόνο αν δεν ασχοληθεί ο Άρης. Πάμε τώρα στην περίπτωση του Φερνάντεζ. Ο Πανιώνιος θέλει να τον αποκτήσει μόνο ως ελεύθερο. Αν όμως υπάρξει ομάδα που τον θέλει στο έμψυχο δυναμικό της και δίνει ένα ποσό στη Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ, τότε θα τον αποκτήσει εκείνη. Και ακούγεται ότι υπάρχει ενδιαφέρον για τον Φερνάντεζ από ομάδα της Πορτογαλίας, εκτός αν είναι παιχνίδια της Μπεϊτάρ και των διαφόρων μάνατζερς. Δηλαδή και σ’ αυτή την περίπτωση ενδεχομένως να υπάρξουν δυσκολίες. Τέλος ο Παριανός θεωρείται εξελίξιμος και πρέπει ν’ αποκτηθεί, μήπως αργότερα εξελιχθεί σε περίπτωση ανάλογη των Τζαβέλα ή παλιότερα Σπυρόπουλου. Όμως αν στην κούρσα της απόκτησής του μπει και άλλη ομάδα, τότε δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα έρθει στον Πανιώνιο.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η ανασυγκρότηση του ρόστερ του Πανιωνίου με σκοπό την ενδυνάμωσή του δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Γίνεται δε ακόμη δυσκολότερη λόγω της οικονομικής δυσπραγίας του Ιστορικού. Όμως αν ο Πανιώνιος δεν ενισχυθεί καθοριστικά, σ’ όλες σχεδόν τις θέσεις και μάλιστα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, τότε δυστυχώς δε θα μπορέσει να σώσει την παρτίδα!

Πάνος Κατσούλας

Εκπ/κός

Δεν κερδίζει με τίποτα. Ιδίως αν είναι Σάββατο!

Πότε κέρδισε φέτος το Σάββατο για να κερδίσει σήμερα; Πιστεύω ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο διερωτήθηκαν οι φίλοι του Πανιωνίου μετά το πέρας του σημερινού Σαββατιάτικου αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης. Τον οποίον η ομάδα της Ν. Σμύρνης δεν κατάφερε να κερδίσει, ευτυχώς που δεν έχασε κιόλας, παρά το γεγονός ότι αγωνίστηκε στο γήπεδό της! Είναι προφανές βέβαια ότι δε φταίει η ημέρα, αλλά η κάκιστη αγωνιστική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο Πανιώνιος. Όμως πώς είναι δυνατόν να ξεκολλήσει από την επικίνδυνη ζώνη, όταν δε μπορεί να κερδίσει ούτε στο γήπεδό του, ακόμη και όταν αγωνίζεται με ομάδες ισάξιές του η ακόμη και κατώτερες;

Στο σημερινό αγώνα επιβεβαιώθηκαν για άλλη μια φορά τα αίτια της μεγάλης καθίζησης του Πανιωνίου. Έλλειψη ποιοτικού ρόστερ, χτυπητές αδυναμίες σε καίριες θέσεις, ντεφορμάρισμα βασικών ποδοσφαιριστών. Αυτά είναι τα κυριότερα αίτια και όχι ο προπονητής, τον οποίον καταξιώνουν οι ποδοσφαιριστές. Η άποψή μου είναι ότι αν ένας προπονητής έχει ποιοτικό και πλήρες ρόστερ, είναι λογικός και κάνει τ’ αυτονόητα τότε η ομάδα του θα πάει καλά και πάντως δε θα κινδυνεύσει με υποβιβασμό!

Για ν’ αλλάξει η εικόνα στον Πανιώνιο πρέπει να γίνουν πολλά. Η μάλλον ήδη έπρεπε να είχαν γίνει, όμως τα ιδιοκτησιακά δεν άφηναν. Τώρα που ξεκαθάρισε το τοπίο, χρειάζεται μέσα σ’ ένα μήνα να γίνουν καθοριστικές κινήσεις. Αυτές είναι η ανασυγκρότηση του ρόστερ ώστε στο δεύτερο γύρο η ομάδα να έχει μια σαφώς καλύτερη πορεία, που θα της επιτρέψει να παραμείνει στη μεγάλη κατηγορία. Όμως αυτά δεν είναι εύκολα πράγματα. Διότι χρήματα πολλά δεν υπάρχουν και επιπλέον τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο οι καλές λύσεις σπανίζουν. Ο Πανιώνιος χρειάζεται έναντι κάποιου τιμήματος να λύσει τα συμβόλαια μερικών ποδοσφαιριστών του, ποιών θα το αποφασίσει ο νέος προπονητής και ν’ αποκτήσει κάποιους άλλους ώστε να καλύψει τις ελλείψεις του. Που όμως είναι αρκετές και σε πολλές θέσεις (χρειάζονται να έρθουν: κεντρικός αμυντικός, αριστερός αμυντικός, ποιοτικός κεντρικός μέσος, επιθετικός περιοχής). Η λογική λέει ότι πρέπει να πουληθεί ένας βασικός και ποιοτικός ποδοσφαιριστής, προκειμένου να εξοικονομηθούν χρήματα για να γίνουν οι απαραίτητες προσθήκες είτε με τη μορφή αγοράς ποδοσφαιριστών είτε με τη μορφή δανεισμού. Βέβαια η μορφή δανεισμού, ιδίως χωρίς οψιόν αγοράς είναι προσωρινή λύση, όμως επειδή προέχει η σωτηρία, ο δανεισμός μπορεί ν’ αποδειχθεί μια αποδοτική λύση. Ακούγεται ότι ενδιαφέρουν τα ονόματα των Μανιάτη και Κουμορτζί, χωρίς μέχρι τώρα σύμφωνα με τις πληροφορίες, να έχει γίνει επίσημη πρόταση. Προσωπικά πιστεύω ότι οι ενδιαφερόμενοι, αν τελικά υπάρξουν, θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν τη δεινή θέση, οικονομική και βαθμολογική, στην οποία έχει περιέλθει ο Πανιώνιος και θα προσπαθήσουν να τους αποκτήσουν έναντι μικρού τιμήματος. Ο Πανιώνιος δεν πρέπει να ενδώσει στις πιέσεις. Δεν πρέπει να σκεφτεί με τη λογική: «όπου φτωχός και η μοίρα του», δε μπορεί να τους ξεπουλήσει. Είναι απαραίτητο να σταθεί στο ύψος του. Δεν ισχυρίζομαι ότι πρέπει να προβάλει παράλογες απαιτήσεις, όμως ο κάθε ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου πρέπει να πωλείται στη σωστή τιμή. Ο κ. Βεντούρης είναι έμπειρος παράγοντας, έχει χειριστεί τέτοιες περιπτώσεις (θυμηθείτε διαπραγματεύσεις για Φάνη στο μπάσκετ), είναι γνήσιος Πανιώνιος και μπορεί να χειριστεί τα θέματα προς όφελος του συλλόγου.

Πάνος Κατσούλας

Εκπ/κός

Η Κατάσταση είναι δύσκολη όχι όμως τραγική!

Ο Πανιώνιος τις προηγούμενες μέρες πέρασε δύσκολες στιγμές μετά την παραχώρηση του πλειοψηφικού πακέτου από τον μεγαλομέτοχο στον ερασιτέχνη. Όμως με βάση την επιθυμία άμεσης αποχώρησης του κ. Τσακίρη από τον Πανιώνιο και προκειμένου ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ να μην περιέλθει σε αμφιβόλου προθέσεων ξένα επιχειρηματικά χέρια, η λύση αυτή φαντάζει ως η μόνη σωστή επιλογή. Βέβαια ο ερασιτέχνης δε μπορεί παρά να είναι μια μεταβατική περίοδος όπως πολύ σωστά δήλωσε και ο έμπειρος παράγοντας κ. Βεντούρης. Θα πρέπει λοιπόν να φροντίσει μέχρι το καλοκαίρι ή το πολύ σε ένα χρόνο να παραδώσει το πλειοψηφικό πακέτο σε κάποιον ή κάποιους επιχειρηματίες σοβαρούς, με διάθεση και όραμα για τον Πανιώνιο. Ο Πανιώνιος είναι μαγαζί γωνία και μπορεί να μεγαλουργήσει στα χέρια ικανών ανθρώπων. Αν αυτοί είναι και Πανιώνιοι ακόμη καλύτερα. Όμως και να μην είναι Πανιώνιοι από τα γεννοφάσκια τους δεν πειράζει, διότι θα γίνουν στην πορεία! Προϋπόθεση βέβαια είναι να είναι έντιμοι και σοβαροί. Ο ρόλος του ερασιτέχνη είναι εντελώς διαφορετικός και δε μπορεί να έχει τις μετοχές μιάς επαγγελματικής ποδοσφαιρικής εταιρίας και επιπλέον να την διοικεί για πάντα. Φυσικά, σαν η μαμά του συλλόγου, χρειάζεται να βοηθά παντού και πάντα στις δύσκολες στιγμές, όπως έκανε και τώρα.

Πριν λίγο έγινε γνωστό ότι ο Πανιώνιος απέκτησε νέο προπονητή. Είναι ο κ. Λεμονής. Καλώς όρισε λοιπόν και του ευχόμαστε αυτό το πέρασμα από τον Πανιώνιο να είναι το καλύτερο δυνατό στην καριέρα σου, προς όφελος του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ. Παρά το γεγονός ότι ο Πανιώνιος θα μπορούσε να έχει ένα μεγαλύτερου βεληνεκούς προπονητή, ετούτη την ώρα δε χρειάζεται να γκρινιάζουμε, αλλά αντιθέτως χρειάζεται να στηρίξουμε σύσσωμοι τον Πανιώνιο δηλ. την όποια διοίκηση προκύψει, τους ποδοσφαιριστές και τον προπονητή. Η κίνηση αυτή πάντως αποδεικνύει ότι ο κ. Βεντούρης σκέφτεται ορθολογικά. Φρόντισε ως όφειλε πρώτα για προπονητή. Εκτιμώ ότι ο κ. Λεμονής δεν ήρθε τζάμπα, όμως σίγουρα όχι με όσα χρήματα ζήτησε προ καιρού. Πιστεύω και ό ίδιος να κατάλαβε ότι σε τέτοιους δύσκολους οικονομικά καιρούς, που δυστυχώς οι μισθοί και τα δικαιώματα των εργαζόμενων πετσοκόβονται, όλοι πρέπει να λειτουργούν με βάση τη λογική. Επίσης και ο Φερνάντεζ υποθέτω ότι αν υπογράψει τελικά, θα το κάνει έναντι ποσού που να τ' αντέχει ο Πανιώνιος. Επίσης διαφαίνεται ότι θα δοθεί κάποιος προς πώληση ποδοσφαιριστής για να μπουν χρήματα στα ταμεία και να γίνουν τη μεταγραφική περίοδο του χειμώνα οι κινήσεις που απαιτούνται(απόκτηση κεντρικού αμυντικού, αριστερού αμυντικού, επιθετικού περιοχής, εκκαθαρίσεις στο ρόστερ ποδοσφαιριστών που δεν προσφέρανε, βέβαια στα ζητήματα αναδιάρθρωσης του ρόστερ λόγο θα έχει και ο νέος προπονητής).

Τούτων δοθέντων είναι εφικτό η ομάδα, με την καθολική συμπαράσταση των φιλάθλων της, να σωθεί. Παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες, πιστεύω ότι μια καινούργια μέρα ξημερώνει για τον ΙΣΤΟΡΙΚΟ, με σημάδια αισιοδοξίας, έστω και συγκρατημένης.

Πάνος Κατσούλας

Εκπ/κός

Τα θετικά της εβδομάδας των παθών

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Κ. ΛΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Η «εβδομάδα των παθών» που πέρασε για τον Πανιώνιο, πέραν των όσων αρνητικών επιπτώσεων είχε στην εικόνα της ομάδας, είχε και ορισμένα θετικά στοιχεία που μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις από εδώ και πέρα. Στοιχεία που αφορούν και στο διοικητικό κομμάτι και στο αγωνιστικά και στο «κομμάτι» κόσμος. Ξεκινάω, λοιπόν, από το τελευταίο που είναι, ίσως, και το σημαντικότερο.

Το γεγονός, λοιπόν, της μαζικότατης προσέλευσης των φιλάθλων του Πανιωνίου στο συλλαλητήριο της περασμένης Τετάρτης, λέει πολλά. Λέει ότι ο κόσμος του Ιστορικού είναι εδώ, ότι μπορεί να παίξει ρόλο στις εξελίξεις και ότι μπορεί να στηρίξει την ομάδα στα δύσκολα. Ανεξάρτητα από το ότι πιστεύω πως η αλλαγή πλεύσης στο θέμα της πώλησης της ΠΑΕ δεν έχει να κάνει μόνο με τη συγκέντρωση, το μήνυμα που στάλθηκε προς όλους ήταν σαφές.

Ήταν μήνυμα ενότητας, ήταν μήνυμα διαφορετικότητας, ήταν μήνυμα ότι ο κόσμος του Πανιωνίου αγαπάει την ομάδα του και αντιδρά όταν αυτή κινδυνεύει. Ένα μήνυμα, όμως, πρέπει να συνεχίσει να στέλνεται, έστω και ο συγκεκριμένος κίνδυνος πέρασε. Υπάρχει ακόμη άλλος ένας που για να αποφευχθεί, θα πρέπει (όσο υπερβολικό να ακούγεται αυτό) να γίνεται sold out σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι από εδώ και πέρα.

Στο αγωνιστικό κομμάτι, η ομάδα έδειξε στην Λάρισα ότι έχει τον χαρακτήρα να αντιδράσει στα δύσκολα. Ίσως να χρειάζονταν και οι παίκτες ένα ταρακούνημα, όπως αυτό της (παραλίγο) πώλησης της ΠΑΕ, ίσως να χρειαζόταν η κατσάδα του Καραϊσκάκη και τα πρόστιμα, το αποτέλεσμα όμως ήταν μάλλον ενθαρρυντικό.

Και, φυσικά, δεν υποστηρίζω ότι έπαιξε σπουδαίο ποδόσφαιρο, αλλά είχε αυτό που της έλειπε στα προηγούμενα παιχνίδια. Ψυχή και πάθος. Αυτά, άλλωστε, θα χρειαστεί στα λίγα παιχνίδια που απομένουν ως τον Γενάρη, όταν και θα γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις.

Άφησα τελευταίο το διοικητικό κομμάτι. Πιστεύω, λοιπόν, ότι στην αλλαγή απόφασης από τον Τσακίρη δεν έπαιξε ρόλο ούτε η ενεργοποίηση του Μπιτσαξή, ούτε και το συλλαλητήριο των φιλάθλων. Δεν νομίζω, άλλωστε, να υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι ο Μπιτσαξής ή η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, μπορούν να επηρεάσουν εξελίξεις. Ή, τουλάχιστον, δεν έπαιξαν τόσο σημαντικό ρόλο.

Αυτό που κατά τη γνώμη μου έπαιξε ρόλο είναι ότι ούτε ο ίδιος ο Τσακίρης συμφωνούσε με την… απόφασή του. Ότι την πήρε υπό καθεστώς μεγάλης πίεσης και ότι κάποια στιγμή που μπόρεσε να δει τα πράγματα με λίγο πιο καθαρό μυαλό, απλώς αναρωτήθηκε «τι πας να κάνεις», όπως και όλοι οι υπόλοιποι. Και (επίσης απλώς) δεν το έκανε.

Για σχόλια, παρατηρήσεις, για οτιδήποτε τέλος πάντως: mikepgss@gmai.com

Το περίφημο 5%

Μετά από τα συλλαλητήρια, τις διαμαρτυρίες, τις αλληλοσυγκρουόμενες ανακοινώσεις, τις παραιτήσεις, τις επιστροφές στελεχών και τη νίκη στη Λάρισα, το μόνο που έμεινε ανέπαφο ήταν η ρητή προθεσμία που έδωσε ο μεγαλομέτοχος του Πανιωνίου κ. Τσακίρης στους υποψήφιους επενδυτές για να καταθέσουν τις δεσμευτικές προτάσεις τους, προκειμένου να αποκτήσουν πακέτο μετοχών.

Ο κος Τσακίρης ανακοίνωσε ότι δέχεται να πουλήσει ποσοστό, το οποίο δεν μπορεί να είναι μικρότερο από το 5% και μεγαλύτερο από το 81% του συνόλου των μετοχών της Π.Α.Ε Πανιώνιος, σε όποιον ή όποιους καταθέσουν δεσμευτικές προτάσεις, το αργότερο μέχρι την 29^η Νοεμβρίου 2010.

Οι υποψήφιοι αγοραστές, θα λάβουν ένα φάκελο με τα πλήρη οικονομικά στοιχεία της Π.Α.Ε Πανιώνιος και κάθε άλλη διευκρίνιση, προκειμένου να ελέγξουν τα οικονομικά δεδομένα, υπό την προϋπόθεση ότι θα καταθέσουν υπέρ του ερασιτέχνη Πανιωνίου το ποσό των 5.000 ευρώ.

Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά; Ο κος Τσακίρης αν και δηλώνει ότι επιθυμεί να απεμπλακεί από την ιδιοκτησία του Πανιωνίου, φαίνεται ανοιχτός στην παραχώρηση μειοψηφικών πακέτων και στη δημιουργία ενός Πανιώνιου συνεταιρισμού ή στην πώληση της ομάδας μέσω της πολυδιάσπασης. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν βρεθεί αγοραστής για το 81% των μετοχών, ο κος Τσακίρης κρατά για τον εαυτό του το ποσοστό του 8%, προκειμένου να μπορεί να εκπροσωπείται στο νέο Δ.Σ της ομάδας.

Η ανακοίνωση του κου Τσακίρη έχει πολλές αναγνώσεις. Πρώτα απ’ όλα ο κος Τσακίρης δεν έχει προσδιορίσει τιμή μετοχής ή τιμή πακέτου. Δεν έχει δεσμευτεί ότι θα πουλήσει σε εκείνον που θα του προσφέρει τα περισσότερα. Επιφύλαξε όμως στον εαυτό του το δικαίωμα να αξιολογήσει τις προσφορές σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια και να ανακοινώσει την απόφασή του στις αρχές Δεκεμβρίου.

Επιπλέον υπάρχει η εισφορά των 5.000 ευρώ υπέρ του ερασιτέχνη. Ακούγεται λογικό, ο οποιοσδήποτε επιθυμεί να αγοράσει την Π.Α.Ε Πανιώνιος και για τον λόγο αυτό λαμβάνει τα οικονομικά δεδομένα της, να δώσει, ως ένα είδος εγγυοδοσίας, ένα ποσό. Στις μέρες μας 5.000 ευρώ είναι ένα αξιοσέβαστο ποσό για έναν μέσο άνθρωπο, αλλά ασήμαντο για κάποιον ο οποίος θέλει να αγοράσει μια ολόκληρη ποδοσφαιρική ομάδα. Επειδή το ποσό αυτό δεν πηγαίνει στα ταμεία της Π.Α.Ε ή στο πορτοφόλι του κου Τσακίρη, αλλά στον ερασιτέχνη, το πεντοχίλιαρο παρουσιάζεται ως το Πανιώνιο διαβατήριο. Όποιος επενδυτής δεν μπορεί ή δεν θέλει να το διαθέσει, άμεσα, μπορεί να παρουσιαστεί ως μη Πανιώνιος ή αφερέγγυος. Από την άλλη το ποσό αυτό μπορεί και να είναι απαγορευτικό για μικροεπενδυτές, σωματεία και φορείς που επιθυμούν να αγοράσουν το μικρότερο προσφερόμενο πακέτων του 5%.

Τι περιμένει λοιπόν ο κος Τσακίρης απ’ όλα αυτά; Φαντάζομαι ότι δεν θα έλεγε όχι σε μια συμφέρουσα οικονομική πρόταση. Αν η οικονομική πρόταση δεν έρθει ή αν δεν ανταποκρίνεται στις προϋποθέσεις (ή στις πραγματικές προθέσεις) του κου Τσακίρη, ο μεγαλομέτοχος θα βρει την ευκαιρία να πλήξει το κύρος των υποψήφιων αγοραστών και να αναστηλώσει τη δική του εικόνα. Πρώτο εργαλείο του για τον σκοπό αυτό θα είναι το πεντοχίλιαρο και δεύτερο η παρουσίαση των προτάσεων ως μη ανταποκρινόμενων στα οικονομικά δεδομένα του Πανιωνίου ή στην ιστορία του.

Παράλληλα, πέταξε το γάντι στον ερασιτέχνη (που πρωτοστάτησε στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας) , προκαλώντας τον ουσιαστικά να μεγαλώσει το ποσοστό συμμετοχής του στην Π.Α.Ε, καθώς είναι ο μοναδικός υποψήφιος αγοραστής που δεν θα ματώσει με το πεντοχίλιαρο.

Δεν μπορώ να ξέρω ποια είναι τα σχέδια του κου Τσακίρη για το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Ξέρω όμως ότι όταν τα κριτήρια επιλογής αγοραστή είναι μάλλον αδιαφανή και η επιπλέον παρέχεται το δικαίωμα αγοράς μικρών μετοχικών πακέτων, είναι δυνατή η αγορά της Π.Α.Ε από άγνωστους μικροεπενδυτές, χωρίς να μπορεί να ελεγχθεί ή να αποδειχθεί ο μεταξύ τους δεσμός ή ο δεσμός τους με τρίτο πρόσωπο.

Η μόνη λύση για να μην βρεθεί ο Πανιώνιος σε λάθος χέρια (ή η σοβαρή αντίσταση στα χέρια αυτά) είναι η κατάθεση αξιοπρόσεκτων προσφορών από τους επιχειρηματίες που έχουν εμφανιστεί στο προσκήνιο, τον ερασιτέχνη, φορείς και συνδέσμους. Ιδανικό θα ήταν να ελέγχεται το 33% των μετοχών της Π.Α.Ε από ακραιφνείς Πανιώνιες δυνάμεις. Ασφαλώς και είναι δύσκολο, όχι όμως ακατόρθωτο.

Θεωρώ ενδεδειγμένη την αγορά πακέτου μετοχών (ή την προσπάθεια αγοράς μέσω της κατάθεσης προσφορών) από τους συνδέσμους οργανωμένων οπαδών, τον ερασιτέχνη, τον Ορφέα 1890, τους χορηγούς της ομάδας, είτε από κοινού, είτε χωριστά. Με δικά τους οικονομικά μέσα ή ακόμη και με έρανο. Από τη στιγμή που δεν έχει προσδιοριστεί τιμή ανά μετοχή, ο καθένας μπορεί να κάνει την δική του προσφορά. Δεν έχει σημασία πως θα αξιολογηθεί η προσπάθεια αυτή από την μεγαλομέτοχο. Είναι σημαντικό όμως ότι η προσπάθεια θα αξιολογηθεί από τον κόσμο. Πέρα όμως από τις εντυπώσεις (οι οποίες θα μας απασχολήσουν πολύ τις επόμενες ημέρες) είναι εξίσου σημαντική η ανακατάταξη της μετοχικής σύνθεσης του Πανιωνίου. Αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις εξελίξεις.

brfunatic

ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ

Οι τελευταίες εξελίξεις στον Πανιώνιο ανησύχησαν όλους τους φίλους του. Οι αποφάσεις που είχε λάβει ο ιδιοκτήτης ήσαν ανεξήγητες και ήταν φυσιολογικό να μην έχουν την αποδοχή των φίλων της ομάδας. Ο κ. Τσακίρης ήθελε ν’ απαλλαγεί το συντομότερο από το «βάσανο» του Πανιωνίου και έψαχνε να τον πουλήσει προκειμένου να δραπετεύσει από το τεράστιο βάρος των ευθυνών που ένοιωθε! Τελικά μετά από τις αντιδράσεις του κόσμου, έστω κι αν δε το παραδέχεται ό ίδιος, αλλά και τη φερόμενη αντίδραση της πολιτείας έκανε πίσω, όπως άλλωστε ήταν και το σωστό. Πάντως με βάση τα όσα υποστήριζε πριν και με όσα είπε στην ανακοίνωσή του, αλλά και αυτά που δήλωσε στη συνέντευξη που έδωσε στο NovaΣΠΟΡ FM 94,6 φαίνεται να βρέθηκε σε σύγχυση, ίσως εξαιτίας οικονομικών, προσωπικών κλπ προβλημάτων, που ενδεχόμενα αντιμετωπίζει.

Βέβαια στη συνέντευξη είπε αρκετά και νομίζω ότι μεταξύ των άλλων είπε και κάποιες αλήθειες, αν και δεν κατάλαβε την άποψη πολλών Πανιωνίων, που θέλουν την ομάδα τους σε καθαρά και έμπιστα χέρια, έστω κι αν αυτή βρεθεί ν’ αγωνίζεται σε μικρότερη κατηγορία! Φυσικά κανένας φίλος της ομάδας δε θέλει να δεί την αγαπημένη του ομάδα να υποβιβάζεται και θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να το αποτρέψει. Όμως η παραπάνω αντίληψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των φίλων του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ καταδεικνύει τις προτεραιότητες που έχουν. Προτεραιότητες σε αρχές και αξίες και όχι σε τίτλους και διακρίσεις, χωρίς να σημαίνει ότι δεν θέλουν και τις διακρίσεις. Δε μπορούν να βλέπουν την ομάδα τους να είναι σε χέρια ξένα και κυρίως μη αποδεκτά. Άλλωστε στο παρελθόν έχουν καεί από τέτοιες περιπτώσεις.Αφού λοιπόν ο κ. Τσακίρης επιθυμεί ν’ αποχωρήσει, ας το κάνει. Όχι όμως βεβιασμένα και προτού εξασφαλίσει αξιόπιστη και αποδεκτή από τον κόσμο του Πανιωνίου διάδοχη κατάσταση. Αν δε, εκείνος που πρόκειται ν’ αναλάβει είναι και Πανιώνιος ακόμη καλύτερα.
Διότι αν δεν είναι, σίγουρα θα γίνει στην πορεία και μάλιστα όχι με το ζόρι! Το ζήτημα λοιπόν είναι να βρεθεί ένας σοβαρός επιχειρηματίας ή 2-3 μαζί και να πάρουν την ομάδα. Όμως δεν είναι τόσο εύκολο. Τούτες τις μέρες της οικονομικής κρίσης είναι δύσκολο ν' αναλάβει κάποιος μια ΠΑΕ και μάλιστα με ισχυρή την πιθανότητα να μπει μέσα οικονομικά. Βέβαια με σωστή διαχείριση από κατάλληλους ανθρώπους (βλέπε Ζερβακάκο κλπ, αλήθεια που ήταν τόσα χρόνια αυτός ο άνθρωπος;) είναι εφικτό η ομάδα να έχει ισοσκελισμένο η ακόμη και κερδοφόρο οικονομικό απολογισμό.Ο κ. Τσακίρης έστω και κατόπιν πιέσεων έκανε το αυτονόητο. Έμεινε στην ομάδα τη δύσκολη αυτή στιγμή για να την βοηθήσει να βγει από την κρίση. Και επιπλέον προσκαλεί - προκαλεί όλους τους επίδοξους αγοραστές να καταθέσουν σοβαρή πρόταση για ν’ αγοράσουν τον Πανιώνιο και να μην εκφράζουν μόνο φιλολογικό ενδιαφέρον ή ενδιαφέρον μόνο για τις εντυπώσεις. Πιστεύω ότι η συνεργασία Τσακίρη - Λιανού ή Λιανού – Τσακίρη και άλλων ενδεχομένως επιχειρηματιών, μικρότερης οικονομικής δυνατότητας, θα ήταν μια ιδανική λύση για τον Πανιώνιο. Αρκεί αυτή η συλλογική προσπάθεια να έχει σύμπνοια και η κάθε πλευρά να μην εκφράζει ηγεμονισμούς έναντι της άλλης.
Όπως η συνιδιοκτησία Τσακίρη – Λιανού – Καλογρίτσα θα ήταν επίσης μια πολύ καλή λύση, αρκεί να είχε τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά. Ο κ. Λιανός είναι μια αποδεκτή και σοβαρή περίπτωση. Όμως δε γνωρίζω αν μπορεί να χωρέσει δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη (ΠΑΕ & ΚΑΕ). Αυτό βέβαια είναι κάτι που ό ίδιος θα δεί και θα εκτιμήσει. Κοντολογίς μετά τα τελευταία γεγονότα το πρώτο που θα πρέπει να γίνει στην ΠΑΕ Πανιώνιος είναι να διασφαλιστεί η σωτηρία της ομάδας. Και αυτό θα επιτευχθεί όταν η ομάδα ανέβει αγωνιστικά και τονωθεί η ψυχολογία των ποδοσφαιριστών. Χρειάζεται επίσης να βρεθεί και ένας τιμονιέρης που θα καταστρώσει τ’ αγωνιστικά πλάνα. Πρέπει να βρεθεί ένας άξιος και σοβαρός προπονητής, που μαζί με τον στρατιώτη Μάντζιο ή οποιονδήποτε άλλο να βοηθήσουν την ομάδα στο αγωνιστικό και ψυχολογικό κομμάτι. Η εξεύρεση ικανού προπονητή στην παρούσα φάση δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όμως από την άλλη πλευρά υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι προπονητές χωρίς ομάδα. Έλληνες και ξένοι. Κάποιος απ’ όλους θα βρεθεί ν’ αναλάβει. Σ’ όλους αυτούς προστέθηκε πρόσφατα και ο κ. Νόμπλιας που παλιότερα ήταν διακαής πόθος του κ. Τσακίρη. Παράλληλα και χωρίς να επηρεάζει την αγωνιστική ενδυνάμωση τη ομάδας πρέπει να τρέχει το ζήτημα της αλλαγής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, από τη στιγμή που ο κ. Τσακίρης έχει εκδηλώσει την επιθυμία να φύγει ή τουλάχιστον να μη μείνει μόνος ως ιδιοκτήτης. Και αυτό είναι σοβαρό ζήτημα και έτσι πρέπει να το δουν όλοι όσοι ενδιαφέρονται και σκέπτονται ν’ ασχοληθούν σοβαρά ως (συν)ιδιοκτήτες με το ΙΣΤΟΡΙΚΟ σωματείο του Πανιωνίου.

Πάνος Κατσούλας
Εκπ/κός

Κύριε Τσακίρη ξανασκεφτείτε το!

Ανοιχτή επιστολή και ερωτήματα προς τον κ. Τσακίρη

Διότι δεν είναι δυνατόν να προβείτε σε μια τέτοια κίνηση χωρίς προηγουμένως να συζητήσετε με τα μέλη της οικογένειας σας! Τα μέλη της Πανιώνιας οικογένειας! Διότι εσείς πολλές φορές κατά το παρελθόν έχετε επικαλεστεί τη θαλπωρή και την αγάπη που σας έδωσε αυτή η οικογένεια. Έστω και αν κάποιες φορές σας στεναχώρησαν κάποια μέλη της. Άλλωστε τα ίδια δε συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες του κόσμου; Πώς μπορείτε λοιπόν τώρα να την αγνοείτε τόσο προκλητικά; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι οι φίλαθλοι, που έχουν απόλυτο δίκιο ν’ αντιδρούν σ’ αυτή την πώληση, δεν πρόκειται να ξαναπατήσουν στο γήπεδο; Γιατί μ’ αυτή σας την ενέργεια θέλετε να τους στερήσετε τον Πανιώνιο, μια από τις μεγάλες αγάπες της ζωή τους; Γιατί κάνετε κάτι που δε θα θέλατε να κάνουν κάποιοι σε σας; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι ο Πανιώνιος, όπως και κάθε ομάδα, χωρίς τη συμπαράσταση των φιλάθλων της δεν έχει τύχη; Δεν κατανοείτε ότι αθλητισμός χωρίς το ενδιαφέρον και τη συμμετοχή του κόσμου είναι γράμμα κενό περιεχομένου; Επίσης, πριν λίγο καιρό δεν ήταν που δηλώνατε, ότι και να το θέλατε δε θα μπορούσατε να εγκαταλείψετε τον Πανιώνιο; Τι ήταν εκείνο που σας έκανε ν’ αλλάξετε τόσο γρήγορα άποψη; Και μάλιστα, σύμφωνα με όσα γράφονται, να δηλώνετε ότι «Βρήκα τον άνθρωπο που θα με απαλλάξει από το βάσανο του Πανιωνίου».

Πώς ο Πανιώνιος από μεγάλη χαρά έγινε βάσανο για σας; Και αν πράγματι αποτελεί βάσανο, ποιος ευθύνεται που κατάντησε έτσι; Δεν κατάντησε έτσι εξαιτίας των δικών σας λανθασμένων επιλογών; Δεν ισχυρίζομαι ότι οι άνθρωποι είναι αλάνθαστοι, ούτε ότι τα λάθη σας εμπεριείχαν δόλο. Αντιθέτως πιστεύω ότι αφήσατε έργο όπως είναι το οικονομικό νοικοκύρεμα της ομάδας, η κατασκευή του «Απήλιον», η μελέτη και η προσπάθεια για την κατασκευή του νέου αθλητικού κέντρου κ.λ.π. Όμως όταν κάποιος κάνει λάθη, πρέπει με θάρρος να τ’ αναγνωρίζει, ν’ αναλαμβάνει την ευθύνη και να τοποθετείται στην πρώτη γραμμή δίνοντας μάχη να τ’ αντιμετωπίσει. Δε μπορεί ποτέ να εγκαταλείπει τη μάχη, δε μπορεί να φεύγει με οποιονδήποτε τρόπο. Θα πει κάποιος ότι ο Τσακίρης δε φεύγει αλλά πουλάει μια εταιρία που του ανήκει. Και έχει δικαίωμα να την πουλήσει σ’ όποιον θέλει! Και επιχειρηματικά όμως να το δούμε, δεν είναι σωστό να πουλάς μια επιχείρηση την εποχή που βρίσκεται στα χάλια της διότι το τίμημα θα είναι μικρό. Όμως το κυριότερο είναι ότι ο Πανιώνιος δεν είναι μια απλή επιχείρηση. Κουβαλάει μαζί της πολύ συναίσθημα και μακραίωνη Ιστορία. Και αυτό ο κ. Τσακίρης, ενώ το γνωρίζει πολύ καλά, φαίνεται στην παρούσα φάση να το αγνοεί παντελώς!

Ο κ. Τσακίρης, που δημιούργησε πολλές προσδοκίες στους φίλους του Πανιωνίου, αλλά και γενικότερα στο χώρο του ποδοσφαίρου, αν υλοποιήσει τις προθέσεις του, για πολλούς δυστυχώς θεωρείται τετελεσμένο γεγονός, θα γκρεμίσει σε μια μέρα όσα κατάφερε να πραγματοποιήσει με κόπο μέσα σε 4,5 χρόνια. Και επίσης θα φέρει μεγάλη αναστάτωση και αναταραχή στην ομάδα, διότι οι φίλοι της δεν πρόκειται να το δεχτούν και θ’ αντιδράσουν. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ο συγκεκριμένος αγοραστής θα δώσει τη λύση, όμως νομίζω ότι ούτε και ο ίδιος το πολυπιστεύει. Εκτιμώ ότι στην παρούσα φάση δεν τον πολυενδιαφέρει το μέλλον του Πανιωνίου, αλλά πώς θα δραπετεύσει το συντομότερο από τις ευθύνες. Ας το σκεφτεί καλύτερα και ας διαβάσει τα μηνύματα όλων των φίλων του Πανιωνίου, αλλά και των δικών του συνοδοιπόρων και φίλων!Προσωπικά πιστεύω ότι δε θα πρέπει να φύγει, αλλά να παραμείνει και σαν σωστός καπετάνιος να προσπαθήσει να βγάλει το σκάφος αλώβητο από τη φουρτούνα. Αν όμως επιμένει τόσο πολύ, ας δώσει τον ΙΣΤΟΡΙΚΟ σε Πανιώνια, καθαρά και έμπιστα χέρια. Και τέτοιες περιπτώσεις προτάθηκαν, χωρίς όμως αποτέλεσμα, διότι σύμφωνα με πληροφορίες θεωρήθηκε προσβλητικό και υποτιμητικό από τον κ. Τσακίρη ο φερόμενος και αποδεκτός απ’ όλους Πανιώνιος επιχειρηματίας, να διενεργήσει ο ίδιος οικονομικό έλεγχο της ΠΑΕ! Όταν όμως κάποιος παρουσιάζει αληθή οικονομικά στοιχεία, δε θα πρέπει να έχει πρόβλημα στη διενέργεια οποιουδήποτε οικονομικού ελέγχου και ούτε φυσικά μια τέτοια επιθυμία του αγοραστή μπορεί να θεωρηθεί προσβλητική. Εμείς λοιπόν ισχυριζόμαστε, ότι αφού το θέλει τόσο πολύ ο κ. Τσακίρης, ας πουλήσει την ΠΑΕ σε έμπιστα Πανιώνια χέρια και μάλιστα όχι τζάμπα! Ούτε όμως από την άλλη πλευρά τα χρήματα ν’ αποτελέσουν το καθοριστικό κριτήριο της πώλησης. Διότι όμως προείπαμε ο Πανιώνιος περισσότερο από ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρία, είναι μνήμη, ιδέα, και ιστορία. Και αυτές οι έννοιες δεν αποτιμώνται εις χρήμα.

Πάνος Κατσούλας Εκπ/κός

Ας απεμπλακούμε από τον κύκλο της βίας.

Μια από τις σημαντικότερες ειδήσεις των ημερών ήταν ο αιφνιδιαστικός έλεγχος της αστυνομίας στη λέσχη των Πανθήρων, η ανεύρεση παράνομων αντικειμένων και η σύλληψη μελών του ιστορικού συνδέσμου οργανωμένων οπαδών. Η όλη αυτή ιστορία οδήγησε στη σφράγιση της λέσχης. Με λίγα λόγια, σφραγίστηκε η μεγαλύτερη λέσχη του συλλόγου, σύρθηκαν στα δικαστήρια μέλη της ακόμη και για κακουργηματικές πράξεις και το χειρότερο όλων είναι ότι η ομάδα μας συνδέθηκε από τον τύπο και τις αρχές με τον κύκλο της βίας και του αίματος που ταλανίζει εδώ και δεκαετίες τον ελληνικό αθλητισμό.

Είχα την ατυχία να δω τους συλληφθέντες Πάνθηρες. Να διαπιστώσω το δράμα τους. Να δω την αγωνία στα μάτια των γονιών τους και των δικών τους ανθρώπων. Να δω τη μεταμέλειά τους.

Γυρνώντας στα Πανιώνια στέκια άκουσα πολλά. Όλοι καταδίκαζαν τη βία, αλλά από την άλλη μπορούσαν να δεχθούν την κατοχή των παράνομων αντικειμένων στα γραφεία. Για λόγους άμυνας. Για τα «πεσίματα» που γίνονται κατά καιρούς από οργανωμένους οπαδούς άλλων ομάδων. Κάποια από τα αντικείμενα που βρέθηκαν ήταν αστεία. Κάποια άλλα όμως αντικειμενικά θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο θάνατο ή σε σοβαρό τραυματισμό. Ανεξαρτήτως ομάδας όμως το αίμα του κάθε ανθρώπου είναι κόκκινο και πολύτιμο.

Δεν θα ασχοληθώ με τις δικαιολογίες, ότι δηλαδή ο έλεγχος ήταν επιλεκτικός, ότι τα αντικείμενα που βρέθηκαν δεν είχαν καμία σχέση με αντικείμενα που βρέθηκαν σε άλλες λέσχες, ή στη διαφορά ποιότητας των οπαδών. Θα σταθώ στο ότι κάποιοι φίλοι μας, υποστηρίζοντας την ομάδα εγκλωβίστηκαν σε έναν ατέρμονο κύκλο βίας και ότι από την ιστορία αυτή θίχτηκε το όνομα του Πανιωνίου. Και δυστυχώς δεν ήταν η πρώτη φορά. Μόνο τον τελευταίο καιρό μπορώ να θυμηθώ την διακοπή του αγώνα μπάσκετ με τον Παναθηναϊκό, τα επεισόδια στην πλατεία, την καταστροφή του γηπέδου και την πρόσφατη έφοδο της αστυνομίας.

Ως Πανιώνιοι είμαστε περήφανοι να δηλώνουμε διαφορετικοί και αυτό πρέπει να το αποδεικνύουμε σε κάθε φάση. Ακόμη και οι οργανωμένοι. Αξίζει να προσπαθήσουμε όλοι για να ξανανοίξει η Λέσχη των Πανθήρων, υπό την προϋπόθεση όμως ότι οι σύνδεσμοι οργανωμένων και ειδικότερα οι Πάνθηρες, οι οποίοι φιλοξενούν και τους μικρότερους σε ηλικία οπαδούς, πρέπει να λάβουν σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον. Να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα από τους ίδιους.

Ως απλός φίλαθλος θα ήθελα να προτείνω συγκεκριμένα μέτρα. Να μην μπορεί να γίνει μέλος οποιουδήποτε συνδέσμου οργανωμένων φιλάθλων του Πανιωνίου πρόσωπο το οποίο δεν έχει λευκό ποινικό μητρώο (αντίγραφο του οποίου να προσκομίζει κατ’ έτος) και ιδίως πρόσωπα που έχουν κατηγορηθεί για εγκλήματα βίας ή ναρκωτικά. Οποιοδήποτε μέλος συνδέσμου οργανωμένων καταδικάζεται οριστικά για εγκλήματα που σχετίζονται με τη βία στα γήπεδα ή για ναρκωτικά να στερείται του δικαιώματος εισόδου στο γήπεδο κα να διαγράφεται άμεσα από μέλος του συνδέσμου. Να υπάρχει συνεχής έλεγχος στις λέσχες από τα ίδια τα μέλη τους για ανεύρεση παράνομων αντικειμένων. Οποιοσδήποτε θέλει να κάνει τον νταή, να το κάνει μόνος του εκτός γηπέδου και εκτός συνδέσμων. Να ενεργοποιηθούν οι κάμερες ασφαλείας για δικό μας λογαριασμό. Να ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι και να απομακρύνουν όσους ασχημονούν στο γήπεδο και όσους ευθύνονται με πράξεις τους για την επιβολή προστίμων στην ομάδα. Γενικά αυτό που προτείνω είναι να ξεκαθαρίσουμε οι ίδιοι την κατάσταση και να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας. Για δικό μας όφελος. Γιατί η Νέα Σμύρνη θα γεμίσει όταν αποκτήσει ποιοτικά χαρακτηριστικά που δεν υπάρχουν σε άλλο γήπεδο. Όταν γίνει ασφαλής και φιλόξενη για τις οικογένειες και τα παιδιά.

Η βία δεν είναι μαγκιά. Μαγκιά είναι να είσαι διαφορετικός από κάθε άλλον. Αυτή είναι και η ουσία του Πανιώνιου.

Δύο είναι οι λύσεις ως τον Γενάρη

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Κ. ΛΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Πώς τα φέρνει μερικές φορές η ζωή. Κανονικά, φέτος ο Πανιώνιος θα έπρεπε να γιορτάζει τα 120α γενέθλιά του, με έναν τρόπο που αν μη τι άλλο να ταιριάζει με την πιο ιστορική ομάδα της Ελλάδας. Αντί, όμως, να συμβαίνει αυτό, εδώ και αρκετό καιρό διαδέχονται το ένα το άλλο, με… αξιοθαύμαστη συνέχεια και συχνότητα, γεγονότα που «μικραίνουν» το σύλλογο και αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει.
Από την πρώτη συγκέντρωση του Ιουνίου που θύμιζε περισσότερο σχολικό αγιασμό, παρά επαγγελματική ομάδα; Από το άνευ προηγουμένου πηγαινέλα κάθε καρυδιάς καρυδιού το καλοκαίρι στο Κορωπί για δοκιμές; Από το αγωνιώδες «τρεχάτε ποδαράκια μου» τις τελευταίες ημέρες των μεταγραφών, αφού τότε κατάλαβαν κάποιοι ότι η ομάδα είναι γυμνή; Από την αποψίλωση του ποδοσφαιρικού τμήματος από οτιδήποτε Πανιώνιο;
Από τις πομφόλυγες του στιλ «πάμε για τριάδα», τη στιγμή που και ένας αδαής βλέπει ότι η ομάδα είναι με το ζόρι για… 13άδα; Από τις ανεκδιήγητες και εξευτελιστικές καταστάσεις που ακολούθησαν την παραχώρηση του γηπέδου στην ΑΕΚ για το παιχνίδι με την Νταντί; Από την αγωνιστική εικόνα, με κάποιους να έχουν ξενερώσει και να το δείχνουν, κάποιους άλλους να παίζουν μόνο για την πάρτη τους και κάποιους απλώς να μην… το ‘χουν; Από την εικόνα των λαϊκών δικαστηρίων έξω από το γήπεδο, με τους εκφραστές της νέας τάξης πραγμάτων να φεύγουν σαν κλέφτες από τα στενά;
Το κόβω εδώ, αφού αν συνεχίσω ίσως να μη φτάνει ολόκληρη η εφημερίδα, αλλά κυρίως γιατί αυτή τη στιγμή δεν ωφελεί η… ιστορική αναδρομή. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να βρεθεί μια λύση, ώστε η ομάδα να μπορέσει να περπατήσει ή, έστω, να… μπουσουλήσει μέχρι να υπάρξει η δυνατότητα διορθωτικών κινήσεων και να καλυφθούν τα κενά.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, οι λύσεις αυτή την κρίσιμη στιγμή είναι δύο και, όσο και αν ακούγεται παράξενο, δεν συμπεριλαμβάνουν την (υποχρεωτική) αποχώρηση του Κιντή από την προεδρεία. Μήπως, δηλαδή, αν φύγει ο Κιντής θα… μάθουν ποδόσφαιρο ο Πούπο και ο Φουγκουάγιο.
Ας μείνει και αυτός και ο Μπάγκσμπο, αλλά ας ασχοληθούν αποκλειστικά, ο πρώτος με τα διοικητικά και ο δεύτερος με τη δουλειά του εργοφυσιολόγου. Ως προπονητές απέτυχαν αμφότεροι και, μάλιστα, οικτρά. Ας αφήσουν, λοιπόν, τον κανονικό προπονητή να κάνει τη δουλειά του όπως θέλει αυτός, να επιλέξει τους παίκτες που Ο ΙΔΙΟΣ πιστεύει ότι είναι καλύτεροι για την ενδεκάδα, για να μπορέσουμε κι εμείς οι απ’ έξω να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας για τις ικανότητές του. Και αν δεν μπορούν να το κάνουν, ας αποχωρήσουν από μόνοι τους.
«Free Stahre», λοιπόν, η πρώτη λύση και η δεύτερη, να βγουν μπροστά οι παίκτες που πραγματικά και αποδεδειγμένα αγαπούν την ομάδα και «σκυλιάζουν» σε κάθε παιχνίδι γι αυτή. Να πάρουν, δηλαδή, την κατάσταση στα χέρια τους ο Μανιάτης, ο Γουνδουλάκης και ο Κοντοές και μαζί με όσους εκείνοι πιστεύουν ότι μπορούν να τους βοηθήσουν, να προσπαθήσουν να δώσουν και στους υπόλοιπους να καταλάβουν πού ακριβώς βρίσκονται.
Αυτές είναι οι δυο λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν ως το Γενάρη που, υποχρεωτικά, το… μπαλάκι θα περάσει σε άλλο γήπεδο, με την ελπίδα ότι τότε θα υπάρχει καιρός να διορθωθούν τα κακώς κείμενα.
ΥΓ. Συγχαρητήρια σε αυτούς που ξέχασαν να δηλώσουν την αλλαγή του Κούρντι με τον Πούπο στο ημίχρονο του παιχνιδιού με τον Εργοτέλη. Έβαλαν κι αυτοί το λιθαράκι τους στο να γελοιοποιηθεί ακόμη περισσότερο η ομάδα.
ΥΓ1. Αυτή η μετονομασία της θύρας 4 σε θύρα «Μιχάλης Σταματελάτος», πότε το βλέπετε να γίνεται; Ή μήπως η αναγγελία της, ήταν άλλη μια βαρύγδουπη ατάκα, έτσι για να ‘χουμε να λέμε και ακόμη μια απόδειξη ότι κάποιοι δεν έχουν ιδέα σε ποια ομάδα βρίσκονται.
Για σχόλια, παρατηρήσεις, για οτιδήποτε τέλος πάντων

mikepgss@gmail.com.

O Στόρε, οι Σουηδοί, τα μέλη του Δ.Σ κι εμείς

Διάβαζα σήμερα σε διάφορα Πανιώνια blog (carpe diem www.iwn1998.blogspot.com και Πανιώνιος στην Χίο www.panioniosinchios.blogspot.com) τη συνέντευξη του κ. Στόρε σε Σουηδικό μέσο αλλά και τις εκτιμήσεις των συμπατριωτών του.
Οι Σουηδοί θεωρούν πιθανή την απομάκρυνσή του, καθώς πιστεύουν ότι αρκετά από τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου σκέφτονται το ενδεχόμενο αντικατάστασής του και υπογραμμίζουν ότι σύμφωνα με φήμες η αναζήτηση διαδόχου έχει ξεκινήσει.
Στην ίδια συνέντευξη ο κος Στόρε μιλά με το ίδιο πάθος και αυτοπεποίθηση για τον εαυτό του και την ομάδα, υπογραμμίζει ότι στηρίζεται από την διοίκηση, αφήνοντας με νόημα ανοιχτό το ενδεχόμενο άρσης της εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του, εάν οι στόχοι της ομάδας αποκτήσουν περισσότερο βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα.
Αυτό λοιπόν που μπορεί να καταλάβει ο μέσος αναγνώστης είναι ότι ο κος Στόρε, λειτουργεί σε καθεστώς μεγάλης πίεσης, γιατί πλέον το κάθε παιχνίδι θα είναι ένας μικρός τελικός και γιατί αντιλαμβάνεται ότι συγκεκριμένα πρόσωπα από το Δ.Σ (τα οποία κατά τη γνώμη μου δεν είναι περισσότερα από τρία – αλλά πανίσχυρα), προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο απομάκρυνσής του, μολονότι δηλώνουν ότι τον στηρίζουν. Είναι προφανές ότι η απομάκρυνση του κου Στόρε θα είναι για κάποιους η σανίδα σωτηρίας, για μικρό διάστημα βέβαια, καθώς θα μεταθέσει τις ευθύνες για την κακή πορεία της ομάδας στον προπονητή και όχι σε αυτόν που ευθύνεται για τον κεντρικό σχεδιασμό και έχει αναλάβει την πλήρη ευθύνη για τον φετινό Πανιώνιο.
Έχω γράψει πολλές φορές ότι οφείλουμε να στηρίξουμε τον Στόρε με κάθε τρόπο. Πολλοί φίλοι μου είπαν: «Είναι καλός, είναι συμπαθής, αλλά δεν έχει πετύχει αποτελέσματα, ώστε να δικαιολογείται η στήριξή του».
Αντιλαμβάνομαι πλήρως το σκεπτικό, αλλά το θεωρώ κάπως ρηχό. Ο Σουηδός είναι μαχητής, είναι πεισματάρης και είναι βέβαιο ότι παλεύει για να πετύχει, σε μία ομάδα που δεν του παρείχε τίποτα απ’ ότι του υποσχέθηκε. Όπως θυμόμαστε όλοι, ο κος Στόρε προσελήφθη τον Απρίλιο και για ένα ολόκληρο μήνα παρακολουθούσε τις ακαδημίες για να μπορέσει να αναδείξει κάποιους παίκτες. Πολλοί απ’ αυτούς άλλωστε παρουσιάστηκαν στην πρώτη προπόνηση της ομάδας. Έκτοτε βέβαια η ομάδα γέμισε από Αφρικανούς, όπως προέβλεπε το πλάνο του κου Κιντή, από παίκτες προς δοκιμή και εξαφανίστηκαν οι πιτσιρικάδες που τόσο περιμέναμε. Έστω οι Κολοβός και Αναστασόπουλος. Ο κος Στόρε είχε ζητήσει από την αρχή μικρό ρόστερ. Αυτή τη στιγμή δουλεύει με 35 παίκτες!!! Τώρα βέβαια κανείς δεν ασχολείται με τον αν ο προπονητής μπορεί να κάνει καλά τη δουλειά του ή αν δημιουργούνται θέματα με τόσους πολλούς παίκτες. Κανείς δεν θυμάται ότι ο Έβαλντ Λίνεν είχε κατηγορηθεί για το ίδιο πράγμα (λες και τους αγόραζε ο ίδιος). Άραγε ασχολείται κανείς με τα έξοδα που προκαλούν οι 35 παίκτες και με το αν θα υπάρχει μπάτζετ για την ενίσχυση της ομάδας τον Γενάρη, χωρίς την ανάγκη πώλησης βασικού μας παίκτη; Στην ίδια ομάδα ο κος Στόρε δεν έχει συνεργάτες, δεν έχει δικό του βοηθό, δεν έχει μεταφραστή και το βασικότερο δεν έχει παίκτη που να επέλεξε ο ίδιος. Γιατί δεν ζήτησε; Μήπως γιατί το αρχικό project ήταν διαφορετικό; Μήπως γιατί η ομάδα θα στηρίζονταν σε παίκτες από τις ακαδημίες, το υπάρχον υλικό και τους έμπειρους παίκτες των 500.000 ευρώ, τους οποίους ποτέ δεν είδαμε;
Με λίγα λόγια ο κος Στόρε δίνει τη μάχη του. Η ομάδα αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, τα οποία ξεκινούν από τη διοίκηση. Είμαι βέβαιος ότι οποιοσδήποτε άλλος βρίσκονταν στη θέση του Στόρε θα είχε παραιτηθεί και θα μας είχε εγκαταλείψει στο έλεος του θεού. Ακόμη κι αν ο Σουηδός δεν έχει πετύχει τα αποτελέσματα που είχαμε ανάγκη, πρέπει να στηριχθεί για το πείσμα και για τον τεράστιο αγώνα που δίνει. Έτσι όπως έχουν τα πράγματα αυτή τη στιγμή, ο Στόρε είναι το μοναδικό πρόσωπο στο οποίο μπορούμε να ελπίσουμε και πρέπει να του το δείξουμε με κάθε τρόπο, προκειμένου να του δώσουμε θάρρος γι να καταφέρει να λάβει τολμηρότερες αποφάσεις, οι οποίες θεωρώ ότι θα ωφελήσουν την ομάδα.

BR

Δεν φταίει (μόνο) ο Ζαχαριάδης

Του ΜΙΧΑΛΗ Κ. ΛΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

«Η ιστορία επαναλαμβάνεται είτε ως φάρσα είτε ως τραγωδία», είχε πει ο Ουίνστον Τσόρτσιλ και στον Πανιώνιο η ιστορία δείχνει να επαναλαμβάνεται ως μια «τραγική φάρσα». Γιατί όσα έγιναν το Σάββατο στην Καβάλα, ήταν επανάληψη όσων είχαν προηγηθεί μια εβδομάδα νωρίτερα στο ΟΑΚΑ. Γκολ στο τέλος του ημιχρόνου, πλήρης κατάρρευση στο ξεκίνημα της επανάληψης, δεύτερο γκολ και μετά τρέχουμε πίσω από το σκορ. Μόνη διαφορά ανάμεσα στα δύο παιχνίδια, ότι η κατάρρευση κράτησε λιγότερο στην Καβάλα και ότι το δεύτερο γκολ ήρθε νωρίτερα σε σχέση με το ΟΑΚΑ. Όλα τα υπόλοιπα, απλώς déjà vu.
Όπως θα καταλάβατε, δεν προτίθεμαι να χρεώσω τη σαββατιάτικη ήττα στον Ζαχαριάδη. Και, φυσικά, σε καμία περίπτωση δεν είναι διατεθειμένος να μπω κι εγώ στο τριπάκι της «ύψιστης αδικίας», του «στημένου», του «κομάντο» και άλλων παρόμοιων χαρακτηρισμών. Ο άνθρωπος είναι απλώς κακός, ακατάλληλος και επικίνδυνος.
Και μόνο η έκφραση που είχε, όταν διαπίστωσε ότι η κάρτα στον Αλεξάντροβιτς ήταν η δεύτερη και αυτός το είχε… ξεχάσει, αρκεί για να τον στείλει στο σπίτι του. Και, φυσικά, δεν αναφέρομαι καν στο γεγονός ότι δεν «πέτυχε» ούτε μια δύσκολη φάση είτε αυτή ήταν για τον Πανιώνιο είτε για την Καβάλα.
Τι φταίει, δηλαδή, ο Ζαχαριάδης, αν στο πρώτο γκολ η μπάλα περνάει μπροστά από το πόδι του Τσότσαλιτς και αυτός δεν το απλώνει για να τη διώξει; Τι φταίει, αν και πάλι στο πρώτο γκολ έχουν πάει τρία άτομα πάνω στον Ντργκόβιτς και έχουν αφήσει «ξέφραγο αμπέλι» το κέντρο της άμυνας; Τι φταίει, αν στο δεύτερο γκολ η μπάλα κυκλοφορεί… με τις ώρες μέσα στην περιοχή του Πανιωνίου, με τους αμυντικούς του να ασκούν απλώς την… οπτική επιμέλεια της φάσης; Τι φταίει, αν ο Μάχο δέχεται για δεύτερη σερί αγωνιστική γκολ στην κλειστή του γωνία;
Δέχομαι ότι αν είχε μετρήσει το γκολ του Κούκετς, ίσως η εξέλιξη του παιχνιδιού να ήταν εντελώς διαφορετική. Δεν μέτρησε, όμως, τι να κάνουμε. Έπρεπε να γίνουν όλα τα υπόλοιπα; Έπρεπε την πρώτη φορά που η Καβάλα έκανε οργανωμένη επίθεση να σκοράρει; Έπρεπε η ομάδα να μπει στο δεύτερο ημίχρονο και να μην ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται;
Σίγουρα, η γενική εικόνα του Πανιωνίου ήταν και πάλι καλή. Δυστυχώς, όμως, από μόνη της αυτή η εικόνα δεν αλλάζει το δεδομένο της προτελευταίας θέσης. Μαζί με την εικόνα χρειάζονται και βαθμοί, οι οποίοι ως τώρα δεν έρχονται και τα πράγματα αρχίζουν να ζορίζουν.
Οι εύκολες λύσεις και η αναζήτηση εξιλαστήριων θυμάτων, το μόνο που κάνουν είναι να κρύβουν τα πραγματικά προβλήματα και να μην αφήνουν καθαρό μυαλό για την αντιμετώπισή τους.
ΥΓ. Ας εξηγήσει κάποιος στον Σιόβα, σε πρώτη φάση το απλό και αυτονόητο ότι κανείς δεν είναι αναντικατάστατος και, σε δεύτερη, το πιο σύνθετο ότι η παγκόσμια ποδοσφαιρική λογική επιτάσσει ότι, όταν μια ομάδα βρίσκεται πίσω στο σκορ, βγαίνει αμυντικογενής παίκτης και μπαίνει επιθετικογενής.

Μέγιστη αδικία …

… εξαιτίας της ατυχίας και των διαιτητικών λαθών σε βάρος του Πανιωνίου! Γνωρίζουμε ότι στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος και το στοιχείο αυτό είναι εκείνο που το κάνει συναρπαστικό και αβέβαιο ως προς το αποτέλεσμα! Και ο Πανιώνιος ήταν πολύ καλύτερος από την αντίπαλό του, αν και αγωνιζόταν εκτός έδρας. Σε γενικές γραμμές έπαιξε καλή μπάλα και αν απέφευγε κάποια στιγμιαία λάθη, θα τελείωνε τον αγώνα τουλάχιστον με το βαθμό της ισοπαλίας. Η καλή απόδοση της ομάδας είναι το μόνο παρήγορο για τη συνέχεια. Αν ο Πανιώνιος πορευτεί έτσι και βελτιώσει κάποια ελάχιστα σημεία, τότε θα έχει εξαιρετική πορεία στο υπόλοιπο του πρωταθλήματος.

Στη χώρα μας οι διαμαρτυρίες γενικώς είναι σύνηθες φαινόμενο. Οι πάντες διαμαρτύρονται για τα πάντα, τις περισσότερες φορές κατά τη γνώμη μου όχι άδικα. Το ίδιο συμβαίνει και με τη διαιτησία και μάλλον σε μεγαλύτερο βαθμό. Έτσι όλοι σχεδόν θεωρούν το φαινόμενο φυσιολογικό και δεν πολυασχολούνται. Ότι μέτρα και να παρθούν για τη διαιτησία, ισχυρίζονται κάποιοι, ο Έλληνας είναι μεμψίμοιρος, δεν ικανοποιείται με τίποτα, αισθάνεται διαρκώς αδικημένος κ.λ.π. Αν τα παραπάνω ίσχυαν σαν μια ανούσια γενικότητα, ίσως να μην έκανα μνεία στη σημερινή διαιτησία του αγώνα. Όταν όμως συμβαίνουν κατά κόρον και σχεδόν μ’ όλους τους διαιτητές, τότε υπάρχει μέγιστο πρόβλημα. Όταν δε, μία ομάδα αδικείται κατάφορα δε μπορείς να σιωπήσεις. Και αυτή που αδικήθηκε σήμερα ήταν ο Πανιώνιος. Αν δεν τον αδικούσαν ο διαιτητής με τους βοηθούς του, σκόπιμα ή από ανεπάρκεια(δεν το γνωρίζω), τουλάχιστον δε θα έχανε.

Ας αναφέρω τα γεγονότα: O Μακεδόνας διαιτητής της αναμέτρησης Ζαχαριάδης ακύρωσε κακώς στο 41' γκολ του Πανιωνίου, από απευθείας εκτέλεση φάουλ του Κούκετς, όταν "ανακάλυψε" επιθετικό φάουλ του Κουμορτζί. Στο 59' ο βοηθός του είδε... ανύπαρκτο οφσάιντ σε μια κεφαλιά του Τσότσαλιτς και σταμάτησε μια πολύ επικίνδυνη φάση, διότι στη συνέχεια η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα μετά την προβολή του Λάτκα!. Στο 82' τέλος ο Ζαχαριάδης δεν καταλόγισε πέναλτι στην ανατροπή του Χργκόβιτς από τον Λάτκα...

Από τα παραπάνω αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο Πανιώνιος θα έπρεπε να φύγει τουλάχιστον με το βαθμό της ισοπαλίας. Έχει κάθε δικαίωμα να διαμαρτύρεται σε όλους τους τόνους, επισήμως και ανεπισήμως.

Εύχομαι και ελπίζω αυτές οι αδικίες να μην πτοήσουν τους ποδοσφαιριστές, αλλά αντίθετα να χαλυβδώσουν περισσότερο την πίστη στην αξία τους. Έχουν κάθε λόγο ν’ αντιδράσουν κατ’ αυτό τον τρόπο, αφού η απόδοσή τους σ’ όλους τους τελευταίους αγώνες ήταν αρκετά καλή. Στο χέρι τους είναι να τη διατηρήσουν και να τη βελτιώσουν, με μόνο ζητούμενο να είναι η αποτελεσματικότητα. Μπορούν να τα καταφέρουν σε κάθε περίπτωση.

Πάνος Κατσούλας

ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΕ ΙΣΤΟΡΙΚΕ!

Πραγματοποιήθηκε σήμερα (27.9.10) ο καθιερωμένος αγιασμός του Πανιωνίου στο κλειστό της οδού Αρτάκης. Τρία είναι τα σημαντικά πράγματα που πρέπει να προσέξει η ΚΑΕ από τούδε και στο εξής. Τα δύο αφορούν τη διοίκηση και τ’ άλλο τους φίλους του συλλόγου. Μάλιστα με χαρά ακούσαμε από το μεγαλομέτοχο κ. Λιανό ότι αυτά που αφορούν τη διοίκηση μπαίνουν μπροστά για να υλοποιηθούν. Το πρώτο είναι ότι θα υπάρχει στενή συνεργασία μεταξύ των ακαδημιών και της ΚΑΕ. Το δεύτερο είναι ότι δίνεται έμφαση στους γηγενείς καλαθοσφαιριστές, οι οποίοι μάλιστα υπέγραψαν πολυετή συμβόλαια. Και τα δύο είναι θεμελιώδη για τη δημιουργία μιας καλής ομάδας με μέλλον. Διότι θα υπάρχει κίνητρο στους νέους αθλητές να δουλέψουν, να προοδεύσουν και να καθιερωθούν στην πρώτη ομάδα. Αν αυτή είχε του κόσμου τους ξένους (προς το παρόν θα έχει μόνο δύο), θα ήταν ένα στοιχείο που θ’ αποθάρρυνε την προσπάθειά τους. Επίσης αν γίνει σωστή και προσεγμένη δουλειά στις ομάδες των νέων, τότε ανά τακτά χρονικά διαστήματα είναι εφικτό ν’ αναδεικνύονται ταλαντούχοι καλαθοσφαιριστές, που να προωθούνται και να ενισχύουν την πρώτη ομάδα. Έτσι η ΚΑΕ μπορεί να γλυτώσει από πολλά έξοδα μεταγραφών. Επιπλέον οι ποιοτικοί μπασκετμπολίστες με συμβόλαιο στον Πανιώνιο, είναι δυνατό να μεταγραφούν σε πλουσιότερους και μεγαλύτερους συλλόγους και να φέρουν έσοδα στην ΚΑΕ, τα οποία μπορεί να επανεπενδύσει ώστε να οργανωθεί καλύτερα και να δυναμώσει αγωνιστικά. Τα παραπάνω αποτελούν ένα πολύ λογικό και μετρημένο σχεδιασμό, που αν λειτουργήσει θα φέρει αποτελέσματα.

Χρειάζεται όμως και την καθοριστική συμβολή των φίλων της ομάδας, που είναι γεγονός ότι από την πρώτη μέρα βρέθηκαν στο πλευρό της. Χρειάζεται να της συμπαρασταθούν καθολικά, δυναμικά, ν’ αγοράσουν και αρκετά διαρκείας (πληροφορίες αναφέρουν ότι θα έχουν πολύ προσιτές τιμές) αλλά χωρίς να προξενούν επεισόδια, ακόμη και στην περίπτωση που η ομάδα αδικείται κατάφορα! (έχει συμβεί πάμπολλες φορές στο παρελθόν και εκτιμώ ότι θα συμβεί και στο μέλλον). Οι φίλαθλοι θα πρέπει ν’ αποτρέψουν την αδικία με τη δυναμική τους, τις ιαχές, τα τραγούδια και τα συνθήματα, όχι όμως με πράξεις βίας, Διότι τότε θα πέσει βαρύς ο πέλεκυς των ποινών, που θα έχουν αρνητικές συνέπειες για την ομάδα, η οποία με τεράστιο κόπο πάει να χτιστεί σε δύσκολα οικονομικά εποχές. Δε μπορεί λοιπόν να πληρώνει τα δυσβάσταχτα πρόστιμα και ν’ αγωνίζεται σ’ άδειο γήπεδο, χωρίς τη συμπαράσταση των φιλάθλων της. Το τόνισε και ο κ. Λιανός και στο σημείο αυτό έχει απόλυτο δίκιο. Από την άλλη πλευρά οι φίλοι της ομάδας έχουν κάθε δικαίωμα να την κρίνουν (διοίκηση, προπονητές, καλαθοσφαιριστές) και αν έχουν, μπορούν να κάνουν και προτάσεις, που θα βελτιώνουν τη συνολική της εικόνα. Όμως αυτή η κριτική χρειάζεται να είναι καλόπιστη, ν’ αποτελεί μια κριτική στήριξης προς το σύλλογο.

Καλή αρχή μπασκετικέ ΙΣΤΟΡΙΚΕ

Πάνος Κατσούλας

Γιατί δεν αντέδρασε;

Του Μιχάλη Κ. Λαδόπουλου

Η λογική λέει ότι παιχνίδια όπως αυτό με τον Παναθηναϊκό, δεν συμπεριλαμβάνονται σε εκείνα, από τα οποία περιμένεις να έχεις κάποιο όφελος, τουλάχιστο βαθμολογικό. Οπότε, αυτό που ψάχνεις στο τέλος τους είναι άλλου είδους οφέλη. Θεωρώ, λοιπόν, τα οφέλη και τα θετικά συμπεράσματα φτάνουν ως τη φάση του γκολ του Νίνη.

Ως εκεί, λοιπόν, ο Πανιώνιος ήταν μια πολύ καλά στημένη και διαβασμένη ομάδα που δεν ταμπουρώθηκε ούτε προτίμησε την τακτική του «κλεφτοπόλεμου», αλλά προσπάθησε να παίξει επιθετικά και να κάνει αισθητή την παρουσία της.

Από εκεί και πέρα, όμως, και περίπου ως το 70’ υπήρξε ένα «μπλακάουτ» που δεν το δικαιολογούσε ούτε η «απαστράπτουσα» απόδοση του Παναθηναϊκού, αλλά ούτε και η… τεράστια διαφορά δυναμικότητας των ομάδων.

Δεν υπήρξε, δηλαδή, κάποια αντίδραση από τους παίκτες, κάποια ένδειξη ότι θα παλέψουν για να «γυρίσουν» το παιχνίδι. Και, κυρίως, αυτό που δεν μου άρεσε είναι ότι η ίδια έλλειψη αντίδρασης υπήρξε και στον πάγκο.

Και ναι μεν ο Στόρε έδειξε να είναι πολύ καλά προετοιμασμένος για το παιχνίδι, πλην όμως καθυστέρησε πολύ να ενεργοποιηθεί και να προσπαθήσει να παρέμβει στην εξέλιξή του. Ή, καλύτερα, δεν το έκανε καν, αφού οι αλλαγές στο τελευταίο δεκάλεπτο και ενώ το σκορ είναι ήδη 2-0, κατά την ταπεινή μου άποψη θεωρούνται ως μη γενόμενες.

Με δεδομένη, μάλιστα, την κακή κατάσταση της άμυνας του Παναθηναϊκού (ο Μπουμσόνγκ έκανε λάθος ακόμη και σε πλάγιο), αν υπήρχε περισσότερη πίεση, ίσως τα πράγματα να ήταν εντελώς διαφορετικά.

Για να υπάρχει, όμως, πίεση, θα πρέπει να υπάρχει κυρίως μαρκάρισμα από τη μέση και μπροστά, να υπάρχει προσπάθεια ώστε να μη γίνεται εύκολα η πρώτη πάσα από την άμυνα. Και αυτό το είδα μόνο από τον Μπάλαμπαν, αφού τόσο ο Βαζ Τε, όσο και ο Ριέρα προτίμησαν να το αποφύγουν.

Είδα ακόμη (το θετικό) αρκετά καλή ανάπτυξη και κυκλοφορία της μπάλας, η οποία όμως ανάπτυξη και κυκλοφορία (το αρνητικό) χανόταν όταν έφτανε στους δύο Ίβηρες. Μάλλον φυσιολογικά, λοιπόν, ο Κροάτης ήταν τις περισσότερες φορές χωρίς στήριγμα και πάλευε σχεδόν μόνος του.

Το γενικό συμπέρασμα που προκύπτει, λοιπόν, πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι ότι δυνατότητες υπάρχουν, ότι η ομάδα σε κάθε παιχνίδι δείχνει ένα «κλικ» βελτίωσης από το προηγούμενο, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να γίνει αντιληπτό απ’ όλους ότι ΟΛΟΙ πρέπει να παίζουν για την ομάδα.

Και όσοι δεν το κάνουν, δεν θα πάθουν τίποτε αν πάρουν και μερικές… ανάσες στον πάγκο, μέχρι να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να κοιτάνε μόνο μπροστά, όταν υπάρχει και το δίπλα και το πίσω.

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Τα εκτός έδρας παιχνίδια συνήθως παρουσιάζουν δυσκολίες. Αυτές γίνονται ακόμη μεγαλύτερες όταν πρόκειται να αντιμετωπίσεις τον πρωταθλητή της προηγούμενης χρονιάς. Συνεπώς, για τον Πανιώνιο, το σημερινό παιχνίδι δεν παρουσιάζει μεγάλο βαθμολογικό ενδιαφέρον, γιατί δεν είναι από αυτά που υπολογίζεις κουκιά για το σακούλι. Θα έπρεπε όμως να είναι έτσι;

Ο Πανιώνιος των τελευταίων ετών είναι πολύ καλύτερος στα εκτός έδρας παιχνίδια. Ίσως να απελευθερώνεται από την γκρίνια και τη μουρμούρα της Ν. Σμύρνης. Ίσως επειδή δεν έχει να χάσει τίποτα. Πάντως είναι καλός. Και τον καλό Πανιώνιο τον φοβούνται ΟΛΟΙ.

Δεν μπορώ να προβλέψω το τελικό αποτέλεσμα. Ξέρω όμως τι θέλω να δω. Θέλω να δω μια ομάδα που θα μπει και θα μασάει σίδερα. Μυαλωμένη και με καλή κυκλοφορία της μπάλας. Που θα παίξει έξυπνα χωρίς να στήσει ταμπούρι. Που θα έχει τα κότσια να ανταπεξέλθει στα δύσκολα, ακόμη κι όταν αυτά είναι τα περίφημα ανθρώπινα διαιτητικά λάθη. Τα προηγούμενα χρόνια η εμφάνισή μας στο ΟΑΚΑ ήταν εξαιρετική. Ο Παναθηναϊκός ένοιωθε τη ζεστή μας ανάσα, αλλά τελικά έπαιρνε αυτό που ήθελε, με τον γνωστό τρόπο του ΠΟΚ.

Θα ήμουν ικανοποιημένος ακόμη και από μία καλή εμφάνιση, η οποία θα μας ανέβαζε κι άλλο την αισιοδοξία και την ψυχολογία. Ονειρεύομαι όμως τη νίκη. Τους παίκτες μας να λάμπουν. Τον κόσμο να παραληρεί και όλους εμάς να ζηλεύουμε που δεν πήραμε το μαγικό χαρτάκι. Γίνεται; Δεν μιλάμε για την Μπαρτσελόνα του Μέσσι, αλλά για τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό.

Αν είχαμε κλείσει τις τρύπες σε δύο τουλάχιστον θέσεις δεν θα μιλούσαμε για όνειρα αλλά για ισχυρότατη πιθανότητα. Ακόμη όμως και με τα προβλήματά μας έχουμε τη δυνατότητα να προσπαθήσουμε για το καλύτερο. Είμαστε υποχρεωμένοι γι αυτό. Υποχρεωμένοι στην ιστορία μας και στους 500 που θα βρεθούν στις εξέδρες του ΟΑΚΑ, υπό αντίξοες συνθήκες. Όλα γίνονται, αρκεί να τα θέλουμε και να τα πιστεύουμε.

Καλή επιτυχία παιδιά!

Οι καθηγητές της διαιτησίας είδαν γκολ οφσάιντ. Σκίστε τα διπλώματα σας

Γραφει ο Λαζαρος Πατσουράκος

Ναι διέπραξε λάθη ο Κουκουλάκης, όχι βέβαια στο γήπεδο της Ν. Σμύρνης, αλλά σε κάποιο άλλο. Και μόλις διαπίστωσε ότι έκανε λάθη, βγήκε σαν γνήσιος Κρητικός και ζήτησε ευθαρσώς, συγγνώμη. Δεν διορθώνεται πλέον τίποτα, αλλά η συγγνώμη είναι ανθρώπου που ειλικρινά ξέρει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Αυτός ζήτησε συγγνώμη κι εγώ, όπως και πάμπολλοι άλλοι φίλοι του ποδοσφαίρου τον καταλαβαίνουμε απόλυτα. Δεν τον δικαιολογούμε βέβαια, αλλά η τελική του πράξη δικαιολογεί κι επιβεβαιώνει την ύπαρξη αξιοπρέπειας.

Ερχόμενοι στο γήπεδο της Ν. Σμύρνης και αναφερόμενοι στο παιχνίδι, όπου ο Πανιώνιος ξετίναξε με την πολύ σπουδαία του εμφάνιση ( μακάρι να συνεχίσουν έτσι οι παίκτες για να βγει αλήθινός ο Κιντής και να χαρούμε εμείς οι υπόλοιποι) τον Άρη, ακούσαμε από κάτι καθηγητάδες περιοπής παράξενα πράγματα. Τόσο παράξενα που ειλικρινά διερωτηθήκαμε, αν πράγματι μιλούσαν οι καθηγητάδες της διαιτησίας ή ήταν ντουμπλαρισμένοι.

Τι ακούσαμε θα μου πείτε. Μα ότι κακώς μέτρησε το γκολ του Πανιωνίου γιατί ήταν παίκτης οφσάιντ (προσέξτε όχι ο σκόρερ αλλά άλλος κυανέρυθρος). Προφανώς μιλούσαν κι αναφέρονταν σε εκείνον τον άμοιρο παίκτη του Πανιωνίου που δέχτηκε σπρωξιά και τον ξάπλωσαν μέσα στην εστία του Άρη στην πέρα από το σημείο όπου μπήκε το γκολ γωνία. Εκεί δηλαδή που όχι μόνο δεν επηρέαζε τη φάση ο ανήμπορος, ανασκελωμένος στο χορτάρι παίκτης, αλλά και δεν είχε καμιά, απολύτως καμία συμμετοχή στην επίτευξη του.

Όσοι το άκουσαν έμειναν άφωνοι κι έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν. Να μας μιλήσουν για καθηγητάκια της... οκάς, για θεόστραβους παλαίμαχους διαιτητές, που έναντι αδρής αμοιβής αντί να διδάσκουν στις εμφανίσεις τους στο γυαλί κανονισμούς ποδοσφαίρου, ερμηνεύουν διατάξεις κατά πώς τους συμφέρει ή του βολεύει ή τους αρέσει..

Άκου οφσάιντ το γκολ του Πανιωνίου. Βρε για συνέλθετε λιγάκι. Τι είναι αυτά που λέτε. Από πού τα βγάζετε και μας τα σερβίρετε. Δεν έχετε τσίπα. Δεν ντρέπεστε να λέτε ότι σας κατέβη στο μυαλό. Εκτός αν...Ας μην το πω, κι ας αρκεστώ να τονίσω, πως αν οι παλαίμαχοι διαιτητές, αυτοί που σφύριξαν κάπου κάποτε δεν έχουν μάθει πότε μια φάση σφυρίζεται οφσάιντ καλά θα κάνουν να σταματήσουν να λέγονται καθηγητές και να κλειστούν στα απίτια τους. Μια παρτίδα τάβλι τους πάει καλύτερα, παρά τέτοιες ή παρόμοιες απόψεις για τα πενατακάθαρα γκολ που σημειώνονται.

Σκίστε επιτέλους τα...πτυχία σας ( αλήθεια ποιος σας τα έδωσε και γίνατε καθηγητές, αφού κάποιοι από εσάς ούτε το παλαιό Γυμνάσιο ή το μετέπειτα Λύκειο δεν έχετε τελειώσει). Και πάψτε να λιβανίζετε ομάδες που δεν το χρειάζονται και δεν το θέλουν. Πάψτε να χτυπάτε ύπουλα και δόλια ( έτσι λένε δεκάδες φίλαθλοι που σας άκουσαν να ορύεστε για...οφσάιντ) άλλες ομάδες που τραβούν το δικό τους Γολγοθά με ψηλά το κεφάλι, χωρίς να έχουν την ανάγκη καμιάς υποκειμενικής κρίσης, αλλά νοσταλγούν να βλέπουν το καρπούζι να κόβεται μέσα στο γήπεδο σε δύο ίσα και ισοβαρή κομμάτια.

Μην ξαναβάλετε στο στόμα σας με τέτοια δηλητηριώδη λόγια τις ηρωικές προσπάθειες του Πανιωνίου. Αν δεν μπορείτε και δεν θέλετε να τις επαινέσετε, βουλώστε το. Γιατί κάνετε κακό. Φθείρετε το άθλημα και το παρουσιάζετε με στρεβλή εικόνα προς τα έξω. Αν αυτό επιδιώκετε τότε σας αξίζει ο οικτιρμός όλων μας για το κατάντημα σας. Ο Πανιώνιος δεν σας ζήτησε και δεν θα το κάνει ποτέ τη βοήθεια σας. Εσείς γιατί θολώνετε τα ήσυχα νερά του.

Τέλος πάντων βγάλτε τις τσίμπλες από τα μάτια σας και πείτε μας, αν είδατε πέναλτι υπέρ του Πανιωνίου που καταβροχθίστηκε. Κι ακόμη εσείς όλοι που ήσασταν όταν τον Πανιώνιο τον αποδεκάτιζαν με κίτρινες σε ενα άλλο ματς χαϊδολογώντας τους αντιπαλους τους. Είχατε καταπιεί τη γλώσσα σας. Είτε το θέλετε είτε όχι θα σέβεστε τον Πανιώνιο. Κι εσείς εκεί στην ΠΑΕ, για κοιτάτε πως θα αντιμετωπίσετε όλους αυτούς τους καθηγητάδες, που ούτε συγγνώμη δεν ξέρουν να ζητήσουν. Τους έχει θολώσει το νου ή έπαρση και η.... πολυξερότητα.

Απ' τα υβριστικά

*** Καλημέρα "κυανέρυθρα" αδέρφια, καλημέρα Ιστορικέ. Η ομάδα που είδαμε τη Κυριακή το απόγευμα ήταν η ομάδα που θέλουμε να βλέπουμε. Πολύ ωραίο ποδόσφαιρο, πάθος, δύναμη, αγωνιστικότητα. Καμία σχέση με την ομάδα που είδαμε στη πρεμιέρα κόντρα στο Βόλο και κατά πολύ βελτιωμένη με την ομάδα που ήρθε ισόπάλη στη Ξάνθη. Δεν υπάρχει Πανιώνιος που να μην έφυγε περήφανος και ικανοποιημένος από το γήπεδο τη Κυριακή το βράδυ. Θα τολμήσω να πω ότι τέτοιες εμφανίσεις φέρνουν τους φιλάθλους στο γήπεδο.

*** Πέρα από τη σημαντική (βαθμολογικά & ψυχολογικά...) νίκη, για μένα «μέτρησε» πάρα πολύ το ρίσκο του Μίκαελ Στάρε να ρίξει στον αγώνα τους πιτσιρικάδες Κούρντι και Σαλαλί. Και δικαιώθηκε ο Σουηδός. Αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος που μπορεί να... περπατήσει ο Πανιώνιος. Η παραγωγή νεαρών παικτών που θα επανδρώσουν την βασική ομάδα και που θα σταματήσει την οικονομική αιμορραγία του κάθε Τσακίρη. Γιατί αύριο, μεθαύριο ο Τσακίρης μπορεί να φύγει (υποθετικά μιλάω...) γιατί να μην έχει ο σύλλογος την υποδομή να σταθεί στα δικά του πόδια; *** Με την παρουσία του Κούρντι και του Σαλαλί αυξάνονται και οι εναλλακτικές λύσεις που έχει ο «Μιχαλάκης» στα χέρια του. Μην ξεχνάτε ότι είναι και θέμα ημερών να τεθεί στη διάθεσή του και ο Σκούρτης. Ετσι ο Σουηδός που «ορισμένοι» τον είχαν για σχόλασμα γίνεται «πανίσχυρος» στον πάγκο αρκεί να συνεχίσει και αυτός και οι παίκτες τη δουλειά, έτσι ώστε να μας δείχνουν ωραία πράγματα όπως κόντρα στον Αρη.

*** Θέλω όμως να γράψω και κάτι για δυο «παλιούς». Τον Μπόσκο Μπάλαμπαν και τον Γιάννη Κοντοέ. Είδα ότι στην εξέδρα ήταν ο κύριο Μπανγκσμπο. Θα ήθελα να τον ρωτήσω αν μετά το ματς με τον Αρη έχει την ίδια άποψη γι’ αυτούς τους δυο παίκτες. Μπαλαμπαν και Κοντοές έδωσαν και τη ψυχή τους. Ο Κροάτης μας λύτρωσε με το γκολ, ο δε Γιάννης ήταν ανίκητος αμυντικά και εξαιρετικός επιθετικά...

*** Επόμενος σταθμός το ΟΑΚΑ. Το Σάββατο κόντρα στον ΠΑΟ. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Πανιώνιος είμαστε. Θα πάμε και αν παίξουμε όπως με τον Αρη (γιατί να μην παίξουμε;) είμαι πολύ αισιόδοξος...

*** Σας χαιρετώ. Στο makidiogos@gmail.com περιμένω τις απόψεις σας. Keep the Faith

ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ

*Επιστρέφουμε δριμύτεροι μετά τοπ δεύτερος σκέλος στης καλοκαιρινής μας άδειας. Καλά να είμαστε και η επαφή μας θα είναι συχνότερη.

*Πριν περάσουμε στα καθαρά μπασκετικά να πούμε ένα μπράβο στην ομάδα του ποδοσφαίρου για την πολύ καλή εμφάνιση και τη νίκη επί του Άρη. Μπράβο στον Μίκαελ Στόρε που ρίσκαρε και φυσικά στους παίκτες.

*Πάμε τώρα στην πορτοκαλί θεά… Όλα εξελίσσονται θετικά, αφού όπως έχουμε πει κατ’ επανάληψη η παρουσία του Ηλία Λιανού αποτελεί εγγύηση. Η ομάδα αποπνέει και πάλι υγεία σε όλους τους τομείς και αυτό είναι το πιο σημαντικό.

*Η ομάδα γέμισε από ελληνόπουλα που θα έχουν τον πρώτο λόγο και παράλληλα μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους. Επέστρεψε ο Μάριος Μπατής, ενώ αποκτήθηκε και ο βασικός σέντερ της εθνικής Νέων Ζήσης Σαρικόπουλος.

*Στο ρόστερ υπάρχουν δύο ξένοι (ΜακΛάουντ και Ελονού) και αν χρειαστεί στα μέσα της σεζόν ίσως προστεθεί ακόμη ένας.

*Δεν θα πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε πως για τα επόμενα δύο χρόνια θα πρέπει να καλυφθεί το άνοιγμα του ενός εκατομμυρίου ευρώ από την περσινή σεζόν (2009-10), κατά συνέπεια οι κινήσεις είναι προσεκτικές και μελετημένες.

*Χρειάζεται υπομονή και στήριξη απ’ όλους μας. Όσοι μπορούμε ας πάρουμε ένα εισιτήριο διαρκείας. Πρέπει να δώσουμε μεγάλη μάχη σε αυτόν τον τομέα.

*Όσοι πάλι δεν έχουν την δυνατότητα (απόλυτα κατανοητό) ας βοηθούν στα παιχνίδια με την αγορά ενός εισιτηρίου και όχι μπαίνοντας τζαμπέ στο κλειστό.

*Η ομάδα έχει ανάγκη τη στήριξη του κόσμου. Με φωνή και παλμό. Είναι η δύναμή της, η ώθηση για τα νέα παιδιά.

*Καλός θα είναι όμως και οι οργανωμένοι να προσέξουν περισσότερο στο θέμα της συμπεριφοράς. Πέρσι η ομάδα γονάτισε από τα πρόστιμα πληρώνοντας περισσότερα από 50 χιλιάδες ευρώ.

*Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ξεκινήσει η νέα σεζόν με δύο παιχνίδια κεκλεισμένων των θυρών. Είναι δηλαδή ωραίο αυτό; Και τα πρώτα δύο παιχνίδια είναι με Μαρούσι και Ολυμπιακό.

… ο πλατειακός

Αυτός είναι Πανιώνιος. Κρατήστε τον.

Του Μιχάλη Λαδόπουλου

Ξεκινάω χωρίς προλόγους και πολλές περιστροφές: Αν η ομάδα συνεχίσει να δείχνει την εικόνα που έδειξε κόντρα στον Άρη για ακόμη μερικές αγωνιστικές, δεσμεύομαι να… καταπιώ τα πλήκτρα από το πληκτρολόγιο του υπολογιστή (ολόκληρο είναι αδύνατο) και να αναιρέσω όλα όσα έχω γράψει ως τώρα, τουλάχιστον για το αγωνιστικό κομμάτι. Αυτός είναι ο Πανιώνιος που θέλουμε όλοι να βλέπουμε, αρκεί να τον βλέπουμε σε μόνιμη βάση και όχι μια στις τόσες.
Χαιρόμουν, δηλαδή, να βλέπω την ομάδα να μην τα παρατάει και να συνεχίζει να παλεύει ως το τέλος. Ακόμη και να μην έμπαινε το γκολ του Μπάλαμπαν, πάλι ικανοποιημένος θα έμενα από αυτά που είχα δει. Ακόμη και σε αυτό το «νεκρό» τέταρτο – εικοσάλεπτο από το 60’ και μετά, η ομάδα δεν έπαψε ποτέ να εμπνέει εμπιστοσύνη.
Χαιρόμουν να βλέπω το πάθος που έβγαζαν οι παίκτες μέσα στο γήπεδο. Χαιρόμουν να βλέπω ότι επιτέλους αρχίζει να υπάρχει ένα σύστημα κι ένας αγωνιστικός προσανατολισμός. Χαιρόμουν να βλέπω παίκτες «κλειδιά» να αποδεικνύουν τον λόγο, για τον οποίον είναι «κλειδιά» και να δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο.
Θέλω, όμως, αυτή η εικόνα να έχει και συνέχεια. Δεν θέλω να επιστρέψουμε στο άχρωμο, άοσμο και άγευστο και να θυμόμαστε το παιχνίδι με τον Άρη σαν την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Γι αυτό και θα προτιμήσω να αποφύγω τα μεγάλα λόγια από τώρα, έστω κι αν είμαι σίγουρος ότι με αυτή την εικόνα, δικαιούμαστε να έχουμε υψηλούς στόχους.
Θέλω, όμως, να πω δυο κουβέντες για κάποιους παίκτες, η απόκτηση των οποίων μου είχε… καθίσει στο στομάχι. Ακόμη, δηλαδή, κι αν εξακολουθώ να διαφωνώ με τη λογική του τριετούς συμβολαίου σε 34χρονο, ο Μάχο είναι πολύ καλός τερματοφύλακας. Ακόμη κι αν το δείγμα γραφής του ενός παιχνιδιού είναι πολύ μικρό, ο Σαλαλί έδειξε στοιχεία εξαιρετικού τεχνίτη. Το ίδιο και ο Βαζ Τε που όσο περισσότερα παιχνίδια παίρνει στα πόδια του, τόσο καλύτερος γίνεται, έστω κι πρέπει να γίνει λίγο περισσότερο ομαδικός.
Για να γκρινιάξω και λίγο, όμως, δεν μου άρεσε ότι στην πρώτη επίθεση του Άρη μετά το γκολ, βγήκε φάση μάλλον εύκολα στην περιοχή του Πανιωνίου και πάλι καλά που τα αντανακλαστικά του Αυστριακού δούλεψαν στην εντέλεια. Ένα παιχνίδι δεν τελειώνει όταν μπαίνει το γκολ που κυνηγάμε και η στιγμιαία έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης μπορεί να αποβεί καταστροφική.
ΥΓ1. Η απουσία του Ριέρα δεν φάνηκε καθόλου. Το αντίθετο, μάλιστα, η ομάδα έπαιξε πολύ πιο ομαδικά. Τυχαίο; Θα δείξει.
ΥΓ2. Παρακαλείσθε όπως βρείτε το γρηγορότερο δυνατό, τη… μύγα που τσίμπησε τον Κουμορτζί και να τη διατηρήσετε σε εξαιρετική κατάσταση ως το τέλος της χρονιάς.
ΥΓ3. Και για να μην ξεχνιόμαστε. Το χέρι του Λαζαρίδη στο δεύτερο ημίχρονο ήταν ο ορισμός του πέναλτι, ενώ και η ανατροπή του Σαλαλί στο πρώτο, χωρίς να είναι ορισμός, είναι πέναλτι.