Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΕ ΙΣΤΟΡΙΚΕ!

Πραγματοποιήθηκε σήμερα (27.9.10) ο καθιερωμένος αγιασμός του Πανιωνίου στο κλειστό της οδού Αρτάκης. Τρία είναι τα σημαντικά πράγματα που πρέπει να προσέξει η ΚΑΕ από τούδε και στο εξής. Τα δύο αφορούν τη διοίκηση και τ’ άλλο τους φίλους του συλλόγου. Μάλιστα με χαρά ακούσαμε από το μεγαλομέτοχο κ. Λιανό ότι αυτά που αφορούν τη διοίκηση μπαίνουν μπροστά για να υλοποιηθούν. Το πρώτο είναι ότι θα υπάρχει στενή συνεργασία μεταξύ των ακαδημιών και της ΚΑΕ. Το δεύτερο είναι ότι δίνεται έμφαση στους γηγενείς καλαθοσφαιριστές, οι οποίοι μάλιστα υπέγραψαν πολυετή συμβόλαια. Και τα δύο είναι θεμελιώδη για τη δημιουργία μιας καλής ομάδας με μέλλον. Διότι θα υπάρχει κίνητρο στους νέους αθλητές να δουλέψουν, να προοδεύσουν και να καθιερωθούν στην πρώτη ομάδα. Αν αυτή είχε του κόσμου τους ξένους (προς το παρόν θα έχει μόνο δύο), θα ήταν ένα στοιχείο που θ’ αποθάρρυνε την προσπάθειά τους. Επίσης αν γίνει σωστή και προσεγμένη δουλειά στις ομάδες των νέων, τότε ανά τακτά χρονικά διαστήματα είναι εφικτό ν’ αναδεικνύονται ταλαντούχοι καλαθοσφαιριστές, που να προωθούνται και να ενισχύουν την πρώτη ομάδα. Έτσι η ΚΑΕ μπορεί να γλυτώσει από πολλά έξοδα μεταγραφών. Επιπλέον οι ποιοτικοί μπασκετμπολίστες με συμβόλαιο στον Πανιώνιο, είναι δυνατό να μεταγραφούν σε πλουσιότερους και μεγαλύτερους συλλόγους και να φέρουν έσοδα στην ΚΑΕ, τα οποία μπορεί να επανεπενδύσει ώστε να οργανωθεί καλύτερα και να δυναμώσει αγωνιστικά. Τα παραπάνω αποτελούν ένα πολύ λογικό και μετρημένο σχεδιασμό, που αν λειτουργήσει θα φέρει αποτελέσματα.

Χρειάζεται όμως και την καθοριστική συμβολή των φίλων της ομάδας, που είναι γεγονός ότι από την πρώτη μέρα βρέθηκαν στο πλευρό της. Χρειάζεται να της συμπαρασταθούν καθολικά, δυναμικά, ν’ αγοράσουν και αρκετά διαρκείας (πληροφορίες αναφέρουν ότι θα έχουν πολύ προσιτές τιμές) αλλά χωρίς να προξενούν επεισόδια, ακόμη και στην περίπτωση που η ομάδα αδικείται κατάφορα! (έχει συμβεί πάμπολλες φορές στο παρελθόν και εκτιμώ ότι θα συμβεί και στο μέλλον). Οι φίλαθλοι θα πρέπει ν’ αποτρέψουν την αδικία με τη δυναμική τους, τις ιαχές, τα τραγούδια και τα συνθήματα, όχι όμως με πράξεις βίας, Διότι τότε θα πέσει βαρύς ο πέλεκυς των ποινών, που θα έχουν αρνητικές συνέπειες για την ομάδα, η οποία με τεράστιο κόπο πάει να χτιστεί σε δύσκολα οικονομικά εποχές. Δε μπορεί λοιπόν να πληρώνει τα δυσβάσταχτα πρόστιμα και ν’ αγωνίζεται σ’ άδειο γήπεδο, χωρίς τη συμπαράσταση των φιλάθλων της. Το τόνισε και ο κ. Λιανός και στο σημείο αυτό έχει απόλυτο δίκιο. Από την άλλη πλευρά οι φίλοι της ομάδας έχουν κάθε δικαίωμα να την κρίνουν (διοίκηση, προπονητές, καλαθοσφαιριστές) και αν έχουν, μπορούν να κάνουν και προτάσεις, που θα βελτιώνουν τη συνολική της εικόνα. Όμως αυτή η κριτική χρειάζεται να είναι καλόπιστη, ν’ αποτελεί μια κριτική στήριξης προς το σύλλογο.

Καλή αρχή μπασκετικέ ΙΣΤΟΡΙΚΕ

Πάνος Κατσούλας

Γιατί δεν αντέδρασε;

Του Μιχάλη Κ. Λαδόπουλου

Η λογική λέει ότι παιχνίδια όπως αυτό με τον Παναθηναϊκό, δεν συμπεριλαμβάνονται σε εκείνα, από τα οποία περιμένεις να έχεις κάποιο όφελος, τουλάχιστο βαθμολογικό. Οπότε, αυτό που ψάχνεις στο τέλος τους είναι άλλου είδους οφέλη. Θεωρώ, λοιπόν, τα οφέλη και τα θετικά συμπεράσματα φτάνουν ως τη φάση του γκολ του Νίνη.

Ως εκεί, λοιπόν, ο Πανιώνιος ήταν μια πολύ καλά στημένη και διαβασμένη ομάδα που δεν ταμπουρώθηκε ούτε προτίμησε την τακτική του «κλεφτοπόλεμου», αλλά προσπάθησε να παίξει επιθετικά και να κάνει αισθητή την παρουσία της.

Από εκεί και πέρα, όμως, και περίπου ως το 70’ υπήρξε ένα «μπλακάουτ» που δεν το δικαιολογούσε ούτε η «απαστράπτουσα» απόδοση του Παναθηναϊκού, αλλά ούτε και η… τεράστια διαφορά δυναμικότητας των ομάδων.

Δεν υπήρξε, δηλαδή, κάποια αντίδραση από τους παίκτες, κάποια ένδειξη ότι θα παλέψουν για να «γυρίσουν» το παιχνίδι. Και, κυρίως, αυτό που δεν μου άρεσε είναι ότι η ίδια έλλειψη αντίδρασης υπήρξε και στον πάγκο.

Και ναι μεν ο Στόρε έδειξε να είναι πολύ καλά προετοιμασμένος για το παιχνίδι, πλην όμως καθυστέρησε πολύ να ενεργοποιηθεί και να προσπαθήσει να παρέμβει στην εξέλιξή του. Ή, καλύτερα, δεν το έκανε καν, αφού οι αλλαγές στο τελευταίο δεκάλεπτο και ενώ το σκορ είναι ήδη 2-0, κατά την ταπεινή μου άποψη θεωρούνται ως μη γενόμενες.

Με δεδομένη, μάλιστα, την κακή κατάσταση της άμυνας του Παναθηναϊκού (ο Μπουμσόνγκ έκανε λάθος ακόμη και σε πλάγιο), αν υπήρχε περισσότερη πίεση, ίσως τα πράγματα να ήταν εντελώς διαφορετικά.

Για να υπάρχει, όμως, πίεση, θα πρέπει να υπάρχει κυρίως μαρκάρισμα από τη μέση και μπροστά, να υπάρχει προσπάθεια ώστε να μη γίνεται εύκολα η πρώτη πάσα από την άμυνα. Και αυτό το είδα μόνο από τον Μπάλαμπαν, αφού τόσο ο Βαζ Τε, όσο και ο Ριέρα προτίμησαν να το αποφύγουν.

Είδα ακόμη (το θετικό) αρκετά καλή ανάπτυξη και κυκλοφορία της μπάλας, η οποία όμως ανάπτυξη και κυκλοφορία (το αρνητικό) χανόταν όταν έφτανε στους δύο Ίβηρες. Μάλλον φυσιολογικά, λοιπόν, ο Κροάτης ήταν τις περισσότερες φορές χωρίς στήριγμα και πάλευε σχεδόν μόνος του.

Το γενικό συμπέρασμα που προκύπτει, λοιπόν, πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι ότι δυνατότητες υπάρχουν, ότι η ομάδα σε κάθε παιχνίδι δείχνει ένα «κλικ» βελτίωσης από το προηγούμενο, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να γίνει αντιληπτό απ’ όλους ότι ΟΛΟΙ πρέπει να παίζουν για την ομάδα.

Και όσοι δεν το κάνουν, δεν θα πάθουν τίποτε αν πάρουν και μερικές… ανάσες στον πάγκο, μέχρι να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να κοιτάνε μόνο μπροστά, όταν υπάρχει και το δίπλα και το πίσω.

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Τα εκτός έδρας παιχνίδια συνήθως παρουσιάζουν δυσκολίες. Αυτές γίνονται ακόμη μεγαλύτερες όταν πρόκειται να αντιμετωπίσεις τον πρωταθλητή της προηγούμενης χρονιάς. Συνεπώς, για τον Πανιώνιο, το σημερινό παιχνίδι δεν παρουσιάζει μεγάλο βαθμολογικό ενδιαφέρον, γιατί δεν είναι από αυτά που υπολογίζεις κουκιά για το σακούλι. Θα έπρεπε όμως να είναι έτσι;

Ο Πανιώνιος των τελευταίων ετών είναι πολύ καλύτερος στα εκτός έδρας παιχνίδια. Ίσως να απελευθερώνεται από την γκρίνια και τη μουρμούρα της Ν. Σμύρνης. Ίσως επειδή δεν έχει να χάσει τίποτα. Πάντως είναι καλός. Και τον καλό Πανιώνιο τον φοβούνται ΟΛΟΙ.

Δεν μπορώ να προβλέψω το τελικό αποτέλεσμα. Ξέρω όμως τι θέλω να δω. Θέλω να δω μια ομάδα που θα μπει και θα μασάει σίδερα. Μυαλωμένη και με καλή κυκλοφορία της μπάλας. Που θα παίξει έξυπνα χωρίς να στήσει ταμπούρι. Που θα έχει τα κότσια να ανταπεξέλθει στα δύσκολα, ακόμη κι όταν αυτά είναι τα περίφημα ανθρώπινα διαιτητικά λάθη. Τα προηγούμενα χρόνια η εμφάνισή μας στο ΟΑΚΑ ήταν εξαιρετική. Ο Παναθηναϊκός ένοιωθε τη ζεστή μας ανάσα, αλλά τελικά έπαιρνε αυτό που ήθελε, με τον γνωστό τρόπο του ΠΟΚ.

Θα ήμουν ικανοποιημένος ακόμη και από μία καλή εμφάνιση, η οποία θα μας ανέβαζε κι άλλο την αισιοδοξία και την ψυχολογία. Ονειρεύομαι όμως τη νίκη. Τους παίκτες μας να λάμπουν. Τον κόσμο να παραληρεί και όλους εμάς να ζηλεύουμε που δεν πήραμε το μαγικό χαρτάκι. Γίνεται; Δεν μιλάμε για την Μπαρτσελόνα του Μέσσι, αλλά για τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό.

Αν είχαμε κλείσει τις τρύπες σε δύο τουλάχιστον θέσεις δεν θα μιλούσαμε για όνειρα αλλά για ισχυρότατη πιθανότητα. Ακόμη όμως και με τα προβλήματά μας έχουμε τη δυνατότητα να προσπαθήσουμε για το καλύτερο. Είμαστε υποχρεωμένοι γι αυτό. Υποχρεωμένοι στην ιστορία μας και στους 500 που θα βρεθούν στις εξέδρες του ΟΑΚΑ, υπό αντίξοες συνθήκες. Όλα γίνονται, αρκεί να τα θέλουμε και να τα πιστεύουμε.

Καλή επιτυχία παιδιά!

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Οι καθηγητές της διαιτησίας είδαν γκολ οφσάιντ. Σκίστε τα διπλώματα σας

Γραφει ο Λαζαρος Πατσουράκος

Ναι διέπραξε λάθη ο Κουκουλάκης, όχι βέβαια στο γήπεδο της Ν. Σμύρνης, αλλά σε κάποιο άλλο. Και μόλις διαπίστωσε ότι έκανε λάθη, βγήκε σαν γνήσιος Κρητικός και ζήτησε ευθαρσώς, συγγνώμη. Δεν διορθώνεται πλέον τίποτα, αλλά η συγγνώμη είναι ανθρώπου που ειλικρινά ξέρει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Αυτός ζήτησε συγγνώμη κι εγώ, όπως και πάμπολλοι άλλοι φίλοι του ποδοσφαίρου τον καταλαβαίνουμε απόλυτα. Δεν τον δικαιολογούμε βέβαια, αλλά η τελική του πράξη δικαιολογεί κι επιβεβαιώνει την ύπαρξη αξιοπρέπειας.

Ερχόμενοι στο γήπεδο της Ν. Σμύρνης και αναφερόμενοι στο παιχνίδι, όπου ο Πανιώνιος ξετίναξε με την πολύ σπουδαία του εμφάνιση ( μακάρι να συνεχίσουν έτσι οι παίκτες για να βγει αλήθινός ο Κιντής και να χαρούμε εμείς οι υπόλοιποι) τον Άρη, ακούσαμε από κάτι καθηγητάδες περιοπής παράξενα πράγματα. Τόσο παράξενα που ειλικρινά διερωτηθήκαμε, αν πράγματι μιλούσαν οι καθηγητάδες της διαιτησίας ή ήταν ντουμπλαρισμένοι.

Τι ακούσαμε θα μου πείτε. Μα ότι κακώς μέτρησε το γκολ του Πανιωνίου γιατί ήταν παίκτης οφσάιντ (προσέξτε όχι ο σκόρερ αλλά άλλος κυανέρυθρος). Προφανώς μιλούσαν κι αναφέρονταν σε εκείνον τον άμοιρο παίκτη του Πανιωνίου που δέχτηκε σπρωξιά και τον ξάπλωσαν μέσα στην εστία του Άρη στην πέρα από το σημείο όπου μπήκε το γκολ γωνία. Εκεί δηλαδή που όχι μόνο δεν επηρέαζε τη φάση ο ανήμπορος, ανασκελωμένος στο χορτάρι παίκτης, αλλά και δεν είχε καμιά, απολύτως καμία συμμετοχή στην επίτευξη του.

Όσοι το άκουσαν έμειναν άφωνοι κι έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν. Να μας μιλήσουν για καθηγητάκια της... οκάς, για θεόστραβους παλαίμαχους διαιτητές, που έναντι αδρής αμοιβής αντί να διδάσκουν στις εμφανίσεις τους στο γυαλί κανονισμούς ποδοσφαίρου, ερμηνεύουν διατάξεις κατά πώς τους συμφέρει ή του βολεύει ή τους αρέσει..

Άκου οφσάιντ το γκολ του Πανιωνίου. Βρε για συνέλθετε λιγάκι. Τι είναι αυτά που λέτε. Από πού τα βγάζετε και μας τα σερβίρετε. Δεν έχετε τσίπα. Δεν ντρέπεστε να λέτε ότι σας κατέβη στο μυαλό. Εκτός αν...Ας μην το πω, κι ας αρκεστώ να τονίσω, πως αν οι παλαίμαχοι διαιτητές, αυτοί που σφύριξαν κάπου κάποτε δεν έχουν μάθει πότε μια φάση σφυρίζεται οφσάιντ καλά θα κάνουν να σταματήσουν να λέγονται καθηγητές και να κλειστούν στα απίτια τους. Μια παρτίδα τάβλι τους πάει καλύτερα, παρά τέτοιες ή παρόμοιες απόψεις για τα πενατακάθαρα γκολ που σημειώνονται.

Σκίστε επιτέλους τα...πτυχία σας ( αλήθεια ποιος σας τα έδωσε και γίνατε καθηγητές, αφού κάποιοι από εσάς ούτε το παλαιό Γυμνάσιο ή το μετέπειτα Λύκειο δεν έχετε τελειώσει). Και πάψτε να λιβανίζετε ομάδες που δεν το χρειάζονται και δεν το θέλουν. Πάψτε να χτυπάτε ύπουλα και δόλια ( έτσι λένε δεκάδες φίλαθλοι που σας άκουσαν να ορύεστε για...οφσάιντ) άλλες ομάδες που τραβούν το δικό τους Γολγοθά με ψηλά το κεφάλι, χωρίς να έχουν την ανάγκη καμιάς υποκειμενικής κρίσης, αλλά νοσταλγούν να βλέπουν το καρπούζι να κόβεται μέσα στο γήπεδο σε δύο ίσα και ισοβαρή κομμάτια.

Μην ξαναβάλετε στο στόμα σας με τέτοια δηλητηριώδη λόγια τις ηρωικές προσπάθειες του Πανιωνίου. Αν δεν μπορείτε και δεν θέλετε να τις επαινέσετε, βουλώστε το. Γιατί κάνετε κακό. Φθείρετε το άθλημα και το παρουσιάζετε με στρεβλή εικόνα προς τα έξω. Αν αυτό επιδιώκετε τότε σας αξίζει ο οικτιρμός όλων μας για το κατάντημα σας. Ο Πανιώνιος δεν σας ζήτησε και δεν θα το κάνει ποτέ τη βοήθεια σας. Εσείς γιατί θολώνετε τα ήσυχα νερά του.

Τέλος πάντων βγάλτε τις τσίμπλες από τα μάτια σας και πείτε μας, αν είδατε πέναλτι υπέρ του Πανιωνίου που καταβροχθίστηκε. Κι ακόμη εσείς όλοι που ήσασταν όταν τον Πανιώνιο τον αποδεκάτιζαν με κίτρινες σε ενα άλλο ματς χαϊδολογώντας τους αντιπαλους τους. Είχατε καταπιεί τη γλώσσα σας. Είτε το θέλετε είτε όχι θα σέβεστε τον Πανιώνιο. Κι εσείς εκεί στην ΠΑΕ, για κοιτάτε πως θα αντιμετωπίσετε όλους αυτούς τους καθηγητάδες, που ούτε συγγνώμη δεν ξέρουν να ζητήσουν. Τους έχει θολώσει το νου ή έπαρση και η.... πολυξερότητα.

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Απ' τα υβριστικά

*** Καλημέρα "κυανέρυθρα" αδέρφια, καλημέρα Ιστορικέ. Η ομάδα που είδαμε τη Κυριακή το απόγευμα ήταν η ομάδα που θέλουμε να βλέπουμε. Πολύ ωραίο ποδόσφαιρο, πάθος, δύναμη, αγωνιστικότητα. Καμία σχέση με την ομάδα που είδαμε στη πρεμιέρα κόντρα στο Βόλο και κατά πολύ βελτιωμένη με την ομάδα που ήρθε ισόπάλη στη Ξάνθη. Δεν υπάρχει Πανιώνιος που να μην έφυγε περήφανος και ικανοποιημένος από το γήπεδο τη Κυριακή το βράδυ. Θα τολμήσω να πω ότι τέτοιες εμφανίσεις φέρνουν τους φιλάθλους στο γήπεδο.

*** Πέρα από τη σημαντική (βαθμολογικά & ψυχολογικά...) νίκη, για μένα «μέτρησε» πάρα πολύ το ρίσκο του Μίκαελ Στάρε να ρίξει στον αγώνα τους πιτσιρικάδες Κούρντι και Σαλαλί. Και δικαιώθηκε ο Σουηδός. Αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος που μπορεί να... περπατήσει ο Πανιώνιος. Η παραγωγή νεαρών παικτών που θα επανδρώσουν την βασική ομάδα και που θα σταματήσει την οικονομική αιμορραγία του κάθε Τσακίρη. Γιατί αύριο, μεθαύριο ο Τσακίρης μπορεί να φύγει (υποθετικά μιλάω...) γιατί να μην έχει ο σύλλογος την υποδομή να σταθεί στα δικά του πόδια; *** Με την παρουσία του Κούρντι και του Σαλαλί αυξάνονται και οι εναλλακτικές λύσεις που έχει ο «Μιχαλάκης» στα χέρια του. Μην ξεχνάτε ότι είναι και θέμα ημερών να τεθεί στη διάθεσή του και ο Σκούρτης. Ετσι ο Σουηδός που «ορισμένοι» τον είχαν για σχόλασμα γίνεται «πανίσχυρος» στον πάγκο αρκεί να συνεχίσει και αυτός και οι παίκτες τη δουλειά, έτσι ώστε να μας δείχνουν ωραία πράγματα όπως κόντρα στον Αρη.

*** Θέλω όμως να γράψω και κάτι για δυο «παλιούς». Τον Μπόσκο Μπάλαμπαν και τον Γιάννη Κοντοέ. Είδα ότι στην εξέδρα ήταν ο κύριο Μπανγκσμπο. Θα ήθελα να τον ρωτήσω αν μετά το ματς με τον Αρη έχει την ίδια άποψη γι’ αυτούς τους δυο παίκτες. Μπαλαμπαν και Κοντοές έδωσαν και τη ψυχή τους. Ο Κροάτης μας λύτρωσε με το γκολ, ο δε Γιάννης ήταν ανίκητος αμυντικά και εξαιρετικός επιθετικά...

*** Επόμενος σταθμός το ΟΑΚΑ. Το Σάββατο κόντρα στον ΠΑΟ. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Πανιώνιος είμαστε. Θα πάμε και αν παίξουμε όπως με τον Αρη (γιατί να μην παίξουμε;) είμαι πολύ αισιόδοξος...

*** Σας χαιρετώ. Στο makidiogos@gmail.com περιμένω τις απόψεις σας. Keep the Faith

ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ

*Επιστρέφουμε δριμύτεροι μετά τοπ δεύτερος σκέλος στης καλοκαιρινής μας άδειας. Καλά να είμαστε και η επαφή μας θα είναι συχνότερη.

*Πριν περάσουμε στα καθαρά μπασκετικά να πούμε ένα μπράβο στην ομάδα του ποδοσφαίρου για την πολύ καλή εμφάνιση και τη νίκη επί του Άρη. Μπράβο στον Μίκαελ Στόρε που ρίσκαρε και φυσικά στους παίκτες.

*Πάμε τώρα στην πορτοκαλί θεά… Όλα εξελίσσονται θετικά, αφού όπως έχουμε πει κατ’ επανάληψη η παρουσία του Ηλία Λιανού αποτελεί εγγύηση. Η ομάδα αποπνέει και πάλι υγεία σε όλους τους τομείς και αυτό είναι το πιο σημαντικό.

*Η ομάδα γέμισε από ελληνόπουλα που θα έχουν τον πρώτο λόγο και παράλληλα μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους. Επέστρεψε ο Μάριος Μπατής, ενώ αποκτήθηκε και ο βασικός σέντερ της εθνικής Νέων Ζήσης Σαρικόπουλος.

*Στο ρόστερ υπάρχουν δύο ξένοι (ΜακΛάουντ και Ελονού) και αν χρειαστεί στα μέσα της σεζόν ίσως προστεθεί ακόμη ένας.

*Δεν θα πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε πως για τα επόμενα δύο χρόνια θα πρέπει να καλυφθεί το άνοιγμα του ενός εκατομμυρίου ευρώ από την περσινή σεζόν (2009-10), κατά συνέπεια οι κινήσεις είναι προσεκτικές και μελετημένες.

*Χρειάζεται υπομονή και στήριξη απ’ όλους μας. Όσοι μπορούμε ας πάρουμε ένα εισιτήριο διαρκείας. Πρέπει να δώσουμε μεγάλη μάχη σε αυτόν τον τομέα.

*Όσοι πάλι δεν έχουν την δυνατότητα (απόλυτα κατανοητό) ας βοηθούν στα παιχνίδια με την αγορά ενός εισιτηρίου και όχι μπαίνοντας τζαμπέ στο κλειστό.

*Η ομάδα έχει ανάγκη τη στήριξη του κόσμου. Με φωνή και παλμό. Είναι η δύναμή της, η ώθηση για τα νέα παιδιά.

*Καλός θα είναι όμως και οι οργανωμένοι να προσέξουν περισσότερο στο θέμα της συμπεριφοράς. Πέρσι η ομάδα γονάτισε από τα πρόστιμα πληρώνοντας περισσότερα από 50 χιλιάδες ευρώ.

*Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ξεκινήσει η νέα σεζόν με δύο παιχνίδια κεκλεισμένων των θυρών. Είναι δηλαδή ωραίο αυτό; Και τα πρώτα δύο παιχνίδια είναι με Μαρούσι και Ολυμπιακό.

… ο πλατειακός

Αυτός είναι Πανιώνιος. Κρατήστε τον.

Του Μιχάλη Λαδόπουλου

Ξεκινάω χωρίς προλόγους και πολλές περιστροφές: Αν η ομάδα συνεχίσει να δείχνει την εικόνα που έδειξε κόντρα στον Άρη για ακόμη μερικές αγωνιστικές, δεσμεύομαι να… καταπιώ τα πλήκτρα από το πληκτρολόγιο του υπολογιστή (ολόκληρο είναι αδύνατο) και να αναιρέσω όλα όσα έχω γράψει ως τώρα, τουλάχιστον για το αγωνιστικό κομμάτι. Αυτός είναι ο Πανιώνιος που θέλουμε όλοι να βλέπουμε, αρκεί να τον βλέπουμε σε μόνιμη βάση και όχι μια στις τόσες.
Χαιρόμουν, δηλαδή, να βλέπω την ομάδα να μην τα παρατάει και να συνεχίζει να παλεύει ως το τέλος. Ακόμη και να μην έμπαινε το γκολ του Μπάλαμπαν, πάλι ικανοποιημένος θα έμενα από αυτά που είχα δει. Ακόμη και σε αυτό το «νεκρό» τέταρτο – εικοσάλεπτο από το 60’ και μετά, η ομάδα δεν έπαψε ποτέ να εμπνέει εμπιστοσύνη.
Χαιρόμουν να βλέπω το πάθος που έβγαζαν οι παίκτες μέσα στο γήπεδο. Χαιρόμουν να βλέπω ότι επιτέλους αρχίζει να υπάρχει ένα σύστημα κι ένας αγωνιστικός προσανατολισμός. Χαιρόμουν να βλέπω παίκτες «κλειδιά» να αποδεικνύουν τον λόγο, για τον οποίον είναι «κλειδιά» και να δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο.
Θέλω, όμως, αυτή η εικόνα να έχει και συνέχεια. Δεν θέλω να επιστρέψουμε στο άχρωμο, άοσμο και άγευστο και να θυμόμαστε το παιχνίδι με τον Άρη σαν την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Γι αυτό και θα προτιμήσω να αποφύγω τα μεγάλα λόγια από τώρα, έστω κι αν είμαι σίγουρος ότι με αυτή την εικόνα, δικαιούμαστε να έχουμε υψηλούς στόχους.
Θέλω, όμως, να πω δυο κουβέντες για κάποιους παίκτες, η απόκτηση των οποίων μου είχε… καθίσει στο στομάχι. Ακόμη, δηλαδή, κι αν εξακολουθώ να διαφωνώ με τη λογική του τριετούς συμβολαίου σε 34χρονο, ο Μάχο είναι πολύ καλός τερματοφύλακας. Ακόμη κι αν το δείγμα γραφής του ενός παιχνιδιού είναι πολύ μικρό, ο Σαλαλί έδειξε στοιχεία εξαιρετικού τεχνίτη. Το ίδιο και ο Βαζ Τε που όσο περισσότερα παιχνίδια παίρνει στα πόδια του, τόσο καλύτερος γίνεται, έστω κι πρέπει να γίνει λίγο περισσότερο ομαδικός.
Για να γκρινιάξω και λίγο, όμως, δεν μου άρεσε ότι στην πρώτη επίθεση του Άρη μετά το γκολ, βγήκε φάση μάλλον εύκολα στην περιοχή του Πανιωνίου και πάλι καλά που τα αντανακλαστικά του Αυστριακού δούλεψαν στην εντέλεια. Ένα παιχνίδι δεν τελειώνει όταν μπαίνει το γκολ που κυνηγάμε και η στιγμιαία έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης μπορεί να αποβεί καταστροφική.
ΥΓ1. Η απουσία του Ριέρα δεν φάνηκε καθόλου. Το αντίθετο, μάλιστα, η ομάδα έπαιξε πολύ πιο ομαδικά. Τυχαίο; Θα δείξει.
ΥΓ2. Παρακαλείσθε όπως βρείτε το γρηγορότερο δυνατό, τη… μύγα που τσίμπησε τον Κουμορτζί και να τη διατηρήσετε σε εξαιρετική κατάσταση ως το τέλος της χρονιάς.
ΥΓ3. Και για να μην ξεχνιόμαστε. Το χέρι του Λαζαρίδη στο δεύτερο ημίχρονο ήταν ο ορισμός του πέναλτι, ενώ και η ανατροπή του Σαλαλί στο πρώτο, χωρίς να είναι ορισμός, είναι πέναλτι.

Πολλαπλά οφέλη …

… είχε η νικηφόρα εμφάνιση του Πανιωνίου στη Ν. Σμύρνη με τον Άρη. Μια νίκη που ήταν πέρα για πέρα δίκαιη και έπρεπε να είχε επιτευχθεί πολύ πιο πριν, όταν ο Άρης αγωνιζότανε με 11 ποδοσφαιριστές και όχι την ύστατη στιγμή. Το σκορ με βάση την απόδοση και τις ευκαιρίες αδικεί τον Πανιώνιο. Τελικά η πολυπόθητη νίκη ήρθε, παρότι στο τέλος κόντεψε να χαθεί! Και δεν έχει τη σημασία της μόνο η νίκη, περισσότερο κατά την άποψή μου σημασία έχει η καλή εμφάνιση του συνόλου, αλλά και των ποδοσφαιριστών ατομικά. Και όταν το σύνολο αποδίδει σωστό ποδόσφαιρο, συνήθως επιτυγχάνεται η νίκη.
Επίσης διαλύθηκαν οι φόβοι ότι οι απουσίες των δύο βασικών ποδοσφαιριστών Τσότσαλιτς και Ριέρα, θα στοιχίζαν στην ομάδα. Αποδείχθηκε ότι οι αντικαταστάτες τους ήσαν ισάξιοι και κάλυψαν το κενό τους με εξαιρετική επιτυχία. Μάλιστα στην αναμέτρηση με τον Άρη ο Πανιώνιος κέρδισε δύο νεαρούς ποδοσφαιριστές, τους Κούρντι και Σαλαλί, οι οποίοι αν συνεχίσουν έτσι πρόκειται να κάνουν μεγάλη καριέρα. Ο Κούρντι απέδειξε ότι είναι ένα ποιοτικό αμυντικό χάφ, που όταν ξεπέρασε το αρχικό τρακ του πρωτοεμφανιζόμενου, το οποίο συνοδεύτηκε με κάποιες λανθασμένες μεταβιβάσεις στην αρχή, έκανε πολύ δουλειά στον αγωνιστικό χώρο, τόσο στον ανασταλτικό όσο και στον δημιουργικό τομέα. Στο μεγαλύτερο διάστημα αγωνίστηκε σαν ένας έμπειρος αμυντικός μέσος. Τα εύσημα ανήκουν και στον έτερο νεαρό, τον Γαλλοαλγερινό επιθετικό Σαλαλί, που έδειξε ότι ξέρει πολύ μπάλα και ήταν μια συνεχής πηγή κινδύνων για την αντίπαλη άμυνα. Είχε περίτεχνες ενέργειες, απείλησε πολλές φορές την άμυνα του Άρη και από καθαρή ατυχία δε χρήστηκε σκόρερ. Λέτε, από πλευράς ποιότητας, διότι έχουν διαφορετικά αγωνιστικά χαρακτηριστικά, ν’ αποδειχθεί ένας νέος Τζιμπούρ; Μακάρι. Ευχόμαστε όλα τα νέα παιδιά του Πανιωνίου, τόσο οι Έλληνες, όσο και οι ξένοι, ν’ αποτελέσουν αξιόπιστες λύσεις διότι ο Πανιώνιος το έχει ανάγκη. Να θυμηθούμε επίσης ότι ο Πανιώνιος διαθέτει και έναν ακόμη κατά τη γνώμη μου εξαιρετικό μικρό, τον Κολοβό, ο οποίος σήμερα δεν πήρε χρόνο συμμετοχής, όμως άλλη φορά θα του δοθεί η ευκαιρία. Και τούτο διότι ο Στάρε απέδειξε ότι δε φοβάται να δίνει ευκαιρίες στους νεαρούς, που πιστεύει ότι αξίζουν. Καλή απόδοση είχε επίσης και ο νεοαποκτηθείς Βαζ Τε, που ο ερχομός του είχε τεράστιο ρίσκο. Είναι ποιοτικός ποδοσφαιριστής και προσφέρει αρκετά, παρότι δεν είναι ακόμη εντελώς έτοιμος. Μέχρι στιγμής φαίνεται να κερδίζει το στοίχημα, όπως άλλωστε ανέμενε η διοίκηση με τον προπονητή. Για την ποιότητα και την ψυχραιμία του Μπάλαμπαν δε χρειάζεται να κάνουμε μνεία. Όταν θέλει μπορεί να κάνει το σωστό. Ιδιαίτερη αναφορά χρειάζεται να γίνει και στον Μάχο, που στο τέλος με τη φοβερή απόκρουσή του, απέτρεψε την ψυχρολουσία! Αποδεικνύεται πόσο δίκιο είχαμε όταν φωνάζαμε ότι η θωράκιση της άμυνας ξεκινάει από την απόκτηση καλού τερματοφύλακα. Η οποία άμυνα στο σύνολό της ήταν σήμερα καλύτερη από ποτέ, αν και δεν πιέστηκε ιδιαίτερα. Όμως απέφυγε τα λάθη στα οποία μας είχε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, αποτελώντας την αχίλλειο πτέρνα της ομάδας. Καλός επίσης ήταν ο Μανιάτης όσο αγωνίστηκε και ανεβασμένος σε σχέση με τους προηγούμενους αγώνες ήταν ο Κούμο, ο οποίος όμως πρέπει να προσέχει περισσότερο στις τελικές προσπάθειες(παραλίγο μαζί με το Σαλαλί να γίνουν οι μοιραίοι παίκτες της ομάδας) και στις πάσες. Όταν ανέβει ακόμη περισσότερο ο Κούμο, που έχει πλούσια προσόντα(πιστεύω πως πρέπει να βελτιώσει λίγο την τεχνική του), τότε είναι σίγουρο ότι θ’ ανέβει και όλη η ομάδα. Επίσης και οι αλλαγές που έγιναν βοήθησαν αρκετά. Τόσο οι αντικαταστάτες των Τσότσαλιτς, Ριέρα, όσο και οι αλλαγές κατά τη διάρκεια του αγώνα πιστώνονται στο καλό κοουτσάρισμα του προπονητή.
Κοντολογίς η εμφάνιση του Ιστορικού με τον Άρη ήταν ελπιδοφόρα και πιστεύω να έχει συνέχεια. Διότι ένα άλλο ζητούμενο για τον Πανιώνιο είναι ν’ αποκτήσει μια σταθερότητα σε ποιοτικές εμφανίσεις.
Τέλος δυο λόγια για τις απαντήσεις Κιντή, που είναι φυσιολογικό ν’ αντιμετωπίζεται απ’ όλους μας με καχυποψία και αμφισβήτηση. Σε γενικές γραμμές νομίζω ότι ήταν σωστές. Ο καιρός θ’ αποδείξει πόσο το μοντέλο που θέλει να λειτουργήσει θ’ αποδώσει και πόσο εννοεί όσα ισχυρίζεται (π.χ. αν αποτύχει θα τ’ αποδεχτεί και θα φύγει μόνος του). Ο κόσμος του Πανιωνίου, παρόλες τις επιφυλάξεις στο πρόσωπό του, για το καλό του συλλόγου χρειάζεται να του παρέχει κριτική στήριξη. Αν δε στο τέλος δικαιωθεί και ο Πανιώνιος προοδεύσει, που όλοι το ευχόμαστε, η προσπάθεια που έκανε πρέπει να του αναγνωριστεί.

Πάνος Κατσούλας

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Δεν μας τα είπες καλά κ. Κιντή Ούτε για τον Εστογιαννόφ, ούτε για τις μεταγραφές, ούτε για τα εισιτήρια κ.λπ Καλή επιτυχία στην ομάδα

Γράφει ο ΛΑΖΑΡΟΣ Μ. ΠΑΤΣΟΥΡΑΚΟΣ

Τι θέλεις και μιλάς κ. Κιντή για τον Πανιώνιο, όταν έχεις μεσάνυχτα από αυτόν το σύλλογο. Κλείσε το στόμα σου και φρόντισε να ενημερωθείς περί τίνος πρόκειται και μετά, έλα να μιλήσεις. Τώρα είπες ένα σωρό πράγματα- θα συμφωνήσω κι εγώ όχι σε ερωτήσεις καυτές και τσουχτερές, όπως λένε οι φίλοι της ομάδας- αλλά για το μεγάλο θέμα, το πιο ουσιαστικό, για τό πού τραβάει ο Πανιώνιος, κουβέντα. Μιλιά, άχνα δεν ακούστηκε. Ή για να ακριβολογούμε, είπες και, μάλιστα, ξαναείπες, ότι θα διεκδικήσει εφέτος μια θέση στην 5δα.

Μακάρι να γίνει αυτό. Να βγεις εσύ αληθινός κ. «δοτέ» κι εμείς, όλοι οι άλλοι που μάλλον δεν μπορούμε να δούμε όπως εσύ τόσο αισιόδοξα τα κυανέρυθρα πράγματα, να βγούμε ψεύτες. Ειλικρινά το ευχόμαστε από βάθους καρδίας. Και να είσαι βέβαιος πως τότε θα πούμε όσο πιο έντονα γίνεται, με φωνή που θα συνταράξει όλο το κυανέρυθρο στρατόπεδο. Βρε παιδιά αυτός ο Κιντής είναι άλλο πράγμα.

Αν, όμως, δεν γίνουν τα πράγματα έτσι, κατά πως τα λες κύριε μου, τι μέλλει γενέσθαι; Εσύ θα έχεις τσεπώσει την παχυλή σου αμοιβή- πλήρωνε κ. Τσακίρη- θα έχεις κάνει το κέφι σου, θα σε έχει μάθει όλος ο φίλαθλος κόσμος σαν πρόεδρο του Πανιωνίου- έστω ως «δοτό»- και ο Πανιώνιος θα πελαγοδρομεί. Τι είχες και τι έχασες θα μου πεις. Ασφαλώς δεν είχες τα ευρουλάκια- είναι πολλά μορέ τα λεφτά- και, φυσικά, την ανησυχία και την αγωνία για το αύριο, το καλό ή το κακό του Πανιωνίου.

Και κάποιος άλλος παλιότερα, που δεν υπήρξε ποτέ Πανιώνιος ήλθε και τσέπωσε μερικά χιλιάρικα- ήταν η δραχμή τότε- για να γλιτώσει δήθεν τον Πανιώνιο κι αφού μετήλθε διάφορα τερτίπια- έσβησε προβολείς, φώναξε, απείλησε κ.λπ- έστειλε την ομάδα αδιάβαστη στο γκρεμό. Κατά διαβολική συγκυρία ήταν κι αυτός από το στρατόπεδο που ψάρεψαν κι εσένα. Μακάρι να μην έχεις κι εσύ αυτού του ανθρώπου το ριζικό. Όχι τίποτα άλλο, αλλά δεν αντέχει ο κόσμος του Πανιωνίου άλλες τέτοιες ιστορίες και αντιδρά σκληρά, αφού μέσα του πάντα υπάρχει το σαράκι του παρελθόντος.

Αφού σε ενημέρωσα κ. «δοτέ» για μερικά ουσιώδη να έλθω τώρα σε άλλα θέματα. Και πρώτα – πρώτα για τον Εστογιαννόφ όπου είπες, ότι δεν υπάρχει...οψιόν μεταγραφής για το καλοκαίρι. Δηλαδή υπάρχει για το χειμώνα ή για άλλη περίοδο και το κρύβεις; Πες μας, λοιπόν, ξεκάθαρα. Θα ξαναγίνει παίκτης του Πανιωνίου ο κράχτης του διεθνούς ποδοσφαίρου ναι ή όχι;

Είπες ακόμη ότι δώσατε παίκτες ικανούς και θα δώσετε κι άλλους αν υπάρξει θέμα, αλλά θα φέρετε καλύτερους. Ειλικρινά κ. Κιντή ποιους θέλεις να κοροϊδέψεις; Τον ευατό σου που λες πως δεν είσαι ειδήμονας του ποδοσφαίρου κ.λπ ή όλους εμάς που είπαμε, από την πρώτη μέρα που αντικρύσαμε το νέο, το δικό σου κατασκεύασμα και των συνεργατών σου, πού είναι βρε παιδιά ο Τζαβέλας, πού είναι ο Νικολάου, πού είναι Εστογιαννόφ, που είναι όλοι οι άλλοι που πήραν δρόμο; Και τα είπαμε αυτά, γιατί είδαμε τις σκιές τους μέσα στο γήπεδο.

Πάμε παρακάτω. Εκείνο το περίφημο κέντρο προπονήσεων που το πληρώνει καλά ο Πανιώνιος στον κ. Τσακίρη, πάνω από 500 χιλιάρικα ευρώ το χρόνο, θα βγάλει κάνα παίκτη της προκοπής ή θα είναι για να λέμε. Να ο Πανιώνιος έχει δικό του κέντρο- ο Θεός να το κάνει δικό του βέβαια, αλλά τέλος πάντων- θα μας δώσει Μαύρο, Χαλκίδη, Κουτρόπουλο, Σαραβάκο, Κάκαρη, Μαραγκό, ( ενδεικτικά είναι αυτά τα ονόματα) στο άμεσο μέλλον για να πλαισιώσουν τον Πανιώνιο; Ή θα τρέχουμε στην Αφρική, στην Ασία κι όπου αλλού κρίνετε σκόπιμο για να φέρουμε κελεπούρια;

Και πάμε στα εισιτήρια. Το έχετε ξανακούσει αυτό. Είπαμε θα είναι φτηνά τα διαρκείας και ακριβά τα εισιτήρια. Δηλαδή, αν δεν αγοράσετε διαρκείας σε τιμή ευκαιρίας, εμείς θα σας ταράξουμε μετά. Θα βαρέσουμε τα εισιτήρια για να μάθετε να ακούτε και να ακουμπάτε έγκαιρα τον οβολό σας. Έχετε δεν έχετε δεν μας νοιάζει. Κόψτε το λαιμό σας. Εμείς έτσι θα κάνουμε και σε όποιον αρέσει. Μπράβο στον «δοτό» κι ακόμη χίλια μπράβο στον κ. Τσακίρη, που αποδέχτηκε τέτοια σπάνια λογική και άφησε να εφαρμοστεί το μέτρο. Έλα, όμως, κ. Τσακίρη που δεν έχουν όλοι το δικό σου πορτοφόλι.

Για τη διαιτησία μένετε βουβοί. Μα καλά δεν είδατε τι έγινε στην Ξάνθη; Του Πανιωνίου οι ενέργειες ήταν όλες σκληρές και παράνομες. Των Ξανθιωτών απαλές και χαϊδολογήματα. Να οι αποβολές. Να οι κίτρινες κάρτες στους κυανέρυθρους παίκτες. Κι εσείς απαθείς. Μα αν δεν κάνετε κάτι, τώρα που είναι αρχή του πρωταθλήματος, θα σας πάει η διαιτησία όπως θα την προστάζουν τα γεράκια μέσα κι έξω απ΄ αυτή. Δεν το βλέπετε. Ο Μαρινάκης έφαγε τον Δαλούκα, κουμπάρο του Βασσάρα και τώρα θέλει στην κορυφή τον Κύρο. Καθήστε, λοιπόν, με κλειστό το στόμα. Πάλι εμείς εδώ απ΄ αυτή τη γωνιά θα βγάλουμε το φείδι από την τρύπα.

Για τα 120 χρόνια και μια γιορτή της προκοπής έχετε μεσάνυχτα. Τώρα κάτι πάτε να ετοιμάσετε. Δεν σας αδικεί κανένας γι΄ αυτό. Τόσα ξέρατε για τον Πανιώνιο τόσα θα κάνατε. Αλλά εσύ κ. Τσακίρη, που γνώριζες. Που καμάρωνες που είσαι μέλος αυτής της κυανέρυθρης οικογένειας, πώς την ανέχτηκες αυτή τη βουβαμάρα. Ξέρεις πολλούς συλλόγους να έχουν του Πανιωνίου την ιστορία; Ευτυχώς που φώναξαν οι φίλαθλοι, οι Πάνθηρες κ.λπ και κάτι ακούστηκε. Αλλιώς όλα στα βουβά θα πήγαιναν. Εδώ, όμως, η ευθύνη βαραίνει πιότερο τον Γ.Σ

ΘΑ ΚΛΕΙΣΩ πάλι με τη θερμή ευχή μου, όπως και όλων των φίλων του Πανιωνίου, η ομάδα, αυτή που θα μπει στο γήπεδο για να μονομαχήσει ερηνικά κι αθλητικά με τον Άρη, να μας χαρίσει το καλύτερο. Μια μεγαλειώδη νίκη, που τόση ανάγκη την έχουμε. Την χρειαζόμαστε για να σταθούμε στα πόδια μας και να έχουμε συνέχεια καλύτερη και σταθερότερη.

Φίλοι του Πανιωνίου μην απουσιάσετε από το γήπεδο. Μην αφήσετε τον Πανιώνιο έρμαιο στις διαθέσεις αντιπάλων και διαιτητών. Η ομάδα σας χρειάζεται κοντά της. Κι εσείς εκεί στην ΠΑΕ, αφήστε τα αστεία καμώματα και φτιάξτε τις τιμές, ώστε να μπορούν τα ισχνά πορτοφόλια να ανταποκρίνονται. Μαζέψτε τον κόσμο και μην το διώχνετε. Τα 25 ευρώ είναι για πολλούς ένα μεροκάματο. Άντε πού ζέιτε εσείς δεν αφουγκράζεστε τον πόνο του κόσμου;

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Το κυανέρυθρο φυλαχτό βάλτε το στην καρδιά σας Έχει ιστορία 120 χρόνων

Γράφει ο ΛΑΖΑΡΟΣ Μ. ΠΑΤΣΟΥΡΑΚΟΣ

Στα βάθη της καρδιάς, εκεί όπου χωράνε όλα τα καλά και τα σπουδαία της ανθρώπινης ζωής, βάλτε όλοι, μικροί και μεγάλοι. Σπουδαίοι και μη. Πλούσιοι και φτωχοί. Μορφωμένοι κι όχι. Επιστήμονες κι εργάτες. Γνωστοί κι άγνωστοι , ένα μικρό κυανέρυθρο φυλακτό, για να σας θυμίζει, όπου κι αν βρίσκεστε. Σε όποια άκρη της γης, πως ένας μεγάλος σύλλογος. Ενας σύλλογος που πέρασε από φωτιά και σίδερο. Πού γνώρισε τη μήνι και τη βαρβαρότητα στην πορεία του και που περνώντας μέσα από σύγχρονες Συμπληγάδες στάθηκε όρθιος,εφέτος γιορτάζει. Ναι, γιορτάζει, χωρίς φανφάρες. Χωρίς τυμπανοκρουσίες. Χωρίς αστραφτερές εκδηλώσεις, όπως σίγουρα του αρμόζειι. Έτσι απλά και καμαρωτά. Ίσως να φταίει η φτώχεια. Ίσως γιατί έτυχε να ζούμε σε μια εποχή, όπου οι αξίες έχουν μαραθεί και οι αναμνήσεις, ιστορικού κι αθλητικού περιεχομένου, έχουν περάσει στα απόκεντρα του νου και σαν ιδέες φτωχά λογίζονται.

Γιορτάζει, πάντως όπως και να έχουν οι σημερινες συγκυρίες, την πανένδοξη και γεμάτη περιεχόμενο ιστορία του για μια διαδρομή 120 χρόνων στην αθλητική στράτα.. Θαυμάστε τον και όλοι σας εκφράστε του μια ευχή. Να ζήσει και να διατηρήσει αλώβητη την όμορφη του ιστορία. Να καταστεί ένας διαρκής φάρος που θα καταυγάζει τον αθλητικό μας χώρο εντός κι εκτός συνόρων, αμέτρητα χρόνια. Σφίξτε μέσα στην αγκαλιά σας τα τιμημένα του λάβαρα. Κι αυτά που έχει σήμερα, κι όλα εκείνα τα ματωβαμμένα, που κουβαλάει στην υπεραιωνόβια πολυποίκιλη ζωή του. Γιατί η ιστορία αυτή έχει χρώμα και ευωδιά ελληνική, μαρτυρική και τιμημένη.

Και πείτε με ένα στόμα και μια φωνή. Στεντόρια και δυνατή, που θα φτάσει ο απόηχος της και στα αυτιά όλων εκείνων που κωφεύουν σε τέτοιες ιστορικές αθλητικές στιγμές, δόξα και τιμή σε όλους εκείνους που καμιά αθλιότητα, κανένας πόνος δεν τους λύγισαν. Αλλά τους ενδυνάμωσαν την πίστη να οδηγήσουν και να διατηρήσουν σε βωμούς αυτοθυσίας και προσφοράς τον Πανιώνιο ολοζώντανο μέχρι σήμερα. Κι εσείς εκεί στην Πολιτεία, που λέτε πως τιμάτε την ελληνική ιστορία και την προβάλετε με τον τρόπο που επιβάλει το κάθε της κατόρθωμα, στρέψτε το βλέμμα σας στον ιστορικό, στον ιδεολόγο Πανιώνιο. Τιμήστε τον όπως του αξίζει. Τιμήστε το κόκκινο (σύμβολο θυσιών και αδικοχυμένου αίματος στις χαμένες , αλλά πάντα λαχταριστές πατρίδες) και το γαλάζιο ( σύμβολο κι αυτό της απεραντοσύνης του Αιγαίου) που θα διαιωνίζουν σε όλες τις κοινωνίες πως οι γενναίοι, οι θαρραλέοι, οι Έλληνες μορέ, ποτέ δεν πεθαίνουν. Υπάρχουν και δρουν. Και θα υπάρχουν για να συνεχίσουν να υψώνουν λάβαρα τιμής κια αξιοπρέπειας.

Κι εσείς εκεί στον Πανιώνιο, που αυτή την εποχή θα έπρεπε να έχετε ξεσηκώσει με τις πανηγυρικές εκδηλώσεις και τις αθλητικές ιαχές όχι μόνο τη Ν. Σμύρνη, αλλά ολόκληρη τη χώρα, αφού ο Πανιώνιος ανήκει σε όλους μας, κάντε κάτι. Μια γιορτή. Ένα ιστορικό ξέσπασμα. Μια πανηγυρική ομιλία ( ο Πέτρος Λινάρδος είναι εδώ και σαν ιστορικός θα σημάνει με τη σάλπιγκα της γραφίδας του και του λόγου του τη νέα εποχή σκαλίζοντας τα παλιά). Μερικές τιμητικές βραβεύσεις, όπως αξίζει σε ανθρώπους που προσφέρουν αφιλοκερδώς ακόμη και σήμερα και μάχονται χωρίς κανένα όφελος για την τιμή αυτού του μεγάλου, του σύγκριτου ιστορικού Πανιωνίου, ας γίνουν.

Δεν μπορούν πολλοί να καμρώνουν για μια ιστορία 120 χρόνων. Ο Πανιώνιος, όμως, μπορεί και πρέπει να το κάνει. Να καμαρώσει αλλά και να διαλαλήσει στη σημερινή γεννιά ποιος ήταν, πώς πάσχιζε για να κρατήσει ψηλά τον ασίγαστο παλμό της ελληνικής του ψυχής και πόσο βόγγιξε και στέναξε 120 χρόνια, για να τα καταφέρει να μη σβήσει ποτέ. ΄Η να μην περάσει στη μνήμη όλων μας σαν κάτι που ήλθε και χάθηκε. Καμαρώστε, λοιπόν, όλοι οι Πανιώνιοι. Και φωνάξτε παντού, όσο μπορείτε και με όση φωνή σας έχει απομείνει από τα βάσανα και τις αμέτρητες ταλαιπωρίες. Πανιώνιε ποτέ δεν θα πεθάνεις. Γιατί έχεις εμάς και βρίσκεσαι μέσα στην πελώρια καρδιά μας.

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Γιατί έχω ξενερώσει…

Γιατί η λέξη πειθαρχία εξακολουθεί να μην υπάρχει στο λεξικό αυτής της ομάδας.

Γιατί κάποια παλικάρια προσπαθούν να δείξουν με λάθος τρόπο ότι δεν γουστάρουν να παίζουν στον Πανιώνιο.

Γιατί εδώ και καιρό που συνεχίζεται το ίδιο βιολί, δεν έχει βρεθεί κάποιος να κατέβει στα αποδυτήρια να τραβήξει κανένα αφτί.

Γιατί το να κάνεις δολοφονικό τάκλιν στο κέντρο και πέναλτι στη γωνία της μεγάλης περιοχής με τη γραμμή του άουτ, είναι αντιεπαγγελματικό, κυρίως απέναντι στη δική σου ομάδα.

Γιατί το καλοκαίρι ο Πανιώνιος είχε μετατραπεί σε κέντρο διερχομένων, αναξιοπαθούντων, οικονομικών μεταναστών.

Γιατί με τις λίγες γνώσεις που έχω δεν νομίζω ότι αυτή η τακτική συμβαδίζει με το «μοντέλο Λυών» που οραματίζεται ο πρόεδρος.

Γιατί κάθε χρόνο βλέπω να επαναλαμβάνονται ακριβώς τα ίδια λάθη που τον ακριβώς προηγούμενο είχαμε πει ότι δεν θα επαναλάβουμε.

Γιατί έχει χαθεί αυτό το οικογενειακό και παρεΐστικο που είχε η ομάδα εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Γιατί έχω χορτάσει από βαρύγδουπες ατάκες του στιλ «η ομάδα φέτος είναι για την πρώτη τριάδα», τη στιγμή που τα έργα και η εικόνα παραπέμπουν σε εντελώς διαφορετικές καταστάσεις.

Γιατί ο πρόεδρος θεωρεί ότι αναδεικνύει την ομάδα, αποκαλύπτοντας ανταλλαγή μηνυμάτων και απαντώντας σε δημοσιεύματα, χωρίς να λέει στην ουσία τίποτε.

Γιατί βλέπω το σεβασμό και την εκτίμηση που παραδοσιακά έτρεφε ο κόσμος για τον Πανιώνιο να έχει μετατραπεί σε χλευασμό και αντιπάθεια.

Γιατί ο πρόεδρος δεν έχει καταλάβει πού ακριβώς βρίσκεται, το μέγεθος της ιστορίας που έχει η ομάδα στην οποία προεδρεύει και το τι υπάρχει γύρω και πίσω από αυτή.

Γιατί αν δεν ήταν οι παλαίμαχοι να πάνε στη Σμύρνη, θα κοντεύαμε να ξεχάσουμε ότι φέτος ο Πανιώνιος συμπληρώνει 120 χρόνια, ζωής, ιστορίας και προσφοράς.

Γιατί, γιατί, γιατί…

ΥΓ. Ζητάω συγγνώμη από τον «Griniaris» που παραποίησα το μνημειώδες κείμενό του, αλλά δυστυχώς έτσι αισθάνομαι.

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Ο γενναιόδωρος Πανιώνιος!!!

Χωρίς καμία υπερβολή ο Πανιώνιος έχασε δικό του αγώνα από μια ομάδα που αν εξαιρέσεις το Βασιλακάκη & το Μαρσελίνιο είχε στις τάξεις της ποδοσφαιριστές, οι οποίοι συνέθεταν ένα σύνολο μέτριας και κάτω δυναμικότητας. Όμως ο Πανιώνιος κατά τη συνήθη τακτική έκανε δώρο το βαθμό στην Ξάνθη και ίσως θα πρέπει να είναι και ευχαριστημένος που στο τέλος δεν έχασε! Τελικά ο Ιστορικός πρέπει να συγκαταλέγεται στις πιο γενναιόδωρες ομάδες του πρωταθλήματος!

Σήμερα οι ποδοσφαιριστές του έκαναν ότι χρειαζόταν για να μην κερδίσουν! Όλοι τους και περισσότερο δύο από τους καλύτερους που διαθέτει, ο Τσότσαλιτς και ο Ριέρα, διέπραξαν βλακώδη λάθη, τα οποία φυσικά πλήρωσαν με αποβολή. Έπαιζαν τόσο σκληρά και ανόητα από την αρχή, που ήταν φως φανάρι ότι θα έχουν συνέπειες. Και μάλιστα χωρίς να συντρέχει λόγος, αφού σήμερα η τοπική ομάδα δεν αποτελούσε αξιόμαχο αντίπαλο. Ευθύνη φέρει και ο πάγκος, που δεν κατάφερε να τους κατευνάσει, αλλά και επειδή δεν τους έχει περάσει το μήνυμα ότι θα πρέπει να παίζουν δυνατά, όχι όμως αντιαθλητικά.

Οι ποδοσφαιριστές του Πανιωνίου συνέλλεξαν πολλές κίτρινες κάρτες και οι Τσότσαλιτς, Ριέρα αποβλήθηκαν πληρώνοντας την επιπολαιότητά τους. Έτσι στέρησαν από τον Πανιώνιο: τη σημερινή νίκη (διότι αν ο Πανιώνιος αγωνιζόταν με ισάριθμους ποδοσφαιριστές, κατά πάσα βεβαιότητα θα ήταν νικητής) και την πολύτιμη συμμετοχή τους στους επόμενους κρίσιμους αγώνες. Με λίγα λόγια με τη συμπεριφορά τους, τόσο σήμερα όσο και τις επόμενες αγωνιστικές αποδυνάμωσαν την ομάδα τους.

Συμπερασματικά για την επιτυχία στο ποδόσφαιρο, όπως και σ’ όλες τις άλλες δραστηριότητες στη ζωή, δεν απαιτούνται μόνο σωστή προετοιμασία, προσοχή, θέληση και αγωνιστικότητα, χρειάζεται να λειτουργεί και το μυαλό!

Ευχόμαστε και ελπίζουμε τα πράγματα να βελτιωθούν στους επόμενους αγώνες και ο Πανιώνιος, αφενός να πάρει τους βαθμούς που δώρισε τις δύο πρώτες αγωνιστικές και αφετέρου να μην ξαναδωρίσει άλλους!!!

Πάνος Κατσούλας

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Εκδρομή στην Ξάνθη

Η Ξάνθη είναι η αγαπημένη μου πόλη. Εκεί, θα μπορούσα να ζήσω μόνιμα, αν δεν αγαπούσα τόσο πολύ τη Ν. Σμύρνη. Έχω ζήσει για μικρό διάστημα και έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις.

Ο αγώνας της Πανιωνάρας στην ακριτική πόλη, συμπίπτει με τις γιορτές της Παλιάς Πόλης της Ξάνθης. Οι 25 περίπου πολιτιστικοί σύλλογοι που δραστηριοποιούνται στην πόλη, διοργανώνουν κάθε βράδυ το δικό τους γλέντι σε κάποιο σημείο της Παλιάς Πόλης. Πολύς κόσμος, γιορτινό κλίμα. Ένα τεράστιο λαϊκό πανηγύρι, γεμάτο από μουσικές, χρώματα και μυρωδιές. Πολύ φαγητό και ποτό.

Δυστυχώς δεν θα μπορέσω να βρεθώ φέτος στην Ξάνθη. Θα ήθελα όμως να βοηθήσω όσους θα πάνε εκεί.

Η Ξάνθη είναι μια μικρή επαρχιακή πόλη, 70.000 περίπου κατοίκων.Αποτελείται από τους γηγενείς Ξανθιώτες, τους Μικρασιάτες (κυρίως από την Ανατολική Ρωμυλία) και τους Μουσουλμάνους (πομάκους και τσιγκάνους). Η παρουσία των φοιτητών της δίνει ζωντάνια και έμφαση στη νυχτερινή διασκέδαση. Πολλά τα μπαράκια και οι καφετέριες. Σταθερή σε αξία καφετέρια στην Ξάνθη είναι το Κυβερνείο. Βρίσκεται απέναντι από το πολυτεχνείο. Το παλιό πέτρινο Κυβερνείο της Ξάνθης έχει μετατραπεί σε μια πολυτελέστατη καφετέρια – μπαρ. Στην γύρω περιοχή μπορεί κανείς να βρει εξίσου όμορφα μπαράκια και καφέ. Ένα από τα αγαπημένα μου είναι το «ψωμί και σοκολάτα». Πολύ όμορφο είναι και το μπαράκι που βρίσκεται απέναντι από το δημαρχείο. .

Φαγητό: Μεγάλο κεφάλαιο. Στην πόλη της Ξάνθης υπάρχουν αρκετά εστιατόρια και ταβέρνες, ακόμα περισσότερα όμως σουβλατζίδικα. Προσοχή!!! Δεν ζητάμε καλαμάκι. Θα εκτεθούμε και ΔΕΝ θα φάμε. Ζητάμε σουβλάκι. Κατά τη γνώμη μου τα δυο καλύτερα σουβλατζίδικα είναι τα «φιλαράκια» και το «έδεσμα». Πέρα από τις κλασικές γεύσεις, μπορούμε να ζητήσουμε και πιο εξεζητημένα σάντουιτς (άλλος όρος κλειδί), όπως γεμιστό μπιφτέκι με τυρί και κοτομπέικον με σάλτσα πάπρικα. Φάτε και θα με θυμηθείτε. Καλός φούρνος που πουλάει πίτσα και καλτσόνε στο χέρι είναι το Πάολο. Μπουγάτσες (ο όρος τυρόπιτα κ.λ.π δεν παίζει ούτε γι’ αστείο) στην Νέα άνοιξη. Δεν ζητάμε Μίλκο γιατί απλά ΔΕΝ υπάρχει. Ζητάμε Ροδοπάκι… Δεν θα παραλείψετε να δοκιμάσετε γλυκά στο γαλακτοπωλείο «Ελλάς» και στον «Βυζαντινό φούρνο». Εγγυημένοι!!! Ταβέρνες: Καλός αλλά όχι πάντα σταθερός ο Ερωδιός. Σταθερές αξίες ο «Κήπος» και «τα φαναράκια».

Δωράκια για το σπίτι. Απαράδεκτο να επιστρέψει κανείς από την Ξάνθη με άδεια χέρια. Αν πας και γυρίσεις χωρίς σαραγλί, καριόκες και σουτζουκ λουκουμ , απλά δεν πήγες στην Ξάνθη. Για τα δύο πρώτα ένα είναι το όνομα: «Παπαπαρασκευάς». Μικροδωράκια μπορείτε να αγοράσετε και από τα παλαιοπωλεία της πόλης. Θα σας πουν ότι τα αντικείμενα είναι από αρχοντικά της περιοχής. Συμβιβαστείτε με την ιδέα ότι είναι από την Τουρκία και αγοράστε. Θα βρείτε όμορφα πράγματα που θα εκτιμήσουν οι δικοί σας άνθρωποι.

Μια που το παιχνίδι συμπίπτει με τις γιορτές είναι σωστό να γλεντήσετε σε κάποιον από τους πολιτιστικούς συλλόγους. Ο αγαπημένος μου (και προφανώς κάθε Πανιώνιου) ο σύλλογος Μικρασιατών Νομού Ξάνθης (ή αλλιώς Μικρασιάτες). Θα φάτε, θα πιείτε, θα διασκεδάσετε. Όταν έρθει η ώρα του λογαριασμού, αφήστε και κάτι παραπάνω. Αγοράστε αναμνηστικά μπλουζάκια και το ημερολόγιο της χρονιάς. Τα έσοδα πηγαίνουν στον σύλλογο για την κάλυψη των οικονομικών αναγκών του. Ο συγκεκριμένος σύλλογος έχει εξαιρετικό χορευτικό και μουσικό τμήμα Μικρασιατικών χωρών και έχει απόλυτη ανάγκη από τα χρήματα, προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες του σε στολές και παραδοσιακά όργανα. Θα είναι δύσκολο να βρείτε τραπέζι. Όχι όμως αν πάτε νωρίς. Πριν τις 21:00. Ευχής έργο θα ήταν να βλέπαμε τον σύλλογο αυτό και σε κάποια εκδήλωση στη Ν. Σμύρνη. Ελπίζω να το ψάξει λίγο ο δραστήριος αντιδήμαρχος πολιτισμού και γνωστός Πανιώνιος κος Χαντζαντουριάν.

Γενικά στην Ξάνθη αυτές τις ημέρες γίνονται πάρα πολλά πράγματα. Θα είστε τυχεροί αν πάτε για ΣΚ και όχι απλά για τον αγώνα. Σίγουρα θα πετύχετε πολλές εκδηλώσεις και συναυλίες. Ωραία είναι η έκθεση λαϊκών ενδυμασιών στο Λύκειο Ελληνίδων, τα εκθέματα στο κτίριο της Δ.Ε.Η και οι εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας. Να γυρίσετε στην παλιά πόλη. Είναι πανέμορφη. Μην παραξενευτείτε από τους Μουσουλμάνους. Είναι καλοί και φιλόξενοι.

Να έχετε στο μυαλό σας ότι οι περισσότεροι Ξανθιώτες είναι αδέλφια μας Μικρασιάτες και γι αυτό τόσο καλοί και φιλόξενοι.Να σεβαστούμε τους ίδιους και την πόλη τους.

Σας εύχομαι να περάσετε καλά. Να μου φιλήσετε την Ξάνθη. Και με τη νίκη!!!

BR Funatic

Γιατί λέει όχι Η ΕΠΟ στο θέμα του Αλβανού;

Γιατί λέει όχι Η ΕΠΟ στο θέμα του Αλβανού; Καλή τύχη στην Ξάνθη

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ Μ. ΠΑΤΣΟΥΡΑΚΟΣ

Θα μου επιτρέψετε να σχολιάσω μερικά λεχθέντα, αλλά και κάποιες τοποθετήσεις παραγόντων, που μου δημιούργησαν μερικές σκέψεις. Και πρώτα – πρώτα θέλω να αναφερθώ στην τοποθέτηση της ΕΠΟ- η εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα... Ομοσπονδία στο παρελθόν και τώρα φυσικά- σχετικά με το θέμα του Αλβανού παίκτη που δεν του επιτρέπει να αγωνιστεί. Παρ΄ότι η νομοθεσία είναι σαφέστατη και παρ΄ ότι υπάρχουν όπως έχει αναλύθεί σχετικές απόψεις, που θεωρούν τον Χίκα παίκτη προερχόμενο από χώρα της Β΄ευρωζώνης, λέει στον Πανιώνιο όχι η ΕΠΟ.

Δεν του επιτρέπουμε να αγωνιστεί και μη μας ενοχλείτε άλλο. Κάπως έτσι τοποθετήθηκαν οι εγκέφαλοι της ΕΠΟ κι έγιναν ...βασιλικότεροι του βασιλέως. Τέθηκαν υπεράνω του Νόμου και είπαν στοπ στον Πανιώνιο να χρησιμοποιήσει τον Αλβανό.
Και οι Πανιώνιοι παράγοντες έμειναν άφωνοι. Έκαναν κάποιες κινήσεις, άγνωστο ποιες και πόσο έντονες ήταν, αλλά δεν άλλαξε απολύτως τίποτα. Δηλαδή η ΕΠΟ κάνει ό,τι θέλει. Δεν την ελέγχει κανένας, Δεν νοιάζεται ουδείς αν ενεργεί σύννομα ή όχι; Η οργανωμένη Πολιτεία τι πράττει στις περιπτώσεις αυτές. Μένει απαθής στην καταπάτηση ενός Νόμου με σαφή διάταξη, αλλά και πλήρη εφαρμογή για άλλες εθνικότητες ποδοσφαιριστών;

Κι αν η ΕΠΟ στο τέλος τέλος της γραφής αυθαιρετεί οι κυανέρυθροι παράγοντες γιατί δεν τραβούν στα άκρα. Γιατί δέχονται τη σβουριχτή σφαλιάρα κι αντί να αντιδράσουν δυναμικά και παλικαρίσια, σκύβουν το κεφάλι και δέχονται κι άλλη μια, πιο ισχυρή από την άλλη;

Παλιότερα ο Κώστας Τσολακάκης, όταν σε κάποια υπηρεσία του αρνήθηκαν συγκεκριμένη τακτοποίηση θέματος της ΠΑΕ Πανιώνιος- ας τον ρωτήσουν να τους πει- δεν έκανε πίσω, ούτε έσκυψε το κεφάλι να φαει την καρπαζιά. Τράβηξε στα δικαστήρια. Κι έκανε μήνυση σε όλους εκείνους που του αρνήθηκαν τη διευθέτηση με την κατηγορία, της υπέρβασης καθήκοντος ή της πλημμελούς εκτέλεσης καθήκοντος ( δεν θυμάμαι ακριβώς αν και στην ουσία είναι το ίδιο).

Και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, πριν η υπόθεση φτάσει στα δικαστήρια είχε το θέμα διευθετηθεί και τακτοποιηθεί, αφού οι υπεύθυνοι κινδύνευαν όχι μόνο να τιμωρηθούν με φυλάκιση, αλλά και με αποζημιώσεις χρηματικές. Αντε, λοιπόν, εκεί στον Πανιώνιο κάντε κάτι για τον Αλβανό παίκτη, αν φυσικά τον θέλετε και τον έχετε ανάγκη να παίξει στην ομάδα. Εκτός κι αν εκτιμάται ότι η ΕΠΟ σας έδωσε με την άρνηση της λύση σε κάποια αδιέξοδα σας...

ΕΝΑ άλλο πράγμα που θέλω να σχολιάσω, γιατί μου χτύπησε άσχημα στ΄ αφτιά είναι αυτό που τόνισε ο τεχνικός της ομάδας και που δεν είναι άλλο από το εξής. Μιλώντας για τους παίκτες του είπε, πως αν κάποιοι δέχονται πίεση και δεν μπορούν ας φύγουν. Ας πάνε με άλλα λόγια σπίτια τους.

Εξεπλάγην στην κυριολεξία και διερωτήθηκα. Μα καλά οι παίκτες που είναι στον Πανιώνιο τίνος επιλογές είναι; Δεν είναι του προπονητή; Αυτός δεν είπε μου κάνει ο άλφα, θέλω τον βήτα και το δείνα; Πώς λοιπόν έρχεται τώρα και λέει να φύγουν ή κάτι άλλα παρόμοια. Και δεν λέει ευθαρσώς. Ο τάδε παίκτης ή οι τάδε παίκτες αν δεν αλλάξουν, δεν μπούν στο πνεύμα της δουλειάς που κάνω εδώ στην κυανέρυθρη ομάδα, σύντομα θα πάνε σπίτια τους.
Δεν νομίζω ότι περιμένει με τα όσα είπε, ότι από μόνος του θα σηκωθεί και θα φύγει κάποιος. Κορόιδο είναι να αφήσει το μπεζαχτά και να μείνει στα κρύα του λουτρού; Κύριε προπονητή αν βλέπεις ότι κάποιος ή κάποιοι σε κοροϊδεύουν μέσα στο γήπεδο, ότι είναι αγύριστα κεφάλια, ανυπάκουοι και βαριούνται που φοράνε τη φανέλα του Πανιωνίου, κάνε αυτό που επιβάλλεται.

Κλείστους εσύ ερμητικά την πόρτα και μην περιμένεις από μόνοι τους να το πράξουν. Ο Πανιώνιος έτσι έκανε πάντα κι έτσι επιβάλλεται να γίνει και τώρα. Δηλώσεις παρόμοιες με αυτές που έκανες πρόσφατα δεν αποφέρουν αποτέλεσμα. Αντίθετα φορτώνουν με άγχος κι εκείνους που πασχίζουν με κέφι και διάθεση, αφού συμπεριλαμβάνονται κι αυτοί στους πιεζόμενους.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ άφησα το παιχνίδι που θα δώσει ο Πανιώνιος στην Ξάνθη. Δύσκολο, αλλά η γενναιότητα μιας ομάδας σε αυτά τα παιχνίδια φαίνεται. Μπορεί να παλέψει ή όχι ο Πανιώνιος μέσα εκεί και να γυρίσει με ψηλά το κεφάλι; Θα το δείξει την Κυριακή. Εμείς όσοι τον αγαπάμε και νοιαζόμαστε για την αξιοσύνη του και τη μαχητικότητα του μέσα από τα βάθη της ψυχής μας του ευχόμαστε καλή επιτυχία στην Ξάνθη. Η χαρά μας θα πολλαπλασιαστεί αν μας προσφέρουν όσοι αγωνιστούν ό,τι δεν κατάφεραν στην πρεμιέρα. Καλή τύχη, λοιπόν, παιδιά στην Ξάνθη.

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Πόσο αλήθεια μας λείπει

Τον αποζητούμε, αλλά φοράει άλλη φανέλα
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ Μ. ΠΑΤΣΟΥΡΑΚΟΣ

Φοράει άλλη φανέλα κι ας είναι δικός μας. Κι ας αγαπάει τον κόσμο της κυανέρυθρης ομάδας. Κι ας λατρεύει τη στολή του Πανιωνίου κι είναι δεμένος μαζί μας. Παίζει, δυστυχώς σε μακρινή ξένη ομάδα, υποτίθεται ως δανεικός. Κι εμείς όλοι εδώ στο ελληνικό πρωτάθλημα τον αναπολούμε με αγάπη και νοσταλγούμε να τον ξαναδούμε- άραγε θα γίνει αυτό ξανά- στα δικά μας γήπεδα με τη δική μας φορεσιά.

Φαντάζομαι πως όλοι εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα έχετε καταλάβει πως αναφερόμαστε στο μεγάλο άσο που μας έχει κλέψει τις καρδιές με τις ζογκλερικές του ενέργειες και όλα εκείνα που ξεδίπλωνε μέσα στους αγωνιστικούς χώρους και μας ανάγκαζαν φίλους του Πανιωνίου και μη, να τον χειροκροτούμε, να τον επευγημούμε και να φωνάζουμε με χαρά και ικανοποίηση σαν φίλαθλοι το όνομα του, Φαμπιάν Εστογιαννόφ.
Πόσο αλήθεια μας λείπει αυτή η υπέροχη αθλητική φυσιογνωμία. Αυτή η γεμάτη αξιοσύνη φιγούρα. Κάπου αλλού τώρα προσφέρει τις μαγικές του στιγμές. Με άλλη φανέλα τρέχει και ιδροκοπά ο πάντα χαμογελαστός, αλλά τόσο δημιουργικός κι απρόβλεπτος παίκτης. Κι αντ΄ αυτού φέρνουν αυτοί που με ελαφρά την καρδιά τον ξαπόστειλαν- ως δανεικό λένε αλλά να δούμε για πόσο χρονικό διάστημα- ένα σωρό άλλους «παικταράδες»- έτσι μας τους σερβίρουν και τους διαφημίζουν- για να τον αντικαστήσουν.

Για να κάνουν όλοι αυτοί οι νεοφερμένοι την απλή, αλλά τόσο γόνιμη και σπουδαία δουλειά του ξανθομάλλη Φαμπιάν. Μα άλλο πράγμα όλοι αυτοί κι άλλο, εντελώς διαφορετικό και ξεχωριστό ο αδυνατούλης ζογκλέρ του ποδοσφαίρου. Αυτός ήξερε να μαγεύσει. Ήξερε να ενθουσιάζει. Να ξεσηκώνει τον κόσμο. Να κάνει την εξέδρα να φωνάζει ρυθμικά το όνομα του. Ήξερε τέλος πάντων ο Εστογιαννόφ να φέρνει τον κόσμο στο γήπεδο, για να τον καμαρώσει και τον απολαύσει σε όλες τις ευρηματικές και πρωτοφανείς ενέργειες του.

Πού είναι τώρα, όμως, αυτός ο υπέροχος «κράχτης» του ποδοσφαίρου; Πού είναι ο παίχτης που λείπει στην κυριολεξία από το ελληνικό πρωτάθλημα; Τον έχασε ο Πανιώνιος και, μοιραία, τον έχασαν κι όσοι πήγαιναν φίλοι και μη του Πανιωνίου, στα γήπεδα. Μας λείπει μορέ το έχετε καταλάβει εκεί στην κυανέρυθρη ΠΑΕ; Μας λείπει ο Εστογιαννόφ και μας λείπει έντονα. Πώς πρέπει να σας το πούμε για να το καταλάβετε και να κινήσετε γη και ουρανό να τον ξαναφέρετε;

Δεν το βλέπετε κι εσείς ότι απουσιάζει από την ομάδα της Ν. Σμύρνης; Σε ποιό τόνο θέλετε να το ακούσετε για να το βάλετε για τα καλά στο κεφάλι σας. Ο Φαμπιάν Εστογιαννόφ, δεν είναι συνηθισμένος παίκτης, ούτε μπορεί ένας προπονητής να λέει έτσι χωρίς να τον δει, χωρίς να τον γνωρίσει μέσα στο γήπεδο σε αγώνα, ότι δεν είναι στα σχέδια του και δεν τον υπολογίζει.

Ποιον μορέ τον Εστογιαννόφ δεν υπολογίζεις κι εσύ και όλοι οι άλλοι που τον ξαποστείλατε χιλιόμετρα μακριά; Ξεχάσατε όλοι σας εκεί στην ΠΑΕ- δεν μιλάω για τον «δοτό»- αλλά για τους άλλους του αφανείς, ότι ο Εστογιαννόφ μαζί με κάποια άλλα παιδιά που κι αυτά έφυγαν από την ομάδα- ας μη σας θυμήσω ονόματα, αφού ο κυανέρυθρος κόσμος καθημερινά τα σιγοψιθυρίζει στα στέκια του- έφερναν μεγαλύτερο όγκο φιλάθλων στο γήπεδο; Ακόμη και στα διαρκείας αυτός ο κράχτης και τα άλλα παιδιά είχαν γίνει διαφημιστές τους με αυξημένες πωλήσεις. Τώρα, όμως, ο Εστογιαννόφ μας λείπει και, μοιραία, θα τον νοσταλγούμε. Μακάρι όχι για πολύ.