Πόσο αλήθεια μας λείπει

Τον αποζητούμε, αλλά φοράει άλλη φανέλα
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ Μ. ΠΑΤΣΟΥΡΑΚΟΣ

Φοράει άλλη φανέλα κι ας είναι δικός μας. Κι ας αγαπάει τον κόσμο της κυανέρυθρης ομάδας. Κι ας λατρεύει τη στολή του Πανιωνίου κι είναι δεμένος μαζί μας. Παίζει, δυστυχώς σε μακρινή ξένη ομάδα, υποτίθεται ως δανεικός. Κι εμείς όλοι εδώ στο ελληνικό πρωτάθλημα τον αναπολούμε με αγάπη και νοσταλγούμε να τον ξαναδούμε- άραγε θα γίνει αυτό ξανά- στα δικά μας γήπεδα με τη δική μας φορεσιά.

Φαντάζομαι πως όλοι εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα έχετε καταλάβει πως αναφερόμαστε στο μεγάλο άσο που μας έχει κλέψει τις καρδιές με τις ζογκλερικές του ενέργειες και όλα εκείνα που ξεδίπλωνε μέσα στους αγωνιστικούς χώρους και μας ανάγκαζαν φίλους του Πανιωνίου και μη, να τον χειροκροτούμε, να τον επευγημούμε και να φωνάζουμε με χαρά και ικανοποίηση σαν φίλαθλοι το όνομα του, Φαμπιάν Εστογιαννόφ.
Πόσο αλήθεια μας λείπει αυτή η υπέροχη αθλητική φυσιογνωμία. Αυτή η γεμάτη αξιοσύνη φιγούρα. Κάπου αλλού τώρα προσφέρει τις μαγικές του στιγμές. Με άλλη φανέλα τρέχει και ιδροκοπά ο πάντα χαμογελαστός, αλλά τόσο δημιουργικός κι απρόβλεπτος παίκτης. Κι αντ΄ αυτού φέρνουν αυτοί που με ελαφρά την καρδιά τον ξαπόστειλαν- ως δανεικό λένε αλλά να δούμε για πόσο χρονικό διάστημα- ένα σωρό άλλους «παικταράδες»- έτσι μας τους σερβίρουν και τους διαφημίζουν- για να τον αντικαστήσουν.

Για να κάνουν όλοι αυτοί οι νεοφερμένοι την απλή, αλλά τόσο γόνιμη και σπουδαία δουλειά του ξανθομάλλη Φαμπιάν. Μα άλλο πράγμα όλοι αυτοί κι άλλο, εντελώς διαφορετικό και ξεχωριστό ο αδυνατούλης ζογκλέρ του ποδοσφαίρου. Αυτός ήξερε να μαγεύσει. Ήξερε να ενθουσιάζει. Να ξεσηκώνει τον κόσμο. Να κάνει την εξέδρα να φωνάζει ρυθμικά το όνομα του. Ήξερε τέλος πάντων ο Εστογιαννόφ να φέρνει τον κόσμο στο γήπεδο, για να τον καμαρώσει και τον απολαύσει σε όλες τις ευρηματικές και πρωτοφανείς ενέργειες του.

Πού είναι τώρα, όμως, αυτός ο υπέροχος «κράχτης» του ποδοσφαίρου; Πού είναι ο παίχτης που λείπει στην κυριολεξία από το ελληνικό πρωτάθλημα; Τον έχασε ο Πανιώνιος και, μοιραία, τον έχασαν κι όσοι πήγαιναν φίλοι και μη του Πανιωνίου, στα γήπεδα. Μας λείπει μορέ το έχετε καταλάβει εκεί στην κυανέρυθρη ΠΑΕ; Μας λείπει ο Εστογιαννόφ και μας λείπει έντονα. Πώς πρέπει να σας το πούμε για να το καταλάβετε και να κινήσετε γη και ουρανό να τον ξαναφέρετε;

Δεν το βλέπετε κι εσείς ότι απουσιάζει από την ομάδα της Ν. Σμύρνης; Σε ποιό τόνο θέλετε να το ακούσετε για να το βάλετε για τα καλά στο κεφάλι σας. Ο Φαμπιάν Εστογιαννόφ, δεν είναι συνηθισμένος παίκτης, ούτε μπορεί ένας προπονητής να λέει έτσι χωρίς να τον δει, χωρίς να τον γνωρίσει μέσα στο γήπεδο σε αγώνα, ότι δεν είναι στα σχέδια του και δεν τον υπολογίζει.

Ποιον μορέ τον Εστογιαννόφ δεν υπολογίζεις κι εσύ και όλοι οι άλλοι που τον ξαποστείλατε χιλιόμετρα μακριά; Ξεχάσατε όλοι σας εκεί στην ΠΑΕ- δεν μιλάω για τον «δοτό»- αλλά για τους άλλους του αφανείς, ότι ο Εστογιαννόφ μαζί με κάποια άλλα παιδιά που κι αυτά έφυγαν από την ομάδα- ας μη σας θυμήσω ονόματα, αφού ο κυανέρυθρος κόσμος καθημερινά τα σιγοψιθυρίζει στα στέκια του- έφερναν μεγαλύτερο όγκο φιλάθλων στο γήπεδο; Ακόμη και στα διαρκείας αυτός ο κράχτης και τα άλλα παιδιά είχαν γίνει διαφημιστές τους με αυξημένες πωλήσεις. Τώρα, όμως, ο Εστογιαννόφ μας λείπει και, μοιραία, θα τον νοσταλγούμε. Μακάρι όχι για πολύ.